Op 26 december jl. schreef ik in ‘De afkoeling van de atmosfeer, zonder dat het een cent kost….’ over het liederlijke bedrog geleid door de UN’s IPCC, de ‘miskraam’ van Maurice Strong, de zelfbenoemde socialistische biljonair, die aan de wieg ervan stond.
Categorie: Milieu
Bijna onbetaalbaar?
Om een onwelgevallig discussieverloop kort te sluiten, wordt vaak, wellicht te vaak het veronderstelde succes van de Duitse Energiewende op tafel gegooid. Wonend in Duitsland heb ik me evenzo vaak afgevraagd wat de gebruikers van dat argument onder het woord succes verstaan? Minder kosten voor de consument, minder kosten voor de industrie, meer windturbines en zonnepanelen? De doorsnee Duitser wordt het laatste decennium in ieder geval geconfronteerd met een groeiend aantal landschap vervuilende en fauna dodende windturbines. Dat wel.
De afkoeling van de atmosfeer, zonder dat het een cent kost….
Hoeveel ‘hoog opgeleide’ leden van de 2e Kamer, om maar niet te spreken van onze ‘altijd mooi weer in dit prachtland profeet’ Rutte of de altijd zo triest ogende Wiebes – kortom de voltallige, door en door moreel corrupte kliek die verantwoordelijk is voor de zieke klimaatwet – hebben ooit NASA’s website doorbladerd inzake de klimaat-data?
Het mannetje in de maan
Na het onbeschaamde episteltje van Rutte kan Nederland de hoop laten varen dat het met de inzichten van de Minister-president nog eens goed komt. Een groot aantal columnisten en artikelbedenkers heeft inmiddels zijn gal gespuwd over de inhoud van het broze vaasje briefje en gelet op zijn laatste optreden bij Pauw hebben die kritische commentaren en kanttekeningen geen enkel effect op zijn denken en doen gehad[1].
Katowice: “Dertigduizend mijl onder zee.”
Als ik mij niet vergis was dit de titel van Jules Verne’s jongensboek dat Al Gore enorm heeft aangesproken; inmiddels is de zeespiegel conform zijn ‘wetenschappelijk onderbouwde’ prognose d.d. 2006 (ruim) 6 meter gestegen en leggen de ferry’s uit de Schotse Hooglanden rechtstreeks aan in de haven van het veilige, droge Sittard na hun inmiddels veel langere tocht over de verdronken steden van wat eens de Randstad was.