Na twee en half jaar zwijgend modderen, hebben de onderzoekresultaten van de Special Counsel (SC) vorige week eindelijk het licht gezien. De Democratische Partij die er alles aan doet om Trump aan de schandpaal te nagelen en alle hoop had gevestigd op die met hoofdzakelijk aanhangers van de Democratische Partij en Obama loyalisten gevulde Special Counsel, is opnieuw bedrogen uitgekomen.
Europa loopt sinds een aantal jaren aan het handje van twee democratieën die zichzelf tot de sterkste van de westerse wereld beschouwen. Helaas hebben Berlijn en Parijs door hun verfoeilijke minachting niet eens meer in de gaten dat het met die sterkte nog al mee valt. Beter gesteld zwaar tegenvalt. Volgens beide politieke zwaargewichten bepaalt m.n. de economische kracht van een land de waarde in het internationale politieke verkeer. Daarin vergissen de twee zich, omdat naast de stabiliteit van de nationale samenleving de kracht van een geloofwaardige krijgsmacht een waarborg is voor het behoud van democratische beginselen en de groei van de economische kracht.
Oekraïne is een tijd van de voorpagina´s verdwenen. Verdrongen door andere problemen in de wereld. Nu de toestand in Syrië ogenschijnlijk stabiel is, de migrantenveerdienst van Frontex en hulpverleningsorganisaties het rustig hebben op de Middellandse Zee en eindelijk duidelijk is geworden dat niet Trump maar de Democraten kwalijke zaakjes hebben geregeld met Russische personen, kan Oekraïne met de naderende verkiezingen weer van de plank gehaald worden. Moskou zal proberen die verkiezingen te gebruiken om zijn invloed zodanig uit te breiden dat het land op termijn onder de Russische veiligheidsparaplu begroet kan worden.
As for James Comey, Andrew McCabe, Adam Schiff, Peter Strzok, Maxine Waters, and their enablers in the left-wing media who nurtured the Russia! Russia! Russia! fantasy, they should hang their heads in shame for wasting nearly three years of America’s national life.
“Mutually assured destruction”, de mythe van de afschrikwekkende werking van de dreiging met de wederzijdse totale vernietigingsoorlog. De stand van zaken is dat er negen, wellicht tien, landen zijn met een kernwapen arsenaal, waarvan de USA en Rusland voor 95% tekenen. Rond het eind der tachtiger jaren spraken Reagan en Gorbachev over totale afschaffing der nucleaire arsenalen, maar dat heeft niet goed uitgepakt en in de “logica” van deze wederzijdse afschrikking wordt Europa het toneel van een nieuwe nucleaire bewapeningswedloop.
Afgelopen maandag kwam de heer Jetten met een eyeopener voor lezend Nederland: ”de wereld is onveiliger geworden door de Russen en de Chinezen en door de opstelling van Trump”. Angstvallig ontwijkt deze deskundig ondeskundige dat de wereld juist onveiliger is geworden door een aantal islamitisch extremistische bewegingen die als ongeleide projectielen hun Jihad voeren tegen de westerse wereld.
Frankrijk en Spanje hebben in het verleden onderstreept dat delen van een vreemdelingenlegioen buiten de nationale grenzen in brandhaarden kunnen worden ontplooid zonder dat eigen bloed te betreuren is. In het Franse Vreemdelingenlegioen dienen soldaten uit 136 landen en geen enkele Fransman, tenzij legionair, hoeft in een ongewenste oorlog te sterven.
Onderzoeken en onderzoeksresultaten worden al jaren gemanipuleerd om tot een gewenste uitkomst te leiden. Dat is een vaststelling die Hans Siepel, oud-ambtenaar bij Binnenlandse Zaken, heeft gedaan na bestudering van diverse onderzoeken die op last van de politiek en commerciële instanties zijn gedaan.
Het wordt met de dag duidelijker dat het Westen de ontwikkelingen en gebeurtenissen op de Krim en in het oosten van de Oekraïne onderschat en de politieke waarde van grootschalige operationele demonstraties en verplaatsing van militairen en materieel naar de oostelijke grens van het NATO verdragsgebied overschat.
In het artikel “Het Sprookje van Moskou” is uitgebreid aandacht gegeven aan de implicaties van Russische activiteiten in de Zee van Azov, Zwarte en Kaspische Zee. Implicaties die vermoedelijk door een aantal lezers niet waren voorzien of wellicht niet op de juiste waarde konden worden geschat. De aangedragen informatie accentueert dat de kleine Tsaar nog steeds droomt van een Novorossyia als eerste stap naar het klassieke Malorossyia en de eliminatie van de Oekraïne als zelfstandige staat.
