In de jaren ’70 zuchtte Nederland onder het bewind van een huis-, tuin- en keuken-demagoog, een dermate wereldvreemd figuur dat hij zich vaak de risée maakte zodra hij de grens passeerde. Deze compulsieve potverteerder zag kans om de belastingdruk naar ongekende hoogte op te stuwen, net als Rutte, en ook nog eens onze rijke aardgasopbrengsten te verkwanselen. De tranen springen je in de ogen als je ziet hoe Noorwegen gigantische reserves uit hun olie inkomsten heeft opgebouwd.
‘Christenen voor Israël’ organiseerden dinsdag 12 maart j.l. een demonstratie voor het kantoor van GroenLinks tegen hun anti-Israël boycot. De toespraak van opperrabbijn Binyomin Jacobs willen wij onze lezers niet onthouden en is hieronder integraal weergegeven, zoals die ons werd toegezonden door Likoed Nederland.
Op 19 mei 2017 publiceerde deze onvolprezen website mijn eerste kritiek op het hedendaagse gebruik en dito betekenisverandering van het woord ‘duurzaam’.[i] Sinds die tijd is deze betekenisverandering, die – dat moge duidelijk zijn – werkelijk nergens op slaat, alleen maar in hevigheid toegenomen. Het wordt dus de hoogste tijd voor een tweede kritiek. Want dat hele duurzaamheidsgeleuter hangt me werkelijk mijlenver de keel uit en is, zoals ik al eerder schreef dat de Brabanders het wellicht zouden noemen, één grote brij van ‘slappe kwats’ – en de ellende ervan is dat het maar niet over gaat. Het wordt juist hoe langer hoe erger.
De humanistisch-liberale intellectueel Sid Lukkassen gaat in een nog te verschijnen bijdrage van hem aan het boek Diversiteit, identiteit en de culture wars (red. Paul Cliteur en Perry Pierik) in op het werk van de Amerikaanse auteur Cornel West (geb. 1953). Cornel West is de auteur van een artikel “Towards a Socialist Theory of Racism”. Daarin prijst hij het marxisme, maar stelt ook dat het marxisme te weinig oog heeft voor de invloed van ras buiten de strikt economische sfeer. In de woorden van Lukkassen:
Op het islamitische Cornelius Haga Lyceum in Amsterdam Nieuw-West werken mensen die banden hebben met de terroristische groepering ’het Kaukasus Emiraat’. Deze groep is onder meer verantwoordelijk voor aanslagen zoals die in de metro in Moskou in 2010. De AIVD heeft de gemeente Amsterdam gewaarschuwd dat op deze school zorgen zijn over “antidemocratische en anti-integratieve gedragingen”. Dat is te lezen in een artikel van AT5. Het betreft een kleinschalige en klaarblijkelijk discriminerende school met 174 leerlingen waar jongens en meisjes gescheiden les krijgen.
Op 12.05.’18 heb ik in “De opkomst van ‘the Intellectual Dark Web” (I.D.W.) aangesneden hoe onafhankelijke denkers als Jordan Peterson en Ben Shapiro de vicieuze cirkel van de Social Justice tirannie hebben doorbroken door hun laffe terreur te weerstaan door op het ‘Intellectual Dark Web’ hun eigen – voor de SJW kliek onaantastbare – publiek te creëren.
Uit een onderzoek door het bureau Ipsos in opdracht van het dagblad De Telegraaf, blijkt volgens de onderzoekers dat de helft van de GroenLinks-achterban wel bereid is om een ‘tientje per maand’ aan milieumaatregelen te besteden. Voor een club die er heilig van overtuigd is dat de wereld vergaat mits Nijpels en zijn kornuiten ingrijpen, is dat geen beste score. Er blijkt overigens onder het electoraat so-wie-so weinig steun voor de wilde klimaatplannen: de helft van de kiezers vindt dat zij onvoldoende zijn gehoord in het zogenaamde debat.
Ongeduldige revolutionairen streven er traditioneel naar om hun radicale politieke, economische en sociale omwentelingen er zo snel mogelijk door te rammen, maar zij hebben inmiddels geleerd dat hun socialistische ‘bulldozer tactiek’ averechts kan werken. In een land als Nederland stuitten zij op een barricade van dierbare, eeuwenoude tradities van vrijheid en een vrije markteconomie, reden waarom zij hun tactiek hebben aangepast door het grote publiek, generaties lang, hun gif goed gedoseerd in te druppelen. Dit vanuit een arrogante, blinde overtuiging dat zij het licht gezien hebben.
Eén der bastions van de Social Justice Warriors (SJW) is California, waar jarenlang ideologische willekeur heerste, zozeer dat de staat nu voor een faillissement staat. Socialistische verkwisting, onverantwoordelijkheid, incompetentie, laksheid, kortom een groot gat in de hand, hebben de vijfde economie in de wereld op de knieën gebracht en leiden tot een angstige ontmoeting met een fenomeen dat niet in het linkse handboek van de Social Justice Soldaat staat: de benauwende “realiteit”.
Toen Ronald Reagan in 1989 afscheid nam van Washington had hij het Russisch communisme op de knieën gebracht; desalniettemin hebben de USA en Europa dat communisme geadopteerd en het suffe Nederland is in dat proces steeds harder naar links afgegleden, waaraan Rutte grote schuld draagt. Nèt als Duitsland onder de verderfelijke manipulatie van Angela Merkel, de authentieke D.D.R.-communist met haar Stasi achtergrond, een verloederd bastion van linkse schijnheiligheid werd.
