In 1974, het jaar waarin ik samen met de Nederlandse goden van de groene mat successen had kunnen vieren in het toenmalige West-Duitsland, riep Herman Kuiphof aan het einde van de finale wedstrijd ontgoocheld: “zijn we er toch ingetuind”.
Voor het deel van het electoraat dat blind en goedgelovig achter de veronderstelde Messias uit Twente aanliep en geen moeite heeft gedaan te willen ontdekken wie hij als politicus werkelijk is en waar de man voor staat , zou het woordje na de decennia deceptie van de Rutte regeringen het woordje “weer” gevoegd kunnen worden.
Pieter Omtzigt stapte na zijn dubieuze nederlaag om lijsttrekker van het CDA te worden na diep nadenken uit het CDA en een aantal politieke volgers waarschuwden toen dat “Pieter wel uit het CDA kan stappen, maar het CDA niet uit Pieter”. Het CDA maakt al decennia deel uit van een eliteclub die de niets verhullende naam ‘politiek kartel’ heeft gekregen. Zijn stemgedrag als “lid Omtzigt” in de Tweede Kamer bevestigde dat hij nog steeds graag voorstellen van het politieke kartel aangevoerd door de gebrilde jokkenbrok uit Den Haag ondersteunde. Als “lid Omtzigt” bleek dat hij op het gebied van migratie, statushouders, stikstof en oorlog in de Oekraïne graag met het partijkartel meebuigt.
In mijn artikel “niet te snel juichen” heb ik onderstreept dat hij in de aanloop van de afgelopen verkiezingen iets te vaak de rechtsstatelijkheid gebruikte als breekijzer om zich af te kunnen wenden van partijen als PVV en FVD. Onder rechtsstatelijkheid moet worden verstaan:” De basiswaarden van de democratische rechtsstaat hebben, zoals de wetgever aangeeft, betrekking op vrijheid, gelijkwaardigheid en solidariteit. De basiswaarde vrijheid wordt bevorderd door aandacht voor vrijheid van meningsuiting en autonomie. Omtzigt vond het verkeerd dat die twee politieke partijen zich niet wilden scharen achter het op drijfzand rustend overheidsbeleid dat alleen maar oorlog, verderf en verarming heeft gebracht. Een beleid dat de middenklasse bijna heeft weggeblazen en de lagere samenlevingslagen nog meer in het gedrang hebben gebracht? Jazeker en zijn stemgedrag in de Tweede Kamer bevestigde dat.
In zijn pogingen om die door hem geëiste rechtsstatelijkheid te beschermen, wil hij regelmatig de verbinding Trias Politica en Parlementaire Democratie leggen en ramt zich als een ware Bokito op de borst dat hij die beginselen beschermt en uitdraagt. Een van de elementen van rechtsstatelijkheid is dat in een democratie na vrije verkiezingen de stem van het volk leidend moet zijn voor het te voeren politieke beleid. De stem van het Volk roept om een regering die de Nederlander en zijn afkalvende welzijn en schaarser wordende welvaart voorrang geeft boven de talloze linkse hobby’s. Omtzigt negeert die roep en zet achteloos 2,5 miljoen kiezers opzij. Sterker: hij doet datgene wat hij vorige politici bij het zoeken naar een regering verweet: hij speelt politieke machtsspelletjes en is geen haar beter dan politici die Nederland in een neerwaartse spiraal gemanoeuvreerd hebben.
Omtzigt doet al sinds 2000 aan politiek en trad in die twee decennia-plus als deel van het politieke kartel regelmatig die door hem gekoesterde rechtsstatelijkheid met de voeten. Deze dagen bevestigt hij voortdurend dat hij net als andere leden van die als een eliteclub manifesterende groep politici, dat de stem van het volk onbelangrijk is. Omtzigt is geen haar beter dan de door hem in de aanloop naar de verkiezingen verfoeide politici en politieke partijen. Hij praat en praat, komt met utopisch klinkende papieren oplossingen, die in de praktijk niet te realiseren zijn of zelfs onze Grondwet schenden zoals zijn idee van een Constitutioneel Hof dat in strijd is met artikel 120. In voetbal termen: “geen woorden maar daden”en daarin schiet de politicus Omtzigt voorlopig ernstig tekort. Hij is in woord een democraat en in daden een antidemocraat.
