Ooit gehoord van Dinesh D´Souza (1961)? Nee? Amerikanen die de naam bekend in de oren klinkt zullen benadrukken dat hij een veroordeelde (voor het overtreden van financiële campagne regels) en door Trump gepardonneerde auteur en columnist is. Voor de een een crimineel, voor de ander een onafhankelijk denker, die herhaaldelijk een “proud to be a Democrat” individu wijst op de historische fouten die Democraten in de loop van de korte Amerikaanse geschiedenis hebben begaan zoals slavernij, de KKK, gedwongen sterilisatie en onlangs abortus tot vlak voor de geboorte.
Pensioen
En er verandert weer volstrekt niets in Brussel.
Ik ruik een rat
Met zijn allen tegen Boris
Zondag begon de race voor de opvolging van Theresa May, die in medio juli beslist wordt. Theresa May kon drie jaar geleden in feite slechts prime-minister worden omdat Boris een enorm mes in zijn rug gestoken kreeg van Michael Gove, die zich tot kort daarvoor voor een vriend van Boris uitgaf. Wat wil het toeval? Boris is nu opnieuw de grote favoriet en wie schemert hier als één der andere kandidaten op de achtergrond? Inderdaad, Gove stelt zich wederom kandidaat, maar is daarbij een underdog voor het voorzitterschap van de Tory partij èn de prime-minister positie.
We mogen niet klagen
Waar collega Dunki gistermiddag blijk gaf van enige teleurstelling over de uitslag van de ‘Europese verkiezingen’, moet ik bekennen wel tevreden te zijn met die uitslag; over het geheel genomen hebben de gevestigde partijen (lees: kartelpartijen) hun door de massamedia gepromote campagnes niet kunnen verzilveren. Dat is pure winst, want deze kartelpartijen hebben inmiddels zoveel schade aan de nationale en Europese belangen toegebracht dat de afgrond niet ver meer kan zijn. De lemmingen lijken tenminste naar een omleiding te zijn gedwongen in hun zinloze run op weg naar zelfmoord, dus we mogen eigenlijk niet klagen.
Niets dan frustratie en teleurstelling
Opkomst voor de EP verkiezing varieerde van 8% tot boven de 50% maar de kiezersopkomst in Nederland bleef kennelijk onder het gemiddelde. Die toegenomen interesse duidt erop dat de EU burger meer verwachtte van de Europese politiek gezien de ellende die de EU de laatste decennia veroorzaakt, dus de teleurstelling zal gauw inzetten want de ware vragen voor de toekomst van de EU bleven wederom onbeantwoord van de zijde van de pluchezitters, ondanks hun collectieve verlies. Dat ook hun tegenstrevers niet aan de verwachtingen voldeden is veelzeggend, want kennelijk wisten zij hun potentiële achterban maar matig te enthousiasmeren, zoals wij ook in Nederland moesten ervaren.
U kent de daders
“De politie maakte een einde aan de demonstratie van Pegida in Eindhoven, omdat ze de veiligheid van de betogers en de omwonenden niet meer kon garanderen. Een grote groep tegendemonstranten, bestaande uit honderden allochtone jongeren, gooit met stenen en andere voorwerpen”. Aldus de massamedia onder de kop ‘Politie beëindigd Pegida demonstratie’.
C’est le ton qui fait la musique
Surprise! De op sterven na overleden PvdA lijkt te herrijzen maar dat is schone schijn dankzij het ‘Timmermans effect’. Dat zou doen vermoeden dat Timmermans over speciale gaven beschikt, maar als wij bezien wat Franske in enkele jaren in Brussel voor elkaar heeft gekregen, zit daar weinig indrukwekkends bij, eigenlijk heeft hij helemaal niets uit zijn handjes gekregen. Wèl heeft hij elke dag keurig zijn bordje leeg gegeten, zelfs meer dan dat, dat is goed te zien hoewel, nu hij een korset lijkt te dragen worden al die lobsters goed gecamoufleerd.
Ze willen uw bankafschrift!
Dat de soevereiniteit van ons land – en ook van andere landen in Europa – in hoog tempo wordt afgebroken, valt veel mensen kennelijk niet op. Het electoraat blijft geloven dat pro-EU politici brave mensen zijn die het democratische hart op de goede plaats dragen. Helaas: les 1 in het boek bestuurskunde gaat slechts over de manieren waarop de politicus op zijn plek kan blijven zitten. In het gunstigste geval om het verkregen mandaat voor diens standpunten in praktijk om te zetten. In het andere geval voor eigen gewin.
Boris & Brexit
De centrum-linkse elementen in Brussel hebben hun best gedaan om de Brexit te saboteren en Theresa May wist van gekkigheid niet wat zij ermee aan moest, reden waarom Nigel Farage dat probleem nu voor haar lijkt op te lossen. De Tories zijn nog nooit zo vernederd in hun parlementaire geschiedenis en de Farage’s ‘Brexit Party’ vormt wellicht een existentiële bedreiging voor hen. Maar ook Labour krijgt het voor de kiezen en de vraag voor de Tories is ‘wat nu?’ Als Farage de Brusselse buit blijkt binnen te halen kan dat wel eens van blijvende invloed zijn in Westminster, dus de conservatieven leven in tijden van nood want dankzij Theresa May’s geklungel zou Engeland straks nog wel eens een Marxistische premier kunnen krijgen.
Oud Nieuws: ‘Corruptie groter dan ooit’
‘Corruptie groter dan ooit’ kopte De Telegraaf vanmorgen. De corruptie bij de opsporingsdiensten is fors toegenomen. Vooral door de steeds krachtiger georganiseerde misdaad zijn lek- en corruptiezaken veel ernstiger dan voorheen. In 2018 draaide de Rijksrecherche het recordaantal van 65 van dit soort onderzoeken. Dat zou blijken uit het jaarrapport 2018 van het OM, dat die krant heeft kunnen inzien. Het aantal lek- en corruptiezaken dat onderzocht werd steeg van 45 naar 65. Maar hoewel de zaken toenemen, worstelt de belangrijkste dienst die ze moet onderzoeken, de Rijksrecherche, met grote capaciteitsproblemen. OM-baas Gerrit van der Burg maakt zich zorgen over de toenemende – zware – misdaad en het geweld dat daarmee gepaard gaat.