Prikbord nr 876

Topambtenaren, ook bij de EU, worden vaak ‘binnengehaald’ met een aantal ‘bonussen’ of secundaire arbeidsvoorwaarden in hun contract. Idem in het bedrijfsleven, bij dominees en – vooral in het verleden – bij burgemeesters.

Doch de Amsterdamse politiek heeft er kennelijk bezwaar tegen dat er voor een leraar een huurwoning wordt gereserveerd. Zijn daar betere ideeën om het lerarentekort op te lossen?

.

CU-drammers

Ook de ChristenUnie lijkt te zijn geïnfiltreerd door wereldvreemde drammers die zich met name op het asielbeleid richten. Daardoor ontstaan er merkwaardige uitspraken van de nieuwe fractieleider, Bikker, die zich kennelijk wil distantiëren van de huidige coalitie en daarmee de val van het kabinet als ‘onvermijdelijk’ classificeren. Want toegang van vluchtelingen tot ons land mag best ‘pijn’ gaan doen en we moeten ons niet verschuilen achter de gordijnen(?) Zou mevrouw Bikker niet weten dat het helemaal niet gaat om vluchtelingen (20% van de immigranten), maar om gelukszoekers en dissidenten die hier de hemel op aarde verwachten, omdat ‘iemand’ ze dat heeft ingefluisterd. Bovendien om nareizigers die ook nooit meer weggaan, evenals illegaal binnengedrongen profiteurs die hun asielprocedure saboteren door onware beweringen, ontbrekende of valse identiteitsdocumenten, louche asieladvocaten etc. De CU begrijpt wel dat het zo niet langer kan, maar wil geen harde (lees: effectieve) maatregelen om de instroom te beperken, omdat ze aan de samenleving haar normen en waarden wil opleggen. Daarin is men keihard, want dat mag best ten koste gaan van de autochtone burgers, het kabinet, de leefbaarheid en de cultuur van dit land. En dat doet allang pijn buiten de politieke elite.

Dijken

De miljarden die worden uitgegeven aan het verhogen en versterken van de (rivier)dijken worden kennelijk niet als klimaatmaatregel gezien. Begrijpelijk, omdat het gebrek aan vertrouwen in het Akkoord van Parijs en in het effect van de energietransitie daarin zichtbaar wordt. Doch de alarmisten die beweren dat een deel van Nederland onder water komt te staan (over 200 jaar), kunnen gerust zijn. Deze miljarden worden wel zinvol besteed.

Dollarvervanging

Een aantal Aziatische landen heeft weinig vertrouwen meer in de Amerikaanse dollar en kiest voor nationale munten. Mogelijk vormt de groeiende staatsschuld van de VS de belangrijkste reden: naar verluidt 33.000 miljard dollar. Dit is ongeveer 80.000 dollar per geregistreerde inwoner: ruim 3x zoveel als in Nederland (€ 25.000). Overigens geeft dit een vertekend beeld, omdat Nederland ook een aandeel heeft in de ECB-schulden die geheim zijn, en de Amerikanen grote reserves hebben aan gas en olie. Daar staat echter de 2000 miljard tegenover, die Nederlandse pensioenfondsen beheren; hopelijk niet allemaal in dollar-fondsen.

Energierekening

Een maandvoorschot voor energie, dat naar verluidt was gestegen van ca. 150 naar ruim 300 euro, is reden voor overstappen naar een ander energiebedrijf. Met name indien het verbruik hetzelfde is gebleven of lager door de kamertemperatuur, kan er sprake zijn van oplichting met de verbruikscijfers, met de calorische waarde van het geleverde gas of met het contract. ‘Slachtoffers’ die dit niet (willen) onderzoeken, bijv. door vergelijking van jaarafrekeningen, moeten niet klagen als de overheidssteun wat later wordt uitbetaald.

Failliete zorg

Gezien de enorme bedragen die naar de zorg gaan en de beloningen die de managers zich toe-eigenen, is er geen enkele reden om het faillissement van de zorg aan te kondigen. Tenzij het graaien – ook door de verzekeraars – niet wordt gestopt. In Duitsland is voor de ziekenhuizen al een politieke financiering bedacht, die de kosten alleen zal beperken, indien er scherp toezicht komt op de (onnodige) behandelingen. In Nederland ongeveer 40%, mede door het declaratiestelsel.

