Creativiteit en individualiteit gedijen in een klimaat van grondwettelijke garanties voor onze individuele vrijheid, de antithese van de collectiviteit der Social Justice kuddedieren. Hun maniakale streven naar “gelijkheid” probeert typisch menselijke ongelijkheid op schier axiomatische wijze te ontkennen en illusoire “gelijkheid” via inperking van onze wettelijke vrijheden af te dwingen in een communistisch dwangbuis.
De beelden van de klimaatdemonstratie voerden mij ruim 60 jaar terug in de tijd. Naar de tijden van Provo, RaRa, krakerbeweging, bezetting van Paradiso, Aktie Tomaat, alle kruisraketten de wereld uit, demonstraties tijdens de huwelijksvoltrekking van Prinses Beatrix. Borden met prikkelende teksten, agressieve spreekkoren, rookbommen, molotov cocktails, onrust en vernielingen. Een generatie die de samenleving van ouders en grootouders wilde veranderen en de machthebbers wilde dwingen naar hun eisen te luisteren. Jonge mensen die zich door slimme wereldverbeteraars voor hun karretje lieten spannen en feitelijk niet wisten waarvoor ze de straat op gingen.
“Mutually assured destruction”, de mythe van de afschrikwekkende werking van de dreiging met de wederzijdse totale vernietigingsoorlog. De stand van zaken is dat er negen, wellicht tien, landen zijn met een kernwapen arsenaal, waarvan de USA en Rusland voor 95% tekenen. Rond het eind der tachtiger jaren spraken Reagan en Gorbachev over totale afschaffing der nucleaire arsenalen, maar dat heeft niet goed uitgepakt en in de “logica” van deze wederzijdse afschrikking wordt Europa het toneel van een nieuwe nucleaire bewapeningswedloop.
De ‘klimaatverdragen’ van Kopenhagen, Rio de Janeiro, Kyoto, Parijs, enzovoorts, hebben alle tot doel gehad om door middel van dure vergaderingen (belastinggeld) door mensen met fikse salarissen (belastinggeld) de temperatuur van de Aarde onder menselijke controle te brengen met de opbrengst van nog meer belastinggeld. Er wordt kortom, een rechtstreeks verband verondersteld tussen de hoogte van de belastingen en de staat van het klimaat. Duizenden scholieren zijn inmiddels aangestoken door het virus en togen gisteren naar Den Haag voor een demonstratie. Spontaan? Nou nee: niet helemaal. Of liever, helemaal niet.
Het verschil tussen de moloch van een socialistische overheid en de lichtvoetige souplesse der vrije markten maakt discussie over voor- en nadelen overbodig voor ieder rationeel denkend mens, maar wat als logica niet gegeven is?
Afgelopen maandag kwam de heer Jetten met een eyeopener voor lezend Nederland: ”de wereld is onveiliger geworden door de Russen en de Chinezen en door de opstelling van Trump”. Angstvallig ontwijkt deze deskundig ondeskundige dat de wereld juist onveiliger is geworden door een aantal islamitisch extremistische bewegingen die als ongeleide projectielen hun Jihad voeren tegen de westerse wereld.
Op 6 december 2018 critiseerde ik Putin in “Rusland opent nieuwe fronten en balanceert bewust op de rand van een oorlog”. Nu vraag ik mij in gemoede af wat deze maniak bezielt door 400 huurlingen naar Venezuela te sturen tijdens de Venezolaanse crisis. Dat Venezuela een deel der oliereserves als onderpand voor rond US $ 30 miljard aan Russische leningen heeft gegeven kan redelijkerwijze geen rechtvaardiging zijn voor zo’n blatante provocatie die weliswaar niet vergelijkbaar is met de Cubaanse crisis van 1962, maar er is een verschil tussen “verstandig pokeren” en “je hand hopeloos overspelen”.
De voorzitter van de Tweede Kamerfractie van *66 (nee, ik krijg de ‘D’ echt niet meer uit mijn toetsenbord in deze combinatie) Rob Jetten sluit na de verkiezingen samenwerking met FVD en PVV uit. Los van het gegeven dat dat doorgaans erg premature uitspraken zijn, die als een boemerang kunnen terugkeren, heeft een voorzitter van een Tweede Kamerfractie daar niets van te vinden, want Tweede Kamer.[i] Hier gaat het om de verkiezingen voor Provinciale Staten en daaruit voortvloeiend de Eerste Kamer.
Diepe stilte bij de meeste gebruikers die de hele dag op hun schermpje turen en bij tijd en wijle geluk hebben als zij zodoende niet tegen een lantaarnpaal aanlopen. Voor mij geen probleem als eigenaar van een “dumbphone” van € 19,99 waarvan ik trouwens ook niet weet wat voor een processor erin zit en die ik meestal thuis vergeet. Maar het einde der gouden tijden lijkt aangebroken nu de verkoop vorig jaar terug liep volgens Strategy Analytics omdat de mensheid kennelijk wat langer doet met hun smartphones: een mondiale afzet van 1,43 miljard telefoons is 5% minder dan in 2017.
Auto’s roepen sinds mensenheugenis associaties op met linkse afgunst en, nauw daarmee verwant, anti-auto-activisme van de geitenharensokkenbrigade in Brussel, resulterend in het artikel “Het fabeltje der elektrische auto’s”. Dat leidde tot reacties van lezers die met name op technische aspecten ingingen, nu is het wellicht interessant om kort te kijken naar de relatie tussen uitlaatgassen en levensverwachting aan de hand van Dr. Dr. Ulrich Franck.
