Om een onwelgevallig discussieverloop kort te sluiten, wordt vaak, wellicht te vaak het veronderstelde succes van de Duitse Energiewende op tafel gegooid. Wonend in Duitsland heb ik me evenzo vaak afgevraagd wat de gebruikers van dat argument onder het woord succes verstaan? Minder kosten voor de consument, minder kosten voor de industrie, meer windturbines en zonnepanelen? De doorsnee Duitser wordt het laatste decennium in ieder geval geconfronteerd met een groeiend aantal landschap vervuilende en fauna dodende windturbines. Dat wel.
Categorie: Europa
2018
Katowice: “Dertigduizend mijl onder zee.”
Als ik mij niet vergis was dit de titel van Jules Verne’s jongensboek dat Al Gore enorm heeft aangesproken; inmiddels is de zeespiegel conform zijn ‘wetenschappelijk onderbouwde’ prognose d.d. 2006 (ruim) 6 meter gestegen en leggen de ferry’s uit de Schotse Hooglanden rechtstreeks aan in de haven van het veilige, droge Sittard na hun inmiddels veel langere tocht over de verdronken steden van wat eens de Randstad was.
‘Marrakesh’: de oorlogsverklaring van de UN aan onze soevereiniteit.
Na het infame ‘akkoord’ van Parijs en nu weer de peperdure, haast exhibitionistische klimaat-show in Katowice – die, op zich, al ruim US $ 130 Mln. kost en in totaal, gedurende recente jaren, reeds enkele miljarden aan weggesmeten Dollars kostte – heeft een naïeve Harbers Nederland in Marrakesh in de uitverkoop gezet.
Bijkleuren
Onlangs kon de aandachtige kijker een opmerkelijk reële observering uit de mond van de Vader des Vaderlands horen: ”de huidige politiek concentreert zich niet meer op het anticiperen van bedreigingen van de welvaartstaat, maar op besturen, het bedenken en vastleggen van regels en regeltjes”. Gespannen zat ik op het puntje van mijn stoel te wachten op de aanvulling “om de financiering van binnen – en buitenlandse hobby´s te faciliteren”.