Geen corruptie

In Rotterdam is voormalig PVV-Kamerlid Richard de Mos vrijgesproken van corruptie en omkoping. De Mos is oprichter van de lokale partij Hart voor Den Haag/Groep de Mos en in 2018 kreeg die partij verreweg de meeste stemmen bij de gemeenteraadsverkiezingen in Den Haag. De Mos werd daarop wethouder in het Haagse College van B&W.

Nog geen jaar na zijn installatie als wethouder viel de Rijksrecherche zijn kantoor in het Haagse gemeentehuis en zijn woning binnen en nam daar documenten in beslag. Het Openbaar Ministerie verdenkt De Mos ervan dat hij bevriende ondernemers heeft geholpen in ruil voor donaties aan zijn partij en eiste een gevangenisstraf van 22 maanden tegen De Mos. In totaal stonden acht personen terecht in deze nu al jarenlang slepende zaak. De rechter heeft in zijn vonnis van die aantijgingen compleet niets heel gelaten en sprak De Mos vrij van alle beschuldigingen. Ook ex-wethouder Rachid Guernaoui, partijgenoot van De Mos, werd vrijgesproken. Het OM had tegen hem een gevangenisstraf van zestien maanden geëist. Daarnaast stonden nog vijf ondernemers terecht, die allen eveneens zijn vrijgesproken. Ze hebben volgens de rechter donaties gedaan aan de partij ter waarde van 100.000 euro, maar ook daar zouden geen kwade bedoelingen achter hebben gezeten. Één van die ondernemers werd nog wel veroordeeld voor wapenbezit. Alhoewel met name dat laatste geen brevet van aanbeveling is voor De Mos (de combinatie politiek en wapens is nu eenmaal geen fraaie aanblik) kan dat niet op zijn conto worden geschreven.

In totaal heeft het ‘onderzoek’ nu dus zo’n 3,5 jaar geduurd. Onmiddellijk na de invallen door de Rijksrecherche legden wethouder De Mos en zijn partijgenoot hun functies in 2019 neer en stapte de partij Hart voor Den Haag/Groep de Mos uit de Haagse coalitie. Concreet gezien, is onze overheid (i.c. de uitvoerende macht) er dus in geslaagd om de democratie (i.c. de wetgevende/opdrachtgevende macht) in ieder geval in de Haagse gemeentepolitiek 3,5 jaar aan banden te leggen. Helaas staan daar geen straffen op, maar de burgers zouden dat nu toch wel moeten gaan eisen.

Na de rechtszaken tegen Wilders stijgt uit het Openbaar Ministerie toch de geur op van politieke bemoeienis en vooringenomenheid. Uit de Toeslagenaffaire is weer gebleken dat ook andere ambtenaren bereid bleken hun eigen – ambtelijke – regels aan de laars te lappen en eveneens de grondrechten van burgers op de meest grove wijze te schenden. Dat handelen werd vervolgens door de collaborerende (en dus niet zo onafhankelijke) rechtelijke macht liefdevol toegedekt, tot aan de Raad van State toe. Wat resteert is een beeld van een overheid die zich in onderlinge samenspanning tegen de eigen burgers lijkt te keren, die zich daartegen vervolgens amper kunnen verweren omdat collaborerende teams worden ingezet. In het geval van De Mos is dat nu dus prominent mislukt, maar de vraag staat nog open hoe vaak dat wel is gelukt, maar waarvan we (nog) niet weten.

Het Openbaar Ministerie staat er niet best op en als werkgevers van dat gezelschap mogen wij tenminste eisen dat de escapades en miskleunen zoals nu met De Mos ernstige consequenties heeft voor hun functie en carrière. De verantwoordelijken zouden eigenlijk nooit meer in onze dienst mogen werken.


Deel dit:
0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

8 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
rafi
11 maanden geleden

Eenzelfde tactiek gebruikt het O.M. tegen uitgevers zoals De Blauwe Tijger om die financieel te ruïneren. Tegen de tijd dat het O.M. ongelijk heeft gekregen van de rechter hebben de aangeklaagde uitgevers geen geld meer waardoor de kans op verdwijnen is toegenomen, zo hoopt het O.M..
DBT leed 70k verlies en Tom Zwitsers vrouw werd ontslagen. Hij startte een crowdfunding actie.
Wel vraag ik mij (ik ben ook maar een leek) af: a) hoe kan een arts kan worden ontslagen, omdat het gaat om een vrij beroep. Intrekking BIG?; b) de verliezende partij, i.c. het O.M., moet toch altijd de proceskosten betalen?

Rieks
11 maanden geleden

Dunki noemt 4 criteria op basis waarvan een OvJ aangepakt zou kunnen worden voor machtsbruik
Dat is theorie en wensdenken. Zijn collega’s en superieuren zijn van hetzelfde slag die hoogstens zeggen: jammer maar goed geprobeerd en volgende keer beter. Politieke partijen zouden hierop de minister kunnen en moeten aanspreken en hier zo wat politiek gewin uit kunnen halen. Maar als het OM in beroep gaat zal hij zeggen: geen commentaar want de zaak is “onder de rechter”.
Zoals gezegd Vrouwe Justitia is niet blind in Nederland. Ik heb dat 20 jaar geleden al beweerd in Civis Mundi en het is nu meer waar dan ooit.

Maar laat Trump erbuiten want de Amerikaanse justitie is een stuk steviger en onafhankelijker dan de onze.

Nog een PS. Ik heb niet de indruk datde rechtse oppositie bezig is met een strategie om de regering te laten vallen. Jammer en dom. We moeten het ijzer smeden als het heet is en dat is nu.

ronald.dunki
11 maanden geleden
Antwoord aan  Rieks

De Amerikaanse justitie ‘steviger en onafhankelijker’ dan hier…?
Gekke Henkie!

