Immigratie speerpunt verkiezingen

Na enkele jaren van ongebreidelde immigratie wordt ook bij de immigratie-vriendelijke partijen meer en meer duidelijk dat er nogal wat nadelen kleven aan immigratie. In het bijzonder immigratie ‘met behoud van cultuur’.

In Ter Apel, Budel, Kampen en Overloon is de situatie ondraaglijk geworden voor de autochtone burgers. Winkels sluiten hun deuren door de enorme overlast van stelende asielzoekers en de gewone burgers zien asielzoekers in hun huis of schuur scharrelen op zoek naar verhandelbare buit. In sommige gevallen staan de overwegend jonge, mannelijke asielzoekers zichzelf ook nogal eens te bevredigen voor de ramen en zijn jonge meisjes niet veilig voor deze testosteron georiënteerde kansenparels. Het COA hult zich doorgaans in stilzwijgen of deelt fietsen uit aan de asielzoekers. (om de door henzelf ontkende fietsendiefstallen tegen te gaan)

Inmiddels blijken de nazaten van de reguliere immigranten uit een eerdere periode, zich massaal bezig te houden met misdaad. Maar liefst de helft van alle minderjarige verdachten van een misdrijf is iets meer dan de helft allochtoon. Uit de cijfers van het WODC en het CBS blijkt dat het aantal verdachten met een niet-Nederlandse achtergrond in het laatste jaar harder steeg dan het aantal autochtone verdachten, namelijk veertien tegen negen procent. Het ziet ernaar uit dat het behoud van cultuur niet het beste naar boven brengt bij deze jongelui.

Staatssecretaris Van den Burg wilde gemeenten in ons land langs juridische weg kunnen verplichten om opvangcentra in te richten, maar zijn eigen partij (VVD) ziet de bui al hangen en wil daar zo kort voor de verkiezingen natuurlijk niets meer van weten.

Dat neemt allemaal nog niet weg dat de auteurs van het huidige drama zich in VVD-kringen bevinden. De partij kan dan nu wel beweren dat er een eind zal moeten komen aan de toestroom, maar toen zij bewindslieden aan de knoppen had zitten, werd de situatie alleen maar ernstiger. Staatssecretaris Van den Burg (“hoe meer asielzoekers, hoe beter”) heeft hard gewerkt, maar wel aan de verkeerde dingen. We zijn er niet op vóóruit gegaan, maar achteruit. Er werd door zijn chef Rutte wel met de dictators van dienst in Afrika en het Midden-Oosten gepraat, maar helaas niet met de dictators in Europa die de buitengrenzen open laten staan. Met verwijzing naar de ‘Europese regels en internationale verdragen’ kan in deze situatie niet meer worden volstaan.

Derdelanders bijvoorbeeld, mogen alsnog in de opvang voor ‘Oekraïense’ ontheemden blijven. Nederland mag deze fraudeurs van de rechters kennelijk niet terug sturen naar waar zij thuishoren. Het gaat daarbij om zo’n 2900 niet-Oekraïners die tijdens het uitbreken van de oorlog zogenaamd als student of arbeidsmigrant in Oekraïne waren. Dat blijken bij nader inzien mensen uit bijvoorbeeld Marokko, Nigeria of Nepal te zijn. (!) Ze kregen bij hun vlucht naar Nederland via de Richtlijn Tijdelijke Bescherming echter dezelfde rechten als Oekraïense ontheemden; ze kregen onderdak, scholing en ze mochten meteen werken. Klaarblijkelijk is onze douane er nog niet in geslaagd om het verschil in uiterlijk tussen Afrikanen en Kaukasiërs meteen op te merken; dan lukt kennelijk later pas.

Dat de rechters onmogelijk objectief kunnen oordelen, blijkt uit het feit dat meerdere rechtbanken oordeelden dat het Rijk in z’n recht staat en andere rechtbanken weer tot de tegenovergestelde conclusie kwamen. Nu blijkt ook nog eens dat de Raad van State kennelijk niet voor november tot een definitief oordeel kan komen, waarmee de vertrektermijn van 28 dagen niet gehaald kan worden. Dan kunnen we alleen nog maar vaststellen dat de rechtsprekende macht allerminst objectief is of  tenminste partijdig en dat de RvS politiek bedrijft.

In de huidige situatie is er duidelijk sprake van nood en onmacht. Dat ontheft een toekomstige regering van alle internationale regels en verdragen omtrent de opvang van vluchtelingen. Dat vergt een Minister van Buitenlandse Zaken die geen Kaag of Hoekstra heet, laat staan Timmermans. Dat het zo niet meer verder kan bewijzen Ter Apel, Budel, Kampen en Overloon.

“Nood breekt wet”. Dat moet niet het thema van de verkiezingen worden, maar de bereidheid om de huidige wetten daaromtrent drastisch te vervangen door betere, is een bittere noodzaak geworden. En wie vindt dat dit niet zo is, is gewoon een links-radicale rectafoob en een maatschappelijk-klimaat ontkenner.