Het vorige artikel over de verkiezingen in de Oekraïne met de titel “Splitsing van wegen” zijn de agenda´s van de presidentskandidaten op een rijtje gezet en op basis daarvan is een aantal vaststellingen gepresenteerd:
Categorie: Buitenland
Van kwaad tot erger en weer terug
Sinds W.O.II zagen wij een ‘progressieve revolutie’ van democraten tot liberalen tot progressieven tot de ‘decadente liberalen’ van vandaag, die niet alleen de USA in hun wurggreep proberen te krijgen. Dat is ook de weg die het verraderlijke D’66 aflegde terwijl de communisten van G.L. onder de ‘progressieve dekmantel’ hun ondermijning van onze samenleving daaraan toevoegen.
Waar arrogantie en narcisme toe leiden
Onder het Nederlandse motto “We hebben verloren, maar eigenlijk hebben we gewonnen” weigeren Democraten en liberale media al meer dan twee jaar te geloven dat de Amerikaanse kiezer liever Trump het politieke roer in handen geeft dan een politieke lichtgewicht als Hillary Clinton die tijdens haar teneur als Minister van BuZa al genoeg bokken heeft geschoten.
De SJW ridders van de heilige graal ellebogen elkaar van hun ros
Nepnieuws bronnen
Nepnieuws. Ongewenste berichtgeving die op gespannen voet staat met klimaat, migratie en veiligheidsbeleid van liberale politici en diens activistische achterban wordt meestal betiteld als nepnieuws. Hoe lang en hoe vaak nemen mediavertegenwoordigers en politici dat woord in de mond als met data te onderbouwen informatie de indrukken van de man en vrouw in de straat bevestigen.
Toontje lager
Europa loopt sinds een aantal jaren aan het handje van twee democratieën die zichzelf tot de sterkste van de westerse wereld beschouwen. Helaas hebben Berlijn en Parijs door hun verfoeilijke minachting niet eens meer in de gaten dat het met die sterkte nog al mee valt. Beter gesteld zwaar tegenvalt. Volgens beide politieke zwaargewichten bepaalt m.n. de economische kracht van een land de waarde in het internationale politieke verkeer. Daarin vergissen de twee zich, omdat naast de stabiliteit van de nationale samenleving de kracht van een geloofwaardige krijgsmacht een waarborg is voor het behoud van democratische beginselen en de groei van de economische kracht.
Twee bloedneuzen voor Moskou
De eufemistisch betitelde ‘terugname’ van de Krim door de ’groene mannetjes’ doet Rusland pijn. Héél erg veel pijn, vooral voor de ‘gewone man’. Vijf jaren na Poetin’s egotrip loopt hij daar een pijnlijke bloedneus op, precies vijftig jaren nadat Moskou het onderspit moest delven in een bittere grensoorlog met China aan de Ussuri rivier.
Robert Mueller, wat een tijdverlies!
Een tikje op de vingers
Van de 57 miljoen Turkse kiezers leven 6 miljoen personen met een Turkse identiteit buiten Turkije; de helft is gerechtigd om een stem uit te brengen bij Turkse verkiezingen. Naast een dubbele nationaliteit, ook een dubbele electorale identiteit die in de meeste gevallen gebruikt wordt om op Erdogan in Turkije en personen en politieke partijen in het vestigingsland te stemmen die warme gevoelens voor Erdogan hebben. Het kan voor Erdogan opmerkelijk genoeg resulteren in een dubbele electorale winst. Kortom, het Turkse electoraat kan een doorslaggevende factor zijn geweest bij de verkiezingen van 31 maart 2019.
Splitsing van wegen
Oekraïne is een tijd van de voorpagina´s verdwenen. Verdrongen door andere problemen in de wereld. Nu de toestand in Syrië ogenschijnlijk stabiel is, de migrantenveerdienst van Frontex en hulpverleningsorganisaties het rustig hebben op de Middellandse Zee en eindelijk duidelijk is geworden dat niet Trump maar de Democraten kwalijke zaakjes hebben geregeld met Russische personen, kan Oekraïne met de naderende verkiezingen weer van de plank gehaald worden. Moskou zal proberen die verkiezingen te gebruiken om zijn invloed zodanig uit te breiden dat het land op termijn onder de Russische veiligheidsparaplu begroet kan worden.