Onder Jeremy Corbyn is notoir anti-semitisme hèt kenmerk van de Labour partij geworden, zozeer dat deze daardoor in de afgelopen week zeven prominente parlementariërs heeft verloren die daarmee van hun anti-Brexit geloof vallen omdat zij daarmee de deur voor Brexit openen.
Nederland staat volgende maand voor verkiezingen waarvan Rutte suggereert dat “die slechts een gebeuren in de provincie zijn”, terwijl hij zijn hart vasthoudt omdat dit feitelijk een plaatsvervangend referendum wordt over Rutte III. Het gaat erom of de vaderlandse kiezer nu zijn voortschrijdende ondermijning van onze democratie met Ollongren en haar élitaire linkse kliek een halt toeroept.
In 2018 heb ik in een tweetal artikelen aandacht gewijd aan de Franse slag en Air France (A.F.); op 7 mei in “ Het failliet van Air France en de corrupte Franse politiek” en op 8 mei in “ Air France in de fatale wurggreep van de Franse staat”. Het huidige conflict is een typische confrontatie van het potverterende Franse staatssocialisme versus het ondernemersmodel van de K.L.M., waarvan de succesvolle C.E.O. Elbers de inzet is geworden.
Na W.O.II werden Pakistan en India zelfstandige staten, waarbij de Islam in beide landen een verwaarloosbare factor was, terwijl Pakistan vandaag een gifspuitend Sharia nest is waar hysterische meutes binnen enkele minuten door de moellahs georganiseerd kunnen worden om hun terreur in de praktijk te brengen tegen alles wat de Sharia niet bevalt.
In Brussel wordt door het duo Timmermans/Sargentini te pas en vooral te onpas misbaar gemaakt over vermeende misstanden in de rechterlijke macht in Polen en Hongarije, terwijl in Spanje als sinds ruim anderhalf jaar volstrekt Kafkaëske toestanden heersen die iedere beschrijving tarten.
In het artikel “Het is een klein stapje van halfzacht idealisme naar keihard fascisme” (d.d. 11.02) refereerde ik aan de intolerante, fascistische trekjes van de Social Justice cult. Het hedendaagse concept van “tolerantie” is afkomstig uit de originele Amerikaanse-Christelijke hoek, beginnend bij de Puriteinen en vandaar naar de Protestanten, Katholieken en vervolgens liberale Christenen om uiteindelijk ook het Joodse bevolkingsdeel te omvatten.
Creativiteit en individualiteit gedijen in een klimaat van grondwettelijke garanties voor onze individuele vrijheid, de antithese van de collectiviteit der Social Justice kuddedieren. Hun maniakale streven naar “gelijkheid” probeert typisch menselijke ongelijkheid op schier axiomatische wijze te ontkennen en illusoire “gelijkheid” via inperking van onze wettelijke vrijheden af te dwingen in een communistisch dwangbuis.
“Mutually assured destruction”, de mythe van de afschrikwekkende werking van de dreiging met de wederzijdse totale vernietigingsoorlog. De stand van zaken is dat er negen, wellicht tien, landen zijn met een kernwapen arsenaal, waarvan de USA en Rusland voor 95% tekenen. Rond het eind der tachtiger jaren spraken Reagan en Gorbachev over totale afschaffing der nucleaire arsenalen, maar dat heeft niet goed uitgepakt en in de “logica” van deze wederzijdse afschrikking wordt Europa het toneel van een nieuwe nucleaire bewapeningswedloop.
Het verschil tussen de moloch van een socialistische overheid en de lichtvoetige souplesse der vrije markten maakt discussie over voor- en nadelen overbodig voor ieder rationeel denkend mens, maar wat als logica niet gegeven is?
Op 6 december 2018 critiseerde ik Putin in “Rusland opent nieuwe fronten en balanceert bewust op de rand van een oorlog”. Nu vraag ik mij in gemoede af wat deze maniak bezielt door 400 huurlingen naar Venezuela te sturen tijdens de Venezolaanse crisis. Dat Venezuela een deel der oliereserves als onderpand voor rond US $ 30 miljard aan Russische leningen heeft gegeven kan redelijkerwijze geen rechtvaardiging zijn voor zo’n blatante provocatie die weliswaar niet vergelijkbaar is met de Cubaanse crisis van 1962, maar er is een verschil tussen “verstandig pokeren” en “je hand hopeloos overspelen”.
