De luid bejubelde verlosser uit Twente  heeft eindelijk hom of kuit gegeven en ik weet nog niet of het hom of kuit zal zijn.

Maandenlang heeft hij dat kunnen maskeren door een beslissing over zijn toekomst herhaaldelijk vooruit te schuiven en als zijn stemgedrag maatgevend is voor de politieke koers die hij wil gaan varen, dan is het onduidelijk in welke richting zijn nog wankele roeibootje zal gaan varen.

Een paar dagen geleden ging de kogel door de kerk en in één zucht schoof hij twee partijen met de grootste aanhang – gesteund door 2 miljoen kiesgerechtigden – achteloos aan de kant. Ter onderbouwing van zijn uitspraak kwam hij met het in Den Haag veelgehoorde verwijt:”voor mij moeten partijen voldoen aan de basisvoorwaarden van rechtsstatelijkheid. Als dat er niet is, dan kunnen we niet samen in een coalitie. Daarom zie ik coalitiesamenwerking met PVV en FvD niet gebeuren”. Alsof je luistert naar een Rutte, een Kaag, een Hoekstra. Hij klautert op de kansel en begint onmiddellijk uit te sluiten. Waarom komt hij direct met een van de stokpaardjes van het politieke kartel. Heeft iemand daarom gevraagd?

“Het overheidsbeleid heeft
alleen maar oorlog, verderf
en verarming gebracht”

Basisvoorwaarden voor rechtsstatelijkheid? Wat bedoelt hij daarmee? Ik heb het even opgezocht, maar ben er niet zeker van dat hij dat bedoelt: “De basiswaarden van de democratische rechtsstaat hebben, zoals de wetgever aangeeft, betrekking op vrijheid, gelijkwaardigheid en solidariteit. De basiswaarde vrijheid wordt bevorderd door aandacht voor vrijheid van meningsuiting en autonomie. Bedoelt hij dat de twee door hem genoemde partijen die drie criteria schenden? Het is dus een verkeerde kompasrichting dat de twee genoemde partijen zich niet scharen achter het op drijfzand rustend overheidsbeleid dat alleen maar oorlog, verderf en verarming heeft gebracht. Een beleid dat de middenklasse bijna heeft weggeblazen en de lagere samenlevingslagen nog meer in het gedrang hebben gebracht? Hoe kijkt hij dan naar de vuilspuitende leden van andere partijen aan die zich gespecialiseerd hebben in politiek hobbyisme, uitsluiten en bedrijven van activistische politiek?

Nieuw Sociaal Contract

Vanzelfsprekend kwam ook hij weer met de bekende kretologie: betere controle van wetgeving, een transparantere overheid, meer aandacht voor bestaanszekerheid, een simpeler belastingstelsel en het terugdraaien van allerlei belastingprikkels en -kortingen die hun doel voorbijschieten of terechtkomen bij groepen die ze volgens Omtzigt niet nodig hebben Hij had een aantal van die onderwerpen al aangekaart in zijn boek “Een Nieuw Sociaal Contract” maar een duurzame en levensvatbare oplossing is in dat boek niet te vinden. Ook in al die jaren dat hij in de Kamer zit, waren geen structurele toepasbare oplossingen uit zijn mond te horen.

Het NRC had op basis van zijn stemgedrag in de Tweede Kamer in beperkte mate kunnen uitzoeken waar hij voor staat: op financieel gebied haakt hij aan bij het linkse treintje. Hoewel hij zich distantieert van het landbouwstandpunt van de BBB (waarom eigenlijk?) is hij wat zijn stemgedrag vergelijkbaar met BBB en SGP. Het is onduidelijk hoe hij tegen zorg, onderwijs, energie transitie, CO2 uitstoot en migratie staat. Wat de oorlog in Oekraïne betreft. ondersteunt hij het beleid van het huidige demissionaire Kabinet, heeft wat dat betreft indirect samengewerkt met Rutte c.s. om de stapels slachtoffers in de Oekraïense beemden te laten groeien. Daar kan Defensie dat fungeert als de uitdragerij van Kiev niet vrolijk van worden. De vraag is echter hoe hij de vele hoofdpijn dossiers die nu op tafel liggen in welke volgorde gaan oplossen en wie betrekt hij daarin en hoelang duurt dat voordat de doorsnee burger de positieve effecten daarvan ziet. Wat is zijn politieke visie voor struikelend Nederland?

En wat blijkt uit het bovenstaande beeld? Dat het lid Omtzigt op het gebied van migratie, statushouders en oorlog in de Oekraïne graag met het partijkartel meebuigt

Jan Gajentaan beschreef Omtzigt vandaag als een “idealistische ambtenaar, maar zijn idealisme is vaak niet gestoeld op realiteit. Bij een te idealistische zienswijze over wat een overheid zou kunnen doen, ligt de teleurstelling om de hoek”.  Ik ben benieuwd of Omtzigt toepasbare oplossingen kan vinden om een sterk verdwaalde overheid op korte termijn in het juiste spoor terug te brengen. Die waar overheidsinspanningen gericht zijn op het behoud en liefst het verbeteren van welvaart, welzijn en veiligheid van de Nederlandse samenleving.

Ik moet het allemaal nog maar zien en laat me verrassen.