Schitteren door afwezigheid

Op 15 januari 2021 bood het voltallige kabinet Rutte-lll zijn ontslag aan bij de Koning. De reden daarvoor was de kindertoeslagenaffaire en “om recht te doen aan al die ouders die groot onrecht is aangedaan”. De man die deze laatste woorden sprak en nu nog steeds premier van dit land is, schitterde gisteren door afwezigheid bij het debat over de kwestie.

Wat een drama, merkte Pieter Omtzigt op tijdens het debat. “Graag had ik de minister-president hier gezien, maar de minister-president appt net naar één van de toeslagenouders dat hij niet is uitgenodigd.” De minister-president was echter wel uitgenodigd: door PVV, SP, PvdA, GroenLinks, PvdD, FvD, JA21, Denk, Volt, die hen van Fractie Den Haan, BBB, BIJ1, BVNL, en het Kamerlid Omtzigt. Alleen de allerzwakste leiders duiken op het moment dat een groot onrecht nog steeds niet is rechtgezet door de groep mensen waarin hij ‘de eerste onder zijn gelijken is’. Wel slaagde deze vermeende ‘leider’ erin om eerder VVD, D66, CDA en ChristenUnie zover te krijgen dat zij de wens van bijna alle partijen in de Tweede Kamer nadrukkelijk blokkeerden. Kennelijk allemaal types ‘van hetzelfde laken een pak‘.

De minister-president en hoofdverantwoordelijke voor het drama en het eerdere aftreden omwille van dezelfde kwestie, was dus wel uitgenodigd, maar verkoos de dichtstbijzijnde dikke boom om achter te schuilen op het moment dat er zou worden geschoten. Zijn manschappen mochten het verder alleen uitzoeken. In de meidagen van 1940 speelden zich op en rond de Grebbeberg vergelijkbare taferelen af, evenals elders in Nederland. De toenmalige politieke elite bevond zich echter al in Engeland en ze hadden de schatkist niet geheel toevallig bij zich. Om politicus te worden moet je kennelijk onwaarschijnlijk laf zijn.

Deze onsmakelijke politieke vertoning is eigenlijk te schandalig voor woorden. Dat er af en toe wat treinen uit de rails lopen kan gebeuren; waar gehakt wordt vallen ook spaanders. Maar op het moment dat daarover een stevig robbertje moet worden uitgevochten, behoort men als leider van het gezelschap natuurlijk niet achter de dichtstbijzijnde boom te staan. Dat is voor jongetjes die alleen lef en een grote bek hebben als hun grotere broer (liefst twee) er bij is. Dat is ook voor vervelende en verwende blagen die de fouten altijd bij anderen zoeken.

Nederland wil dit niet. Ons land wil leiders die hun visie niet bij de brillenboer halen, maar uit hun nuchtere verstand waarmee zij durven te kiezen voor Nederland en de Nederlanders. Dit land wil niet aangevoerd worden door hooghartige tantes of knulletjes die nog geen kind of kraai op de wereld hebben gezet en angstig wegduiken met een volle luier.

Wie straks bij de verkiezingen voor de PS op hen of hun partijen stemt is knettergek. Weg met die rotzooi, te beginnen op 15 maart.