‘Van een landen-gemeenschap naar een Europese soevereiniteit. Die soevereiniteit wordt weggehaald bij de lidstaten en aan Brussel overgedragen. Daarmee breidt Europa niet alleen fysiek uit, maar ook sluipenderwijs beleidspakketten en wetgeving. Er gebeuren daardoor zaken buiten het gezichtsveld van de politici uit de lidstaten. Door dat gebrek aan informatie kan men hiermee in Brussel ongestoord doorgaan met het werken aan een Europese staat’.
“Al bijna 75 jaar hebben we in Europa vrede, veiligheid en welvaart”, twittert Rob Jetten, de voorzitter van de Tweede Kamerfractie van *66. “Die Europese samenwerking verdient een plek in onze Grondwet. Samen met Kees verhoeven dien ik vandaag een grondwetswijziging in: neem het lidmaatschap van de EU op in de Grondwet.”
Met de oprichting van de ‘Luchtvaartafdeeling’, als onderdeel van de Koninklijke Landmacht, wordt op 1 juli 1913 de kiem gelegd voor de Nederlandse militaire luchtvaart. De ‘aviatiek’ staat dan nog in de kinderschoenen, maar al snel is het luchtwapen niet meer weg te denken uit het krijgsbedrijf. Binnen enkele decennia ontwikkelt de legervliegdienst zich van een bescheiden hulpwapen tot een modern zelfstandig krijgsmachtdeel.
Het gerucht ruist langs de westerse beemden: IS is verslagen. Opgelucht halen westerse politici adem en concentreren zich vervolgens op klimaat, milieu, migratie en veiligheid. Excuus, dat laatste is gelet op de groei van de criminaliteit, het gevoel van onveiligheid bij lagere segmenten van westerse samenlevingen, ingeperkte handelingsvrijheid van politie, enorme nalatigheid bij TBS instellingen en molestaties van hulpdiensten, een grove freudiaanse verschrijving. Hoewel, onze briljante politici dat niet zullen onderschrijven, maar hun uitspraken worden door diverse samenlevingen niet meer serieus genomen.
Soms kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat men hier maar matig geïnteresseerd is in het wel en wee van de Amerikaanse politiek, terwijl letterlijk alle communistische SJW ellende die wij hier ervaren letterlijk een afgeleide is van wat er de laatste halve eeuw in de USA gebeurde, blind gekopieerd door D’66, GL en PvdA activisten. Stelt u zich voor wat er gebeurd zou zijn als een rampzalige politica als Hillary Clinton, over wie ik maandag jl.berichtte, nu president zou zijn…
Acht terreurverdachten verstoorden zaterdagavond 4 mei j.l. de dodenherdenking in Vught door vanuit hun cel “Allahu Akbar” (god is groot) te schreeuwen tijdens de twee minuten stilte. De terroristen-afdeling van de penitentiaire inrichting in Vught ligt vlak naast de fusilladeplaats van het voormalige concentratiekamp waar de dodenherdenking ‘s avonds plaatsvond. Veel mensen hebben dat bericht schouderophalend gelezen en dachten er het hunne van. “Wie die twee minuten niet kan opbrengen zal wel niet goed bij z’n hoofd zijn”, of zoiets wellicht. Al teveel ophef veroorzaakte het gekrijs van de mohammedanen vooralsnog niet.
Na de lancering van ruim 600 raketten door Iran’s medeplichtigen in Gaza – Hamas en Islamitische Jihad – horen wij niets van de antisemitische linkerzijde van ons politieke spectrum, behalve hun obligate litanie dat de IDF ‘buitenproportioneel’ terugslaat.
Onlangs raakten politici Dion Graus (PVV) en Theo Hiddema (FVD) in opspraak over hun omgang met parlementaire onkostenvergoedingen. De ophef die dat veroorzaakte, was verantwoordelijk voor chocoladeletters op voorpagina’s en speerpunt-nieuws op radio en TV. Inmiddels zijn er nu ook vragen over de ‘dagvergoedingen’ die D66-lijsttrekker Sophie in ’t Veld kreeg. In dit geval voor niet gemaakte hotelovernachtingen in haar woonplaats Brussel.
De USA is een land waar een tweedeling levend wordt gehouden: rijk versus arm, blank versus gekleurd, allochtoon versus migrant. Vanaf het moment dat Obama het staatsroer in handen kreeg, ontwikkelde zich naast de genoemde twee delingen een politiek gekleurde tweedeling: conservatief versus liberaal-socialistisch. In de ene wereld kunnen de Democraten leven en op een legale en illegale manier naar believen misbruik maken van institutionele verworvenheden om tegenstanders te elimineren; in de andere wereld zijn conservatieven gedwongen te leven.
Hillary Clinton is een curieuze mengeling van een van nature kwaadaardig, arrogant kreng en een blinde ideologische opportunist, een product van de Saul Alinsky school. Hoe kon zij zo ‘omhoog vallen’? Toen Bill Clinton zijn ambt aanvaardde vroeg ik mij wel eens af of hij wel de echte president was of die ‘bek op poten’ waarmee hij getrouwd is, die voortdurend het hoogste woord in de pers voerde en ‘à titre personnel’ wel even de Amerikaanse gezondheidszorg zou gaan hervormen.
