‘Van een landen-gemeenschap naar een Europese soevereiniteit. Die soevereiniteit wordt weggehaald bij de lidstaten en aan Brussel overgedragen. Daarmee breidt Europa niet alleen fysiek uit, maar ook sluipenderwijs beleidspakketten en wetgeving. Er gebeuren daardoor zaken buiten het gezichtsveld van de politici uit de lidstaten. Door dat gebrek aan informatie kan men hiermee in Brussel ongestoord doorgaan met het werken aan een Europese staat’.
“Al bijna 75 jaar hebben we in Europa vrede, veiligheid en welvaart”, twittert Rob Jetten, de voorzitter van de Tweede Kamerfractie van *66. “Die Europese samenwerking verdient een plek in onze Grondwet. Samen met Kees verhoeven dien ik vandaag een grondwetswijziging in: neem het lidmaatschap van de EU op in de Grondwet.”
Onlangs raakten politici Dion Graus (PVV) en Theo Hiddema (FVD) in opspraak over hun omgang met parlementaire onkostenvergoedingen. De ophef die dat veroorzaakte, was verantwoordelijk voor chocoladeletters op voorpagina’s en speerpunt-nieuws op radio en TV. Inmiddels zijn er nu ook vragen over de ‘dagvergoedingen’ die D66-lijsttrekker Sophie in ’t Veld kreeg. In dit geval voor niet gemaakte hotelovernachtingen in haar woonplaats Brussel.
Macron beloofde, in alle bescheidenheid, voor zijn verkiezing een ‘Jupiteriaans’ presidentschap, wat in de praktijk betekent dat deze quasi Romeinse god van de hemel, donder en bliksem zijn premier en cabinet slechts ziet als uitvoerders van zijn supreme wil; Louis XIV had er ook al last van ….
De Europese Unie moet een eigen ‘FBI’ krijgen, vindt D66. Europol moet een volwaardige Europese politiedienst worden die zelf kan verhoren, huizen kan doorzoeken of arrestaties verrichten, als het aan de regeringspartij ligt, zo meldt de website van het Algemeen Dagblad.
In Frankrijk doet een desperate salonsocialist, die de greep op zijn land meer en meer kwijtraakt, wanhopige pogingen om ons authentieke Europa naar de donder te helpen terwijl in Italië een overtuigde populist (mede) aan het bewind is die het liefst de EU om zeep wil helpen.
Nepnieuws. Ongewenste berichtgeving die op gespannen voet staat met klimaat, migratie en veiligheidsbeleid van liberale politici en diens activistische achterban wordt meestal betiteld als nepnieuws. Hoe lang en hoe vaak nemen mediavertegenwoordigers en politici dat woord in de mond als met data te onderbouwen informatie de indrukken van de man en vrouw in de straat bevestigen.
Europa loopt sinds een aantal jaren aan het handje van twee democratieën die zichzelf tot de sterkste van de westerse wereld beschouwen. Helaas hebben Berlijn en Parijs door hun verfoeilijke minachting niet eens meer in de gaten dat het met die sterkte nog al mee valt. Beter gesteld zwaar tegenvalt. Volgens beide politieke zwaargewichten bepaalt m.n. de economische kracht van een land de waarde in het internationale politieke verkeer. Daarin vergissen de twee zich, omdat naast de stabiliteit van de nationale samenleving de kracht van een geloofwaardige krijgsmacht een waarborg is voor het behoud van democratische beginselen en de groei van de economische kracht.
Veel beschavingen zijn aan de onze vooraf en ten onder gegaan, van Hammurabi enkele duizenden jaren voor onze jaartelling tot de Inca’s, maar geen enkele is zozeer onderhevig geweest aan pogingen tot uitholling van binnenuit en toch zo taai gebleken als de onze, van de Griekse oudheid tot 2019.
De eufemistisch betitelde ‘terugname’ van de Krim door de ’groene mannetjes’ doet Rusland pijn. Héél erg veel pijn, vooral voor de ‘gewone man’. Vijf jaren na Poetin’s egotrip loopt hij daar een pijnlijke bloedneus op, precies vijftig jaren nadat Moskou het onderspit moest delven in een bittere grensoorlog met China aan de Ussuri rivier.
