Hoe vaak hoor je pedante politici in Brussel zeggen dat zij zich inspannen om historische misstappen te vermijden. Als dat inderdaad het geval zou zijn dan zouden zij de stappen die de Europese Unie nu onderneemt, uit de weg gaan. Misschien toch even bestuderen hoe het Romeinse Rijk aan zijn zelf veroorzaakte einde is gekomen. De parallellen zijn herkenbaar.
In 2018 heb ik in een tweetal artikelen aandacht gewijd aan de Franse slag en Air France (A.F.); op 7 mei in “ Het failliet van Air France en de corrupte Franse politiek” en op 8 mei in “ Air France in de fatale wurggreep van de Franse staat”. Het huidige conflict is een typische confrontatie van het potverterende Franse staatssocialisme versus het ondernemersmodel van de K.L.M., waarvan de succesvolle C.E.O. Elbers de inzet is geworden.
“Sommige mensen hebben, evenals vleermuizen of uilen, betere ogen voor de duisternis dan voor het licht en ze geloven dat ze zien”(Charles Dickens) De inkt van het artikel “Activistische Propaganda” was nog niet volledig opgedroogd of 30 geleerde koppen publiceerden een pro-Europa manifest[1] met de titel “Europa valt uiteen door populisme” dat door Sietske Bergsma[2] van een aantal scherpe kanttekeningen werd voorzien. Een beter voorbeeld van een tekst die aanzet tot het demoniseren van tegenstanders en politici wil dwingen een activistische kompasrichting te volgen, bestaat niet.
In Brussel wordt door het duo Timmermans/Sargentini te pas en vooral te onpas misbaar gemaakt over vermeende misstanden in de rechterlijke macht in Polen en Hongarije, terwijl in Spanje als sinds ruim anderhalf jaar volstrekt Kafkaëske toestanden heersen die iedere beschrijving tarten.
Uitspraken met cijfers die gepapegaaid worden door politici blijken in de ‘Informatie Tijd’ voldoende te zijn om gelijk te krijgen. Als dat cijfermatige vanuit diverse invalshoeken en op geregelde tijdstippen met nadruk wordt herhaald, blijkt het uitermate effectief te zijn om hele volksstammen gelovigen te kunnen verzamelen. Onder het motto “kwantiteit doet geloven” heeft de westerse wereld zich in de achterliggende decennia regelmatig om de tuin laten leiden en beslissingen genomen resp. uitspraken gedaan die achteraf pijnlijk verkeerd waren. In het artikel “de 97% consensus” is kort belicht dat het herhaaldelijk benadrukken van die 97% voldoende was om personen die zich niet wensen te conformeren met de klimaatreligie, weg te zetten als klimaat ontkenners. Als personen die komende generaties geen betere wereld zouden gunnen.
“Mutually assured destruction”, de mythe van de afschrikwekkende werking van de dreiging met de wederzijdse totale vernietigingsoorlog. De stand van zaken is dat er negen, wellicht tien, landen zijn met een kernwapen arsenaal, waarvan de USA en Rusland voor 95% tekenen. Rond het eind der tachtiger jaren spraken Reagan en Gorbachev over totale afschaffing der nucleaire arsenalen, maar dat heeft niet goed uitgepakt en in de “logica” van deze wederzijdse afschrikking wordt Europa het toneel van een nieuwe nucleaire bewapeningswedloop.
De ‘klimaatverdragen’ van Kopenhagen, Rio de Janeiro, Kyoto, Parijs, enzovoorts, hebben alle tot doel gehad om door middel van dure vergaderingen (belastinggeld) door mensen met fikse salarissen (belastinggeld) de temperatuur van de Aarde onder menselijke controle te brengen met de opbrengst van nog meer belastinggeld. Er wordt kortom, een rechtstreeks verband verondersteld tussen de hoogte van de belastingen en de staat van het klimaat. Duizenden scholieren zijn inmiddels aangestoken door het virus en togen gisteren naar Den Haag voor een demonstratie. Spontaan? Nou nee: niet helemaal. Of liever, helemaal niet.
Afgelopen maandag kwam de heer Jetten met een eyeopener voor lezend Nederland: ”de wereld is onveiliger geworden door de Russen en de Chinezen en door de opstelling van Trump”. Angstvallig ontwijkt deze deskundig ondeskundige dat de wereld juist onveiliger is geworden door een aantal islamitisch extremistische bewegingen die als ongeleide projectielen hun Jihad voeren tegen de westerse wereld.
China, Rusland en Iran hebben gemeen dat zij oude, machtige naties waren en hun huidige leiders hebben aspiraties om die historische rol weer op te pakken, waarbij zij in concurrentie geraken met de USA, die weliswaar geen groots historisch verleden kent maar de leider van de (vrije) wereld werd door een gemeenschappelijk beeld onder de bevolking van een grootse toekomst.
De ECB zit diep in het moeras dankzij zijn agressieve manipulatie van de koers van de Euro en de geldmarkten met het ongegeneerde opkopen van schuldpapier van failliete boedels in zuid Europa ten koste van de Noord-Europese economieën. In oktober…
