Politieke idealen zijn voorbij

De vorm van politiek die vooral idealen nastreeft is definitief voorbij. De huidige politiek is er een van “een goedbetaalde baan en voor de rest kunnen ze doodvallen”. Een stem voor ofwel het een, ofwel het ander maakt niet meer uit – ‘de politiek’ smijt de stem van de burgers toch wel in de open haard zodra zij zijn gekozen en overleggen samen wel wat ze doen. Partijprogramma’s (idealen) doen er volstrekt niet meer toe.

Politiek is niet langer gestoeld op idealen, maar op financieel gewin. De functie van Kamerlid is gewild, enerzijds ter profilering van de persoon zelf, maar ook om langdurig zitting te hebben op een van de best betaalde functies in dit land. Wie halverwege een eigen partij begint, staat er nog beter voor; tegemoetkomingen voor ‘fractiekosten’ zijn immers ook buitengewoon royaal. Wat resteert is een gezelschap klaplopers die op het oog niches in een belangenmarkt behandelen, maar in werkelijkheid hun privé financiën op orde willen brengen. Patatbakkers die hun toonbank vullen met voor elk wat wils. Nu weer voormalig FvD-er Otten die de vrijgekomen zetel van Hiddema denkt te kunnen ‘opeisen’. Is dat terecht? Systeemtechnisch misschien, maar vooralsnog werd die zetel gegund aan het gedachtegoed van anderen en waarvan Otten afstand nam toen er twijfels ontstonden over zijn boekhoudkundige vaardigheden.

Mocht Otten zijn zetel innemen verliest hij zijn zetel in de senaat maar komt dan wel in de situatie dat zijn beweging GO dan zetelt in de Eerste Kamer met Jeroen de Vries, Dorien Rookmaker in het Europees Parlement, in de Provinciale Staten en hijzelf in de Tweede Kamer. Voor Otten is het kennelijk een kwestie van ‘salaris kiezen en pensioen veilig stellen’. Dat is voorwaar geen verheffende insteek en heeft ook niets van doen met politieke idealen of de belangen van het electoraat; het heeft zo te zien slechts van doen met de financiële belangen van Otten.

Niet alleen in het FvD is de pleuris uitgebroken; de SP kampt naar eigen zeggen met een jongerenafdeling die ‘communistische idealen koestert en de burgerij wil bewapenen voor een burgeroorlog’. Ook 50plus, opgericht na marktonderzoek wat uitwees dat 50-plussers wel een aardig marktgebied vormden, is in mineur. De hele Kamerfractie gooit het bijltje erbij neer wegens pensioen of bijna-pensioen. Voormalig fractieleider Krol vecht nog als een leeuw voor politiek onderdak waarbij de ideologie zo op het oog niet veel uitmaakt. Misschien is een Nazi-partij wel iets voor hem; ze hebben in ieder geval kittige pakjes aan met een hoog SM-gehalte.

Wat een bende.

Alsof het nog niet genoeg is, ondervraagt een parlementaire commissie voormalig staatssecretarissen en ministers omtrent hun handelen in de ‘toeslagenaffaire’. De antwoorden kwamen allemaal op hetzelfde neer:
-“Goh, nee…. Nu u het zo ter sprake brengt… dat is wel een raar antwoord ja”.
-“Tja, euhmm, ja misschien heb ik die afslag wel gemist”.
-“Ja, echt nee, ja goh, daar wist ik eigenlijk niets van”.
-“Euh, je hebt natuurlijk ook te maken met politiek hè…”.

En de beste van allemaal:
-“Daar heb ik toch echt, eerlijk waar, totaal geen herinnering aan”.

Het gaat hier, in dit land om een paar heel eenvoudige dingen:

• Het behoud en de verdediging van de parlementaire democratie;
• De eerbiediging en handhaving van onze rechtsorde;
• De bescherming van burgers en hun eigendommen;
• Een hecht Atlantisch bondgenootschap;
• Een gezond sociaal en economisch klimaat;
• Beter gegarandeerde vrijheid van meningsuiting, in het bijzonder voor politici;
• Een religieus neutrale staat;
• Openbaar onderwijs;
• Een ruimhartig toelatingsbeleid voor echte vluchtelingen en een zeer selectief beleid voor landverhuizers (economische asielzoekers).

Een partij met die idealen en een bemanning die daar, koste wat het kost, aan vasthoudt, heeft aan achterban geen gebrek. Het is namelijk gewoon wat de overgrote meerderheid van de burgers in dit land wil. Geen fratsen: gewoon die beginselen volgen.