Crises?

Voor veel burgers – vermoedelijk een forse meerderheid – is het volstrekt duidelijk dat de huidige, vermeende crises geen echte crisissen zijn, maar zelf ontstoken brandjes die kennelijk uitsluitend met hogere belastingopbrengsten kunnen worden bestreden.

De ‘asielproblematiek’ is in feite geen problematiek die met ‘asiel’ van doen heeft; het betreft hier voornamelijk analfabete gelukszoekers die vrijwel uitsluitend hormonaal geëquipeerd zijn en verder geen bruikbare vaardigheden bezitten naast het faecaliseren van het verstrekte brood. Het zijn consumenten voor grote industrieën die op gemakkelijk bereikbare locaties worden geplaatst met een sociale (consumptie-) uitkering. Ook op die manier komt belastinggeld immers terecht in de ruime zakken van zakenlieden die voorafgaand aan de verkiezingen fors doneren aan de gevestigde partijen. Vanzelfsprekend worden die donaties voorzien van een politieke bestellijst die worden verwerkt in een ‘regeerakkoord’; partijprogramma’s doen er na de verkiezingen niet meer toe.

Klimaatcrisis

Afb: screenshot

Zo is het ook met de ‘problemen’ rond het klimaat: het klimaat veranderde altijd al. Het is een proces wat al miljoenen jaren plaatsvindt. Steeds opnieuw wisten levensvormen zich aan te passen aan de veranderde omstandigheden en voor zoveel niet stierven zij uit. Het is een nogal doorzichtige vorm van flessentrekkerij om burgers nu een apocalyps voor te houden die in haar wezen aan het klimaat eigen is. Ook nu denken de zieners de thermostaat van de Aarde lager te kunnen zetten, mits daarvoor een grote hoeveelheid belastinggeld wordt ingelegd. Op een meer dan magische wijze blijkt belastinggeld een oplossing voor vrijwel elke crisis. Althans: volgens de politici van dienst.

Het is inmiddels al zo erg dat schoolkinderen schaamteloos voor dat doel worden gehersenspoeld door leerkrachten die veelal lid blijken te zijn van gevestigde partijen of tot het trouwe electoraat van de heersende kliek behoren. De reden is simpel: ze worden er zelf financieel ook beter van, net als de medewerkers in het vluchtelingenwezen. Denken ze… Want als ze thuiskomen zien zij ook de rekeningen van de energieboer en de prijzen van de milieuvervuilende warmtepompen. Of dacht u als Amsterdammer bijvoorbeeld, dat uw elektriciteit geheel ‘schoon’ en vrij van ‘uitstoot’ werd opgewekt? Nee: u wordt bedonderd waar u bijstaat.

Verkeerd beleid als resultaat

Iedere crisis is, althans politiek gezien, echter ook een probaat middel om beleid te voeren wat niet direct de belangen van de natie of het welzijn van de inwoners dient. Het argument om van die primaire doelen af te wijken, zijn dan de aanpak van de vermeende crises omdat “daarmee uiteindelijk het algemeen belang wel is gediend”. In een zekere realiteit zou dit goed kunnen, maar dat is hier niet het geval omdat de meeste van de actuele crisissen oncontroleerbaar zijn. In het geval dat er wel kan worden gecontroleerd (‘peer-review’) blijkt b.v. dat de klimaatcrisis niet aangetoond kan worden; de jaren geleden gedane voorspellingen door het IPCC blijken er altijd (ver) naast te hebben gezeten. “Ja, maar 98% van de wetenschappers is het erover eens” is een vaak gehoord argument. Enigheid onder wetenschappers is mooi, maar bewijs is beter, en dat is er vooralsnog niet. Bovendien zou het niemand wat uit moeten maken of b.v. een gepromoveerd rechtskundige het (op grond van een flinke som subsidie) eens is met de frauderende IPCC-club. Dat laatste is namelijk doorgaans het geval.

Dat de Aarde warmer wordt heeft alles te maken met een exponentieel toegenomen bevolking; in 1950 omvatte de wereldbevolking 2,6 miljard mensen en in 2000 was dat gestegen tot 6,1 miljard mensen (bron: VN). Inmiddels wonen er ruim 8 miljard mensen op deze planeet. In Europa liggen de cijfers niet veel anders: in 1950 woonden er 547 miljoen mensen in Europa en in 2000 ruim 730 miljoen: een toename van 25%. Dat het klimaat daarop reageert is dus niet verwonderlijk.