Bedankt meneer Dunki.
U heeft een perfecte uiteenzetting gegeven van de Rockefeller, Kissinger en
Schwab connection.
Elke burger zou dit moeten weten.
Dan zag de wereld er waarschijnlijk anders uit.
Henk
Charles, chapeau! Dit betoog is uit mijn hart gegrepen en ik wil hier nog een stapje verder gaan met de vraag : Wat hebben een Pieter Omtzigt en wijlen Henry Kissinger gemeen?
Kissinger, ‘pater intellectualis’ van onze grimmige toekomst en mentor van Adolf Schwab – de latere akeela der ‘W.E.F. – controligarchen’ – is niet meer. Eulogieën van de N.Y.Times, de Amerikaanse ‘deep state’, globale zakelijke en financiële élite’s èn de Chinese Communistische Partij geven aan uit welk ideologisch vaatje Kissinger met zijn cynische Realpolitik tapte. Hoe het ook zij, hij was voor vriend en vijand ‘larger than life’ in de manier waarop hij de hedendaagse globalistische wereld vorm heeft gegeven door de Amerikaanse élite zijn concept van de ‘controlestaat’ aan te smeren èn de Chinese economie in staat te stellen om op de rug van de USA naar het huidige formaat te groeien en een actuele bedreiging voor alle omliggende landen, wellicht zelfs voor de wereldvrede te worden.
De in 1923 in Duitsland geboren Kissinger ontvluchtte het opkomende nationaalsocialisme in 1938 en studeerde, respectievelijk doceerde aan Harvard waar hij in een latere fase Schwab ontmoette en zich opwierp als diens mentor, vèr voor het on zijn 600-pagi tstaan van het W.E.F. – de met grootheidswaanzin behepte miskraam in Davos waarvan Kissinger de geestelijke vader is. Kissinger werd in ’54 deel van de megalomane Rockefeller dynastie als directeur Special Studies van de Rockefeller Brothers Fund. Tussen ’54 en ’58 schreef hij zijn globalistische manifesto ‘Prospect for America’ dat wereldwijd de hedendaagse ‘liberale consensus’ definiëerde als een soort van ‘handboek soldaat’ voor de Amerikaanse overheid, met name de ‘deep state’ en de globalistische zakelijke élite die elkaar later vonden in het warme nest van de W.E.F. in Davos.
Zowel U.N. als W.E.F. zijn door die globalistische élite warmpjes ingelijfd als vehikels voor de indoctrinatie op wereldwijde schaal van het funeste concept van de ‘onmisbare globalistische wereldorde’ van de Rockefeller Foundation. Wie uit hetzelfde verrotte hout is gesneden is de joodse emigrant George Soros, die als teenager in Budapest de S.S. hielp bij hun razzia’s en later glashard in een interview met ’60 minutes’ beweerde ‘that witnessing the confiscation of the property of fellow jews during the Nazi Holocaust was “not at all difficult because it was going to happen, whether I was there or not…. In a funny way, it’s just like in markets, someone would have confiscated the property regardless of what I did’. Toen FvD in de 2e Kamer aan Sigrid Kaag vroeg wat haar relatie met deze proleet is luidde haar antwoord dat Soros ‘een filantroop’ is… Arm D’66!
De perfide Rockefellers streefden enthousiast naar beperking van de bevolkingsgroei, inclusief paardenmiddelen als abortus en zelfs een anti-vruchtbaarheids vaccin. Dit zien wij vandaag de dag terug in de Democratissche hysterie over abortus in de komende Amerikaanse verkiezingsstrijd en ook veel van de Nederlandse globalistische D66/GL/PvdA ‘deugertjes’ lopen hierover te jammeren alsof abortus een mensenrecht zou zijn. Sterker nog,in 1969 stelde ‘Planned Parenthood’ voor aan Rockefeller’s Population Council president Bernard Berelson om over te gaan tot ‘verplichte’ sterilisatie en abortus èn – lees dit goed D66 kiezers – inspanningen ‘ to encourage increased homosexuality ‘ en ‘to put fertility control agents’ in het drinkwater.
Dit thema van beperking van de bevolkingsgroei figureerde ook prominent in de agenda van de Club van Rome en werd ook recentelijk door de genocidale maniak Bill Gates herhaald die met zijn levensgevaarlijke vaccins ontelbare doden op zijn geweten heeft en daarvoor in India zelfs al is aangeklaagd.
