Boris Johnson steunt Brexit enthousiast en is een bombastische bon vivant die niet alleen geplaagd wordt door een weerbarstig kapsel. De strijd om de opvolging van May is in het afgelopen Pinksterweekend ontbrand en kent al een slachtoffer in de persoon van Michael Gove, die in de (roddel-)pers voor de bijl ging wegens cocaïne gebruik. Vervolgens werd hij ook nog eens door Andrea Leadsom, de opvolgster van Boris op buitenlandse zaken, gedesavoueerd ten gunste van zijn concurrent Hunt.
Een Russische afvaardiging is niet uitgenodigd voor de start van de herdenking en viering van 75 Jaar Vrijheid op 31 augustus in Terneuzen. Reden is “dat de Russen niet bij de bevrijders van Nederland horen”, zei commissaris van de Koning…
Al eerder suggereerde ik dat Euro-sceptische kiezers voor het E.P. waarschijnlijk niet aan hun trekken zullen komen bij het verdelen van de Brusselse buit, mede dankzij de brutale verliezers in Frankrijk die uit alle macht proberen hun stempel op de…
Macron wil een E.C. voorzitter ‘met bestuurlijke ervaring’; hij ziet in hoezeer hij die zelf mist. De stoelendans der zakkenvullers om de baantjes in Brussel is in volle gang, dus Frankrijk loopt, gewoontegetrouw, met grote ellebogen door de winkel en…
Waar collega Dunki gistermiddag blijk gaf van enige teleurstelling over de uitslag van de ‘Europese verkiezingen’, moet ik bekennen wel tevreden te zijn met die uitslag; over het geheel genomen hebben de gevestigde partijen (lees: kartelpartijen) hun door de massamedia gepromote campagnes niet kunnen verzilveren. Dat is pure winst, want deze kartelpartijen hebben inmiddels zoveel schade aan de nationale en Europese belangen toegebracht dat de afgrond niet ver meer kan zijn. De lemmingen lijken tenminste naar een omleiding te zijn gedwongen in hun zinloze run op weg naar zelfmoord, dus we mogen eigenlijk niet klagen.
Opkomst voor de EP verkiezing varieerde van 8% tot boven de 50% maar de kiezersopkomst in Nederland bleef kennelijk onder het gemiddelde. Die toegenomen interesse duidt erop dat de EU burger meer verwachtte van de Europese politiek gezien de ellende die de EU de laatste decennia veroorzaakt, dus de teleurstelling zal gauw inzetten want de ware vragen voor de toekomst van de EU bleven wederom onbeantwoord van de zijde van de pluchezitters, ondanks hun collectieve verlies. Dat ook hun tegenstrevers niet aan de verwachtingen voldeden is veelzeggend, want kennelijk wisten zij hun potentiële achterban maar matig te enthousiasmeren, zoals wij ook in Nederland moesten ervaren.
Surprise! De op sterven na overleden PvdA lijkt te herrijzen maar dat is schone schijn dankzij het ‘Timmermans effect’. Dat zou doen vermoeden dat Timmermans over speciale gaven beschikt, maar als wij bezien wat Franske in enkele jaren in Brussel voor elkaar heeft gekregen, zit daar weinig indrukwekkends bij, eigenlijk heeft hij helemaal niets uit zijn handjes gekregen. Wèl heeft hij elke dag keurig zijn bordje leeg gegeten, zelfs meer dan dat, dat is goed te zien hoewel, nu hij een korset lijkt te dragen worden al die lobsters goed gecamoufleerd.
Dat de soevereiniteit van ons land – en ook van andere landen in Europa – in hoog tempo wordt afgebroken, valt veel mensen kennelijk niet op. Het electoraat blijft geloven dat pro-EU politici brave mensen zijn die het democratische hart op de goede plaats dragen. Helaas: les 1 in het boek bestuurskunde gaat slechts over de manieren waarop de politicus op zijn plek kan blijven zitten. In het gunstigste geval om het verkregen mandaat voor diens standpunten in praktijk om te zetten. In het andere geval voor eigen gewin.
De centrum-linkse elementen in Brussel hebben hun best gedaan om de Brexit te saboteren en Theresa May wist van gekkigheid niet wat zij ermee aan moest, reden waarom Nigel Farage dat probleem nu voor haar lijkt op te lossen. De Tories zijn nog nooit zo vernederd in hun parlementaire geschiedenis en de Farage’s ‘Brexit Party’ vormt wellicht een existentiële bedreiging voor hen. Maar ook Labour krijgt het voor de kiezen en de vraag voor de Tories is ‘wat nu?’ Als Farage de Brusselse buit blijkt binnen te halen kan dat wel eens van blijvende invloed zijn in Westminster, dus de conservatieven leven in tijden van nood want dankzij Theresa May’s geklungel zou Engeland straks nog wel eens een Marxistische premier kunnen krijgen.
Vlak voor de Europese verkiezingen is Oostenrijks ‘Vizekanzler’ Strache (FPÖ) keihard onderuit gehaald door zijn eigen gechicaneer in een illegaal ruilhandeltje van financiële gunsten voor zijn partij tegen overheidscontracten. Het ‘toeval’ wil dat – net als de vermeende ‘Russische samenspanning’ met de Trump campagne in 2016 – ook hier weer Russische manipulatie aan ten grondslag ligt.