Buskens
11 maanden geleden

Ja, oke zullen wij ze als werkgevers maandag op ons kantoor laten komen? en ze vervolgens ontslaan op staande voet wegens wanprestaties? We zeggen dat ze “morgen” (dinsdag) niet meer hoeven te komen. Ik denk dat ze zo dom zijn dat ze dan zeggen “oke dan kom ik overmorgen”. We moeten het goed uitleggen.😏

ronald.dunki
11 maanden geleden

Het uit de politiek stammende recept is simpel : Eerst gooi je met modder en dan leun je achterover en kijkt of het lekker blijft plakken… Als de rechter die modder vervolgens, helaas pas vele jaren later, in één brede zwiep van tafel veegt wegens gebrek aan bewijs heb je je doel toch al bereikt. De persoonlijke schade voor het slachtoffer èn de schade aan het democratische proces is al, willens en wetens, aangericht maar niemand is aansprakelijk omdat het O.M. in beginsel niet aangeklaagd kan worden.

Althans in theorie, maar nu in het bijna identieke politieke proces tegen Donald Trump exact dezelfde politieke drijfveren worden blootgelegd naast het flinterdunne en vergezochte ‘bewijs’, is het interessant om te volgen hoe daar de corrupte openbare aanklager Bragg steeds meer in het nauw raakt wegens de politisering en het misbruik van zijn ambt.

Er zijn ook hier weldegelijk wettelijke gronden om zo’n corrupte Offcier van Justitie in Den Haag aan te pakken, want hij heeft een ambtseed afgelegd en als de rechter dan concludeert dat er helemaal geen bewijs is tegen de Mos, dan riekt zo’n ‘frivole aanklacht’ ook naar ambtsmisbruik.

Ik heb weinig twijfel waar de openlijke sympathie van deze staande magistraat ligt als iemand de moeite neemt om eens naar zijn personalia te kijken. Het typeert dit soort D66/GL/PvdA lafbekken in de rechterlijke macht om zich te verstoppen in de anonimiteit en collectiviteit van hun kwaadaardige kliek, maar sleur dat konijn nu maar eens uit de politiek correcte hoge hoed en houd het in het licht. Transparantie, daar zijn die ‘losers’ toch zo gek op?

ronald.dunki
11 maanden geleden
Antwoord aan  ronald.dunki

Sorry, er ontbrak een deel van mijn betoog, hier de correctie :

Het uit de politiek stammende recept is simpel : Eerst gooi je met modder en dan leun je achterover en kijkt of het lekker blijft plakken… Als de rechter die modder vervolgens, helaas pas vele jaren later, in één brede zwiep van tafel veegt wegens ‘gebrek aan bewijs’ heb je je doel toch al bereikt. De persoonlijke schade voor het slachtoffer èn de schade aan het democratische proces is al, willens en wetens, aangericht maar niemand is aansprakelijk omdat het O.M. in beginsel niet aangeklaagd kan worden.

Althans in theorie, maar nu in het actuele, bijna identieke politieke proces in NewYork tegen Donald Trump practisch dezelfde politieke drijfveren worden blootgelegd naast het flinterdunne en vergezochte ‘bewijs’, is het interessant om te volgen hoe daar de corrupte en uiterst politiekcorrecte openbare aanklager Bragg steeds meer in het nauw raakt wegens de politisering en het misbruik van zijn ambt. Zelfs een meerderheid onder de Democraten pikt dit niet…

Er zijn weldegelijk wettelijke gronden om zo’n corrupte Offcier van Justitie in Den Haag aan te pakken, want hij heeft een ambtseed afgelegd en als de rechter dan concludeert dat er helemaal geen bewijs is tegen de Mos, dan riekt zo’n ‘frivole aanklacht’ ook naar kwade trouw respectievelijk ambtsmisbruik.

Daarvoor bestaan 4 criteria:

  • bewuste uitoefening van bevoegdheid met het expliciete doel om schaden aan een ander toe te brengen.
  • bewuste uitoefening van de bevoegdheid met een ander doel waarvoor deze verleend is.
  • uitoefening van de gegeven bevoegdheid (te kwader trouw), hoewel die in alle redelijkheid niet had mogen worden gebruikt, respectievelijk misbruikt.
  • evidente disproportionaliteit tussen het (vermeend) gediende belang en het (bewust) geschade belang.

Ik heb weinig twijfel waar de openlijke sympathie van deze staande magistraat ligt als iemand de moeite neemt om eens naar zijn personalia te kijken. Het typeert dit soort D66/GL/PvdA querulanten om zich te verstoppen in de anonimiteit en collectiviteit van hun kwaadaardige kliek. Maar sleur dat konijn nu maar eens uit de duisternis van de politiek correcte hoge hoed en houd het tegen het licht. Transparantie, daar zijn die ‘losers’ toch zo gek op?

Matjanese
11 maanden geleden
Antwoord aan  ronald.dunki

Ik kom niet verder dan artikel 362 van het Wetboek van Strafrecht. Dit artikel verbiedt het voor een rechter, ambtenaar van het Openbaar Ministerie of een andere ambtenaar die belast is met rechtspraak, om zich door beloften, geschenken, of enige andere gunst te laten omkopen, teneinde in zijn ambtsbediening iets te doen of na te laten. De maximale straf op dit misdrijf is zes jaar gevangenisstraf of een geldboete van de vijfde categorie…Andere vraag waarom heeft de Mos hier niet zelf aan gedacht?