
In de loop van de twintigste eeuw vormde het onderwijs een middel bij uitstek om de bevolking via goed gerichte scholing uit de armoede te halen. Nederland was eind negentiende en begin twintigste eeuw immers een land wat nogal wat armoede kende. Door een aantal economische ontwikkelingen en de leerplicht, plus goed georganiseerd onderwijs wist ook ons land zich in de loop der jaren internationaal op de kaart te zetten. Deze positieve ontwikkeling lijkt de laatste jaren hard achteruit te gaan. Het onderwijs slaagt er niet meer in om de sociale onderlaag voldoende te mobiliseren en te emanciperen en wordt een bolwerk van middelmatigheid.