De Telegraaf schrijft vandaag dat honderden mensen ondanks negatieve reisadviezen en de oprukkende Taliban voor vakantie en familiebezoek naar Afghanistan zijn gereisd. Twee van hen doen in de krant hun verhaal.
In het artikel blijkt het onder andere te gaan om zogenoemde ‘statushouders’, ofwel mensen die zijn erkend als ‘vluchteling’, maar nog niet over een Nederlands paspoort beschikken. Erkende vluchtelingen kunnen een ‘reisdocument voor vluchtelingen’ aanvragen. Met dat reisdocument kan de houder reizen buiten Nederland, maar niet naar het land van herkomst. Dat is de voorwaarde die aan het verstrekken van zo’n tijdelijk reisdocument is verbonden, mogelijk om de vluchtelingen tegen zichzelf en hun mogelijke heimwee te kunnen beschermen.
Nu blijkt dus dat deze ‘vluchtelingen’ zonder enig beletsel naar het land reizen waaruit ze kennelijk zijn gevlucht. Voor de Taliban, of voor de toen fungerende overheid in dat land? In het eerste geval klopt hun verhaal niet en in het tweede geval zijn het potentiële Taliban-terroristen. Minister Kaag van Buitenlandse Zaken weet precies hoeveel vakantievierende statushouders er uit Kaboel geëvacueerd zijn, maar wil daarover geen mededelingen doen aan De Telegraaf. Demissionair minister Bijleveld van Defensie vindt het “soms onbegrijpelijk” dat Afghanen die naar Nederland zijn gevlucht deze zomer zijn teruggegaan naar Afghanistan. “In een situatie die al niet goed was”, zei Bijleveld voor de wekelijkse ministerraad in Den Haag. Intussen nam minister Grapperhaus al een voorschot op een milde behandeling van de stoute Afghanen: “Mocht dat het geval zijn dan zal via een individuele beoordeling gekeken worden of er reden is de vergunning in te trekken”.
Met andere woorden: onze regering vindt het wel best en houdt zich liever bezig met het verder inperken van de rechten van autochtonen, wegens COVID-19.
Dit keer is het van tweeën: allebei. Zowel van COVID-19 als van Talibanstrijders wensen wij in dit land geen last te hebben; dat behoeft toch werkelijk geen nader betoog. Dat is één van de belangrijkste opdrachten die ons volk zijn werknemers meegeeft. De regering, demissionair of niet, heeft er ten minste voor te zorgen dat dit land veilig blijft en geen vrijplaats wordt voor terroristen. Bovendien mag diezelfde regering, in tijden van èchte problemen klaarblijkelijk vleugellam en totaal in de war, er gewoon voor zorgen dat onze vrijheid blijft gegarandeerd; met of zonder rMNA-vaccin onder de leden. Nederland is voldoende gevaccineerd (voor ruim 80%) om iedereen overal toe te laten. Degenen die ziek worden omdat zij niet gevaccineerd zijn, of zij eraan overlijden of niet, hebben die keuze zelf in alle vrijheid gemaakt. Dat schept geen noodzaak voor onze bewindslieden om ieders vrijheid in te perken voor onbepaalde tijd.
En als dat anders wordt ingevuld, dan lijkt ons alleen de weg nog vrij voor een volksopstand. Ergens moet het ophouden.