In 1974 kwam de aap uit de mouw in ‘the Kissinger Report’ dat één der ulterieure motieven hiervoor was ‘hoe minder kiezers, hoe minder tegenstand’, waarbij de angst van de Amerikaanse élite’s voor sterk groeiende communistische populaties de drijfveer was. Hun Club van Rome wist MaoTseToeng te overtuigen om de brutale één kind politiek in te voeren, waarbij miljoenen vrouwen tot abortus werden gedwongen. Van de weeromstuit gingen de grenzen open voor de import van goedkope arbeidskrachten, maar zelfs Kissinger, de architect van alle ellende moest toegeven dat ‘It was a grave mistake to let in so many people of totally different culture and religion and concepts because it creates a pressure group inside each country that does that’.
Pikante noot: Kissinger zei dat enkele weken geleden n.a.v. pro-Hamas rellen in Duitsland, zijn discipel Omtzigt valt Wilders hierop aan! In zijn vrees voor het communisme haalde Kissinger de duivel juist binnen met zijn concept van : ‘sustained economic and technical co-operation and unimpeded exchange of goods and services’ dat in de laatste decennia het ontstaan van het communistische monster in Peking heeft gefaciliteerd, ten koste van miljoenen banen voor de wereldwijde middenklasse. Opperglobalist Nelson Rockefeller introduceeerde Kissinger bij Nixon, die hem uiteindelijk minister van buitenlandse zaken maakte, reden waarom de oligarchen blindrijk konden worden aan de hybride co-existentie van zijn kapitalistische élite met de Communistische Partij. Adolf Schwab sloeg zich op de kippenborst over die geweldige relatie met de lichtende voorbeelden in de communistische wereld.
Navrant is dat twee genaturaliseerde joodse immigranten, Soros en Kissinger, het kapitalisme in de USA in feite geen spatje loyaliteit hebben betoond met hun streven naar hun fascistische ‘new world order’ onder het motto ‘Ordnung muss sein’… Soros zal hopelijk binnenkort ook omvallen, maar de erfenis van deze ellendelingen bestaat voort in de Rockefeller Foundation met de vele wereldwijde derivaten zoals het W.E.F. en financiële imperia als BlackRock, wiens C.E.O. Larry Fink, enkele weken geleden, Kissinger nog de hemel in prees als ‘amazing man, especially at 101 [sic].’
De ideologische denker van het globalisme is niet meer en de Nederlandse kiezers hebben ook duidelijk gemaakt dat zij die haatzaaierij en intimidatie van een luidruchtige minderheid spuugzat zijn, maar hoe nu verder? Omtzigt faciliteert het voortbestaan van Rutte’s kabinet met zijn openlijke sabotage van de verkiezingsuitslag, dus de globalisten zoals Nijpels gaan ervoor zorgen dat zij nog véél en véél rijker en u straatarmer maar héél erg gelukkig wordt, levend van hun ene ‘selfmade’ crisis naar de andere, als u maar goed luistert want anders wordt u via uw tanende ‘social credit’ wel in het gareel geramd.
Moraal van dit verhaal, de kiezers die in hun naïviteit op een vermeend ‘fatsoenlijke’ Omtzigt stemden om van het pestilente globalisme af te komen hadden beter kunnen stemmen op de man die dat ook openlijk belijdt in zijn kiesprogramma in plaats van een in hart en nieren vastgeroest globalistje dat, heel handig, lang genoeg wachtte om zijn Kartel-agenda te presenteren om niet door de mand te vallen en nu zijn ‘fatsoenlijke’ globalistische strijd tegen Wilders voortzet door diens anti-globalisme tot ‘ongrondwettelijk’ te bestempelen… Altijd weer die ‘moral high ground’ van die deugers…
Een ware gotspe, Kissinger leeft voort in deze geborneerde Twentse fatsoensrakker die de volledige linkervleugel van CDA en D66 achter zich blijkt te verzamelen! Als er nu eens nieuwe verkiezingen zouden komen kan de quasi-fatsoenlijke ‘democraat’ Omtzigt het ook wel vergeten.
Helemaal mee eens.
Een stem op Omtzigt is een verloren stem.