Alle crisissen die door deze en andere overheden in onze maag worden gesplitst, hebben maar één doel: er wordt ergens geld opgestreken wat men op een eerlijke manier nooit voor elkaar zou krijgen. Maar bij de politiek is het gewoon een kwestie van ‘bestelde wetten opleveren’.


Deel dit:
0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

2 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Boudica
10 maanden geleden

Vooral de bureaucratisering is een lucratieve inkomstenbron voor de staatskas. Dwing de bevolking zoveel mogelijk verplichte betalingen af (zorg, gemeentebelastingen, premies, verhogen energiebelastingen e.d. en wat nog komen gaat) en door toename van ‘overheidspersoneel’ met bijgaande loonheffingen wordt de staatskas (Financien) gigantisch gevuld. Dat de burger potjelos raakt interesseert niemand meer.

a.r.girbes sr
10 maanden geleden

PvdA’er (!) Ronald Plasterk veegt de vloer aan met Klimaatakkoord: ‘Compleet irrationeel, gekkigheid!’

Ronald Plasterk in 2016. Bron: Nancy Beijersbergen / Shutterstock.
Door Michael van der Galien 4 juni 2021

Oud-minister Ronald Plasterk veegt op schitterende wijze de vloer aan met het Klimaatakkoord, en dan met name met de nep-duurzame stroomopwekking via biomassa die ons door de strot wordt geduwd door GroenLinks. Zoveel gekkigheid, schrijft de PvdA’er (!), heeft hij van zijn leven nog niet gezien.
Je zult het misschien niet geloven, maar de Nederlandse natuur en ons milieu zijn er de afgelopen jaren op achteruit gegaan. Niet door het wangedrag van al die rechtse types die lak hebben aan alles wat groen is, maar door het Klimaatverdrag en dan met name door het item waar GroenLinks zo ontzettend veel van houdt: biomassa.
Nee, dat zeg ik niet (één van die rechtse types waar ik het eerder over had). Dat zegt PvdA’er en oud-minister Ronald Plasterk in zijn Telegraaf-column. Lees maar.
“Ieder kind begrijpt dat, als het je doel is om CO₂-uitstoot te verminderen, je niet op industriële schaal massaal hout in brand moet steken,” aldus Plasterk. Nou ja, elk kind wel, maar elke GroenLinkser blijkbaar weer niet. Want, schrijft hij vervolgens, “In 2004 was van het energieverbruik 1,8% biomassa, nu is dat percentage meer dan verdrievoudigd naar 6%. Dus met dank aan alle GL-wethouders wordt er nu drie keer zoveel biomassa verbrand!”

En nee, hij overdrijft niet. Plasterk heeft namelijk gewoon even naar de cijfers gekeken en dan is de conclusie overduidelijk: GroenLinks en biomassa maken onze natuur kapot. “60% van de ’duurzame’ energie bestaat nu uit biomassa,” legt hij uit. “De stijging van duurzame energie is dus een compleet papieren werkelijkheid, want de stijging zit voor het grootste deel in een energievorm die meer CO₂ uitstoot dan fossiele brandstof, plus dat we de natuur en de leefomgeving aan het verwoesten zijn.”
Natuurlijk is het ook nog eens zo dat GroenLinks en eigenlijk dat hele Klimaatakkoord aardgas de oorlog verklaren. Dit terwijl ze in de rest van Europa juist zoveel mogelijk met gas gaan werken, omdat dit zo schoon is. De Nederlandse kartelhaat voor aardgas is volkomen “irrationeel,” stelt Plasterk terecht. Maar ja, wie zegt ook dat het rationeel moet zijn? De groene gekte is immers niets meer of minder dan een sekte. Nee, het is niet eens een religie. Het gaat veel verder dan dat.

Afijn. De conclusie is helder: GroenLinks is een partij die een hékel heeft aan de natuur. Als je van groen houdt moet je dus vooral niet op die biomassa-liefhebbende communisten stemmen.

En, Overbevolking …….. is desastreus………. DAT IS HET GROOTSTE GEVAAR. ……….. Maar……. het besef daartoe is erbarmelijk.