Meer dan 30 jaar geleden was er reeds software ontwikkeld voor het transparant maken van ziekenhuiskosten, maar dat wilden de ziekenhuizen helemaal niet. Intussen zijn er hier faillissementen geweest, die de curatoren en de Inspectie inzicht hebben gegeven in het (mis)management van ziekenhuizen, de (chanterende) wachtlijsten, de absurde fusies en nieuwbouwprojecten, de concurrentie tussen specialisten, ziekenhuizen en (privé) klinieken, de verdienmodellen en dubieuze contracten met verzekeraars, alsmede de roofbouw op het personeel. Materiaal genoeg voor een parlementaire enquête; met name, indien ook een vergelijking met de Belgische ziekenhuizen wordt gemaakt.

Kamerreces

Ik wil hier niet zeuren over het aantal dagen dat een Kamerlid echt werkt als de Kamer niet met reces is, als het geen maandag of vrijdag is en als hij/zij geen dienstreis maakt of naar de kapper is. En dan gaat het vooral om de kwaliteit van de toespraken en de aandacht die eraan wordt besteed door zappende en appende Kamerleden voor zover aanwezig. Dus was het echt niet mogelijk om het royale zomerreces in te korten met 3-4 weken?

Men klaagt nu over drie taken die in het gedrang komen door beweerd tijdgebrek: de voorbereiding van de campagne en de verkiezingen (alsof iedere partij het verkiezingsprogramma compleet moet herschrijven en de gemeentes geen draaiboek hebben voor het organiseren); de vaststelling van problemen/ dossiers waarover geen demissionaire beslissing mag worden genomen (alsof er handenvol ‘oplossingen’ in de maak zijn in de komende maanden) en het opstellen van de nieuwe begroting. Dit laatste is helemaal merkwaardig, omdat het concept allang klaar had moeten zijn, gezien de geplande en omstreden verspillingen van het demissionaire kabinet. Dus deze gewoon een jaar opschuiven, zodat er genoeg geld vrijkomt voor de echte belangen van dit land. Dan kan iedere partij de begroting tekenen bij het kruisje en ligt er straks een blauwdruk voor het coalitieakkoord. Waar wél extra tijd voor nodig is: het doorrekenen van de voordelen om de EU te verlaten zonder het VK als voorbeeld te nemen, omdat Brussel de economische ontwikkeling van de Britten daarna heeft gesaboteerd, net als nu reeds van Nederland. Maar daar hoeven de verkiezingen niet op te wachten.

Klimaatverrassingen

Het onvoorziene smelten van (veel) ijs op Antarctica wordt volgens deskundigen veroorzaakt door de ‘enorme’ temperatuurstijging van het oceaanwater met een halve graad. En de hittegolven bereiken record-temperaturen, omdat ze eerdere metingen – die dus ook hoog waren – overtreffen. Hoe betrouwbaar zijn die klimaatmodellen eigenlijk of hebben we gewoon te maken met een samenloop van omstandigheden waarbij de vele bosbranden, de gevolgen van (onderzeese) vulkaanuitbarstingen en de hogere temperatuur van rivierwater en meren – door het lagere niveau resp. minder smeltwater/stroomsnelheid – ook een rol kunnen spelen? In ieder geval kan nu de berekening van de zeespiegelstijging door het smelten van ijskappen worden gecontroleerd.

Leegloop

Het vertrek van Leijten (SP) uit de Kamer is nog te verklaren, gezien haar rol en (emotionele) betrokkenheid bij de toeslagenouders en hun kinderen. Doch het vertrek van Heerma (CDA) – net nu ‘zijn’ ministers Hoekstra en De Jonge onder vuur liggen – is opvallend. Distantieert hij zich van het covid-dossier en de weigering om bepaalde stukken aan de enquêtecommissie over te leggen? Of heeft hij persoonlijke redenen/belangen om nu te kiezen voor een andere baan dan wel wachtgeld vóórdat in november de leegloop van bepaalde fracties begint. De nieuwe CDA-lijsttrekker zal het tijdens de campagne kennelijk moeten doen zonder de steun/adviezen van deze fractievoorzitter, indien Heerma ook geen partijleider wordt. Maar wellicht wil hij nog meeschrijven aan het verkiezingsprogramma, zodat zijn ervaring niet verloren gaat.

