‘En het geschiedde, toen zij daar waren, dat de dagen vervuld werden, dat zij baren zou, en zij baarde haar eerstgeboren zoon en wikkelde Hem in doeken en legde Hem in een kribbe, omdat voor hen geen plaats was in de herberg’. (Lucas 2:6 en 2:7)
STASI USA stijl
In het artikel “FSB filiaal Washington” is de onconstitutionele handel en wandel van FBI en DOJ notabelen aan de kaak gesteld. In dat artikel werd o.m. benadrukt dat inlichtingen functionarissen die de autoriteit van de POTUS ondergraven, zich schuldig maken aan schending van de Hatch Act uit 1939 (geamendeerd in 2012). Die verbiedt dat overheidsfunctionarissen en door hen aangewezen functionarissen geen politieke activiteiten resp. politiek georiënteerde activiteiten mogen ondernemen of een rol daarin spelen. POTUS en SPOTUS zijn de enige uitzonderingen. Door in mail accounts en telefoonaansluitingen in te breken ontvangen en verzamelen deze overheidsfunctionarissen gevoelige vaak persoonlijke informatie en met die informatie kunnen ze veel ellende veroorzaken.
Van de donkere dagen voor Kerstmis naar ‘het licht’
Het Protestante kerstfeest, of de Katholieke Kerstmis, volgen op Germaanse midwinter feesten op 21 december waarbij de boze duisternis werd verjaagd; pas in de 4e eeuw besloot keizer Constantijn, en passant, dat op de 25e de geboorte van Jezus ( het ‘licht van de wereld’) gevierd zou worden, resulterend in onze hedendaagse geseculariseerde versie.
Het mannetje in de maan
Na het onbeschaamde episteltje van Rutte kan Nederland de hoop laten varen dat het met de inzichten van de Minister-president nog eens goed komt. Een groot aantal columnisten en artikelbedenkers heeft inmiddels zijn gal gespuwd over de inhoud van het broze vaasje briefje en gelet op zijn laatste optreden bij Pauw hebben die kritische commentaren en kanttekeningen geen enkel effect op zijn denken en doen gehad[1].
Wordt decadent-liberale hysterie langzamerhand “gewoon”?
‘Authentieke liberalen’ zijn individualistisch, bewaren afstand van de kudde-instincten van de staat maar respecteren, als goede conservatieven, het positieve in de maatschappij en nemen daar verantwoordelijkheid voor. Daartegenover ontspoort de ‘decadent-liberale’ ideologie in collectivistische wensdroompjes van hun totalitaire staat. Zij noemen zich ‘progressief’ in hun ideologische keurslijf maar zijn uiterst ‘regressief’ in hun Marxistische éénrichting straat.
Katowice: “Dertigduizend mijl onder zee.”
Als ik mij niet vergis was dit de titel van Jules Verne’s jongensboek dat Al Gore enorm heeft aangesproken; inmiddels is de zeespiegel conform zijn ‘wetenschappelijk onderbouwde’ prognose d.d. 2006 (ruim) 6 meter gestegen en leggen de ferry’s uit de Schotse Hooglanden rechtstreeks aan in de haven van het veilige, droge Sittard na hun inmiddels veel langere tocht over de verdronken steden van wat eens de Randstad was.
Illegaal vuurwerk
‘Marrakesh’: de oorlogsverklaring van de UN aan onze soevereiniteit.
Na het infame ‘akkoord’ van Parijs en nu weer de peperdure, haast exhibitionistische klimaat-show in Katowice – die, op zich, al ruim US $ 130 Mln. kost en in totaal, gedurende recente jaren, reeds enkele miljarden aan weggesmeten Dollars kostte – heeft een naïeve Harbers Nederland in Marrakesh in de uitverkoop gezet.
Bijkleuren
Onlangs kon de aandachtige kijker een opmerkelijk reële observering uit de mond van de Vader des Vaderlands horen: ”de huidige politiek concentreert zich niet meer op het anticiperen van bedreigingen van de welvaartstaat, maar op besturen, het bedenken en vastleggen van regels en regeltjes”. Gespannen zat ik op het puntje van mijn stoel te wachten op de aanvulling “om de financiering van binnen – en buitenlandse hobby´s te faciliteren”.
Welke totalitaire staatsvorm wordt ‘ons geweldige land’ door de strot geduwd?
Vandaag verschijnt een open brief van Rutte in de vaderlandse pers, die mijns inziens snel in een veel grotere context moet worden geplaatst. Schakers kennen het begrip ‘eindspel’, de fase waarin wij nu verzeild zijn met het EU streven naar de totalitaire macht. Rutte, de meest verraderlijke salonsocialist bij uitstek, tekent ‘Marrakesh’, gaat klakkeloos akkoord met een Europees budget en met een Europees noodfonds voor parasitaire staten die vast van plan zijn om zo snel mogelijk ’in nood’ te geraken en ons kaal te stelen. ‘Après Rutte le déluge’ en nu komt hij ook nog eens met een werkelijk stuitende, zalvende open brief aan ‘het geweldige land’ dat door zijn toedoen juist langzaam achter de horizon verdwijnt.
Setting the scene
In het artikel “Het Sprookje van Moskou” is uitgebreid aandacht gegeven aan de implicaties van Russische activiteiten in de Zee van Azov, Zwarte en Kaspische Zee. Implicaties die vermoedelijk door een aantal lezers niet waren voorzien of wellicht niet op de juiste waarde konden worden geschat. De aangedragen informatie accentueert dat de kleine Tsaar nog steeds droomt van een Novorossyia als eerste stap naar het klassieke Malorossyia en de eliminatie van de Oekraïne als zelfstandige staat.