Wie ooit de immense, bijna wit oplichtende sterrenhemel heeft mogen aanschouwen boven een woestijn of hoog in de bergen, zal bevroeden dat er een of andere ‘scheppende kracht’ moet zijn die niet alleen dat gigantische universum maar ook ons planeetje met alles wat groeit en bloeit, heeft geschapen en ons, als verdwaasde primaten, daarna moederziel alleen heeft achtergelaten in dat gigantische universum. Onze voorouders moeten zich instinctief hebben afgevraagd wat hen nog te wachten stond en daarmee was de kiem gelegd voor onze conditionering om religie te vinden.