Milieupolitie

Kennelijk bestaat er in dit land een ‘milieupolitie’ die allerlei krankzinnige regeltjes controleert vanwege het heilige milieu. Niet alleen worden bezwaren geuit tegen de Vierdaagse van Nijmegen, gaswinning in de Waddenzee, uitbaggeren van vaargeulen, bestrijdingsmiddelen en het doodschieten van een agressieve wolf, maar eveneens tegen het verhogen dan wel verlagen van de grondwaterstand. Nu voelen ze zich ook nog gesterkt door de Natuurherstelwet van Timmermans, waardoor er straks alleen maar regeltjes bij komen. Het valt te hopen dat in het parlement het gezond verstand zal overheersen en de wet alsnog wordt afgewezen.

Noord-Afrika

De Telegraaf-lezer die meent dat het gelukzoekersprobleem zou zijn voorkomen, indien de Noord-Afrikaanse landen tot de EU waren toegelaten, moet nog eens goed op de kaart kijken en de inwonersexplosie in die landen natrekken. Dan was er niet alleen de Turkije-route naar de buitengrens van de EU, maar nog tientallen andere routes zonder de belemmering een zee te moeten oversteken. En eenmaal binnen de EU kan ‘iedereen’ de voorkeur geven aan een Noord-Europees land; vooral als je daar wordt beloond voor het saboteren van je asielprocedure of voor het terugkeren naar het land van herkomst of als werkloos ‘gastarbeider’.

PBC

Een onderzoek door het Pieter Baan Centrum omvat naar verluidt 7 weken van ‘observatie’ en nog eens 7 (zeven !) weken om het rapport te schrijven. Hoe is het dan mogelijk dat sommige rapporten zo slecht zijn, dat er meer dan 7 kantjes kritiek van toepassing blijken? Of hebben de vermeende deskundigen ook nevenfuncties elders, naast bijv. een eigen praktijk?

Stroom

Indien de spitsuren op elektriciteitsnetten ongeveer 30 uren per maand omvatten, dan zou het gaan om gemiddelde een uur per dag waarin bepaalde bedrijven hun activiteiten zouden moeten reduceren of tijdelijk stoppen. Of deze ‘pauzes’ ongewenst zijn voor het personeel, zal in de praktijk moeten blijken. Duidelijk is dat continubedrijven, zoals (elektrische) hoogovens, en spoorlijnen moeilijker hun verbruik dagelijks kunnen onderbreken dan bijv. pompgemalen of wijkverwarming of broodfabrieken. Toch is een onderzoek hiernaar noodzakelijk; ook in het kader van een rampenplan voor stroomuitval.

Toeslagenaffaire

Alle verontwaardiging van de Kamer over de Toeslagenaffaire, de Groningse aardbevingsschade en de slechte staat van onze Defensie dient slechts om het eigen falen te verhullen. Want klokkenluiders, vaste Kamercommissies en fractiewoordvoerders waren er genoeg, maar de klimaathype, energieprijzen, vluchtelingencrisis en zelfbedachte stikstoframp overschaduwden alles en duren voort. Vooral het terechte onderzoek in de toeslagenaffaire kost te veel tijd; want dat er ook fraude was staat wel vast, maar niet door duizenden ouders die bovendien van hun kinderen beroofd werden.

Daarnaast was men druk met elkaar de maat te nemen en incompetente bewindspersonen in het zadel te houden. Intussen voelden slachtoffers van vele misstanden zich in de steek gelaten, terwijl de politieke aandacht uitging naar Oekraïne, Brussel en de dans rond de miljardenbedragen.

Of de val van het kabinet hierin verbetering brengt, valt af te wachten, maar het wordt tijd dat Nederland zich niet langer opstelt als een ‘wereldmacht’, maar als een overbevolkt landje dat barst van de interne problemen die dringend om een oplossing vragen. Daar moeten de media en (nieuwe) volksvertegenwoordigers zich op gaan richten, deskundigheid verwerven en hun volgende baantje even vergeten, want de lijst is heel lang; te lang voor ‘pappen en nathouden’. En daarbij gaat het niet om incidenten als hongerstaking of boerenprotest, maar een langetermijnvisie zonder luchtfietserij, activisme of ‘voorop willen lopen’.

Suriname

Kennelijk zijn er redenen om de onderhandelingen met Surinaamse ‘slachtoffers’ van de slavernij geheim te houden, want het gaat over geld waarvoor mogelijk ook de aanhangers van Desi Bouterse in aanmerking (willen) komen. En op onzinnige gronden belastinggeld weggeven dient hier niet tot het afleggen van (politieke) verantwoording te leiden, zoals we inmiddels weten. Zelfs als de geschiedenis daarvoor verdraaid moet worden of corrupte regimes ‘beloond’ of incompetente ministers uit de wind gehouden of het vermogen van een koningshuis verzwegen.

