Een paar dagen geleden kon wakker Nederland weer genieten van een hoogstaande discussie tijdens het programma van Jinek. Een discussie tussen een democratische links-liberaal en een verkeerde populist met 30 jaar kennis en ervaring in het onderwerp. De discussie zou moeten gaan over de veronderstelde links liberale indoctrinatie pogingen in het onderwijs en de gewenste rol van de docent. Daar is weinig van terecht gekomen.
Van de 57 miljoen Turkse kiezers leven 6 miljoen personen met een Turkse identiteit buiten Turkije; de helft is gerechtigd om een stem uit te brengen bij Turkse verkiezingen. Naast een dubbele nationaliteit, ook een dubbele electorale identiteit die in de meeste gevallen gebruikt wordt om op Erdogan in Turkije en personen en politieke partijen in het vestigingsland te stemmen die warme gevoelens voor Erdogan hebben. Het kan voor Erdogan opmerkelijk genoeg resulteren in een dubbele electorale winst. Kortom, het Turkse electoraat kan een doorslaggevende factor zijn geweest bij de verkiezingen van 31 maart 2019.
Het was een tijdje stil rond Erdogan, maar onlangs heeft hij zich weer in de publiciteit gepivoteerd. “Erdogan wil de Aya Sofia weer in een moskee veranderen” lijkt een berichtje in de marge, maar heeft een diepere betekenis. Het reflecteert een beeld dat de Islam sterker is dan het christendom en christenen als een aan de Islam onderworpen volk beschouwd moeten worden.
Nederland bezit gelukkig nog steeds een aantal puntige denkers dat de vinger op de zere Nederlandse samenlevingsplek kan en wilt leggen. Sietske Bergsma is daar een van. Op haar eigen website thefireonline.com kan de vrije denker een aantal pareltjes vinden waarmee hij en zij zich kan wapenen tegen de linkse onlogica in woord en geluid. Een onlogica, die door zijn repeterend karakter bedoeld is om de Nederlandse samenleving te hersenspoelen in een ongewenste denk en doen richting. Zoals Bergsma terecht stelt op haar website “we moeten zorgen voor het broodnodige tegengeluid” tegen de feitenvrije, op basis van onderbuikgevoelens, zich moreel verheven voelende denkende en doende intriganten.
In 1966 publiceerde Anthony Lane zijn boek “Rush to Judgement” waarin hij “Rush to Judgment opened the floodgate for conspiracy theories” onderstreepte. In zijn boek beweerde hij dat in 1963 Oswalt nooit alleen Kennedy met een paar schoten van honderden meters ver had kunnen vermoorden. Na drie jaar onderzoek concludeerde hij dat de moord op Kennedy het product moest zijn geweest van een uitgebreide samenzwering, met meerdere schutters vermoedelijk ook ontplooid op de helling waar de auto met Kennedy langs reed op het moment dat de schoten vielen. Lane´s visie op de moord opende de deur voor talrijke complottheorieën en in het verlengde aanklachten tegen diverse veronderstelde betrokkenen bij de veronderstelde samenzwering. Onschuldige levens werden vernield op basis van niet bestaande feiten.
Baudet heeft de Senaatsverkiezingen gewonnen. Na 2,5 jaar onderzoek, 2800 dagvaardingen, 500 lastbrieven en 500 getuigenverhoren heeft de Special Counsel vastgesteld dat Trump de Amerikaanse presidentsverkiezingen niet heeft gemanipuleerd. Slechte berichten voor Deugend Nederland (DN) en wolvengehuil ontstijgt uit de liberale krochten. Vervolgens worden gevestigde en sociale media podia misbruikt om een ongecontroleerde woede de atmosfeer in te jagen. Jalta (Livestroo) roept op tot “uitsluiting van het extreem rechtse gevaar”; Volkskrant bericht “de fascisten hebben gewonnen” (ten Broeke) en “een verkrachter heeft Nederland als een willoze vrouw overmand” (Brandt Corstius); NRC plaatst een foto van Baudet in Nazi-uniform. Nederlanders die niet meeheulen met DN worden achteloos bestempeld als fascist en het lijkt er sterk op dat het linkse deel van de Nederlandse samenleving niet meer weet wat betekenis en strekking van het woord daadwerkelijk is.
As for James Comey, Andrew McCabe, Adam Schiff, Peter Strzok, Maxine Waters, and their enablers in the left-wing media who nurtured the Russia! Russia! Russia! fantasy, they should hang their heads in shame for wasting nearly three years of America’s national life.
Het stemvolk heeft gesproken. Nederland moet een ruk naar rechts maken, kostbaar klimaat geneuzel in de prullenbak, geen kansloze migranten, beperking van de islam invloed, geen overdracht van nationale taken en verantwoordelijkheden aan een ondemocratische instantie gevuld met klaplopers. Links heeft verloren en Hitler, Mussolini, bruinhemden en fascisme kleuren de commentaren van de verliezers. Democraten 2016-2019 déjà vu. Het Jokhoofd zegt besmuikt “we hebben ook andere mogelijkheden om een meerderheid op tafel te krijgen” en bevestigt impliciet lak te hebben aan de verkiezingsuitslag. De media beginnen direct op de man te spelen en beweren dat een ijzingwekkende stilte de overwinning van Baudet c.s. tegemoet zal treden. Jinek wil kijkend Nederland tonen welk soort mens de voorkeur aan die Baudet heeft gegeven en hoopt stilletjes dat een van die Baudet kiezers zichzelf belachelijk maakt om de domheid van de gemiddelde FvD kiezer aan het volk te openbaren. Jammer dat die opzet is mislukt.
De reactie op de aanslag in Christchurch, Nieuw Zeeland, bewijst opnieuw hoe diep de hypocrisie zich in het culturele fundament van de Westerse Wereld heeft ingevreten. Huilende Westerse mensen bij moskeeën, woorden van medeleven door politici en beroemdheden, kaarsen, verwijten en beschuldigingen. Het kon allemaal niet op. Het opmerkelijkste was dat het vaak personen zijn die anderen uitmaken voor racist, fascist, discriminant etc. maar door hun gepreek van de moreel verheven kansel zelf niet meer inzien dat ze anderen uitschelden voor zaken en dingen die ze zelf achteloos routinematig doen.
De strategische Kiezer heeft de VVD bij de laatste verkiezingen behoorlijk gematst. Door de hoop dat de VVD het staatsschip op de juiste koers zou kunnen trekken, hebben honderdduizenden kiesgerechtigden het kruisje bij het VVD vakje gezet. Mede daardoor slaagde de partij van Rutte, die ver is afgedreven van de VVD van Wiegel en Bolkestein, er nog steeds in om de grootste politieke partij van Nederland te blijven. Alleen in Dietsland en Duitsland kun je zwaar verliezen en toch winnen en omgekeerd sterk winnen en toch erg verliezen. Een merkwaardige paradox. Die strategische kiezer is bij voorgaande verkiezingen herhaaldelijk het struikelblok gebleken voor de juiste kleuring van het politieke landschap. Veilige keuze voor de partij die men decennia lang aan het hart heeft gedrukt en daarom tegen beter weten in opnieuw het rode kruisje plaatst bij het hokje voor de partijnaam, waarmee men zich nog steeds emotioneel gebonden voelt. Vervolgens lopen de zaken na verkiezing en kabinetsvorming niet zoals die strategische kiezer had verwacht of zelfs gehoopt en hij begint hevig geïrriteerd te mekkeren en mopperen.