Tunesië

Deskundigen die beweren dat bij de onderhandelingen met de dictator van Tunesië legale (vrije?) toegang tot de EU moet worden aangeboden voor mensen met een Tunesisch paspoort, tonen een gebrek aan gezond verstand. Zoals we destijds bij de Marokkanen al hebben gezien: wie willen/mogen dan het land verlaten? Bovendien is ook dit een vorm van toegeven aan Tunesische chantage, waarna meer zal volgen.

En, evenals bij bepaalde EU-landen, rijst voorts de vraag: hoe komen ze aan dat paspoort en waar / bij welke ambassade doen ze hun visumaanvraag, want zonder visum wordt een vals paspoort pas ontdekt op het moment dat Nederland het terugsturen moet gaan betalen. En tot slot: als de EU de onmenselijke behandeling van gelukszoekers in Tunesië accepteert, dan kan er ook geen bezwaar zijn tegen het ‘terugduwen’ van bootjes, het terugsturen naar het EU-land van aankomst of naar een selectiecentrum in Afrika, het opvangen in tenten en het detineren van afgewezen dan wel illegaal binnengedrongen en van criminele asielzoekers.

UWV

Het UWV is teruggefloten bij het fraudeonderzoek naar cliënten die – in strijd met de uitkeringsregels – in het buitenland verblijven. Kennelijk was er door de privacy-beschermers al van uitgegaan dat bepaalde technische middelen kunnen worden ingezet, zodat ze die in de wet hebben buitengesloten. Weer een bewijs dat activisten dit land hun wil opleggen en niet de kiezers. De privacywetgeving verhindert allerlei vormen van criminaliteitsbestrijding en als de rechter die belemmering dreigt weg te nemen, worden andere kulargumenten ingezet: discriminatie of juist niet selectief genoeg, onvoldoende verdenkingen, ontbrekende goedkeuring op hoog niveau, de dader heeft niet eerst een waarschuwing gehad, de verkregen informatie mag niet worden opgeslagen of in andere dossiers gebruikt etc. Intussen moeten goedwillende burgers opdraaien voor de (financiële) gevolgen van misstanden die ontstaan door de overdreven bescherming van daders.

Vakantie

Een vakantie in het buitenland heeft nog steeds bijzondere aantrekkingskracht, ondanks de hogere temperaturen in zuidelijke landen en de kosten. Of kinderen dit ook even leuk vinden, is echter de vraag; lange autoritten, onbekende taal, drukke campings, overvolle zwembaden en vaak geen (Nederlandse) vriendjes. In Italië wordt het steeds moeilijker om een gratis stukje zandstrand te vinden. Daarom is het begrijpelijk dat sommige gezinnen altijd dezelfde bestemming kiezen, maar waarom dan niet in eigen land? Scheelt een hoop stress en geld (ook voor tolwegen/vignetten).

Waterschap

Waterschappen willen meer belasting gaan heffen van de burgers, met name voor taken die eigenlijk door de regering moeten worden uitgevoerd dan wel voor wensen van activisten en belangenbehartigers in de eigen besturen. Daarnaast is er meer geld nodig voor de blunders en corruptie bij ict-projecten, waar de overheid en de gezondheidzorg al tientallen jaren onder lijden zonder dat de contracten worden verbeterd, het toezicht wordt geïntensifieerd en aangifte wordt gedaan tegen niet-integere functionarissen. Het heeft inmiddels tot vele miljarden aan schade veroorzaakt, terwijl de politiek wegkijkt en ict-bedrijven niet alleen rijk zijn geworden, maar ook de manipulatie van gegevens/informatie mogelijk hebben gemaakt, terwijl de beveiliging van systemen nog steeds (veel) te wensen overlaat. Helaas heeft mw. Leijten de Kamer verlaten, waardoor haar onderzoek naar de ict-schandalen vermoedelijk tot stilstand is gekomen, net als het parlementaire onderzoek naar de Covid-blunders.

Zijn het altijd anonieme gestoorden die Kamerleden bedreigen via de ‘sociale’ media of gebruiken ook belanghebbenden dit middel?