Volgens de Rijksoverheid herdenkt Nederland op 4 mei “alle Nederlandse slachtoffers sinds de Tweede Wereldoorlog. Dit zijn militairen en burgers die stierven in oorlogssituaties en bij vredesoperaties.” Ik ben bijna 67, maar een herdenking in die vorm kende ik nog niet…
De datum van 4 mei als herdenkingsdatum is niet toevallig gekozen. Op 4 mei 1945 namelijk, capituleerde de Duitse admiraal Von Friedeburg namens de Duitse troepen in Noordwest-Duitsland, Nederland, Sleeswijk-Holstein en Denemarken voor de Britse veldmaarschalk Montgomery. Dit vond plaats in het Duitse dorpje Lüneburg. Op de dag dat die capitulatie inging, 5 mei, vroeg de Canadese generaal Charles Foulkes de Duitse opperbevelhebber Johannes Blaskowitz naar Hotel De Wereld in Wageningen te komen, om de uitwerking van de capitulatie van de Duitse troepen in Nederland te bespreken. Dat is de reden dat we begin mei onze gevallenen herdenken in die oorlog en niet ‘sinds’ die oorlog, zoals de website van de overheid vermeldt. Op 4 mei herdenken we de Nederlandse slachtoffers en op 5 mei herdenken we de Duitse slachtoffers. Dat beide herdenkingen een totaal ander karakter hebben boeit natuurlijk niemand.
Van de naar schatting 140.000 Joden die Nederland in mei 1940 telde, zijn er ongeveer 101.800 vermoord of door ziekte en uitputting om het leven gekomen. Het Joodse slachtofferpercentage in Nederland is hoog in vergelijking met andere landen waar de Joden werden vervolgd. In België werden circa 40% van de geregistreerde Joden het slachtoffer, terwijl dit percentage in Frankrijk om en nabij de 25% lag. In Luxemburg lag het percentage nog lager, namelijk op ongeveer 20%. Anderzijds lag het in Duitsland en Oostenrijk hoger, namelijk 84%. Dat kon in ons land omdat met name de ambtenarij redelijk loyaal meewerkte met de Duitse bezetter onder wie veel leden van de Duitsgezinde Nationaal-Socialistische Beweging (NSB). Maar ook anderen deden dit, soms in het kader van hun werk bijvoorbeeld binnen de politie, anderen uit angst of onverschilligheid, weer anderen in ruil voor geld. Alhoewel sommigen in het verzet tegen de bezetter tot grootse en indrukwekkende daden kwamen, werkte het totale Nederlandse verzet eerder op de lachspieren van de Duitsers. Met name in het ‘England-Spiel’ werd het hele Nederlandse verzet moeiteloos uitgetikt.
Het blijft noodzakelijk om ieder jaar te herdenken wat er gebeurt als politici en bevolking niet meer bezig zijn met het belang van de natie en de burgers zoals in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog; ook toen was men kennelijk ziende blind. In deze jaren is er meer geld beschikbaar voor allerhande persoonlijk stokpaardjes, politieke spelletjes en zelf aangerichte ‘crisissen’, dan voor een adequate interne en externe veiligheid. Wat de prijs daarvan is, moet elk jaar nadrukkelijk herdacht worden. Zeker op een moment dat een oorlogvoerende natie hun president stuurt, wanneer wijzelf stil staan bij de slachtoffers van een eerdere oorlog. Dat is ook weer een teken van weinig historisch besef onder onze politieke elites. Wij bevinden ons wat dat betreft in een vergelijkbare positie als destijds, met zorgeloze en soms roekeloze politici en bestuurders aan het bewind.
Nederland zou veel meer werk moeten maken van de Veteranendag, die daags voorafgegaan zou kunnen worden voor een moment van rouw om de gevallen kameraden onder hen. Dat zijn er niet weinig en het zal voor veel veteranen nog steeds moeilijk te verteren zijn dat zij zo weinig respect ervaren voor hun levensgevaarlijke werk in militaire dienst. De slachtoffers van ná de Tweede Wereldoorlog zijn niet minder belangrijk dan degenen die in die oorlog zijn gevallen.
Zij verdienen dan ook een eigen herdenking.
Zoals altijd gebeurt in dit land wordt er geknaagd aan oude bekende instituties en gewoonten. Ik ben natuurwetenschappelijk opgeleid, dus ik concludeer niet direct tot iets o.b.v. maar 1 of 2 waarnemingen, maar wacht totdat ik meer data verzameld heb, maar aangaande 4 en 5 mei kan ik nu toch wel met gerede onderbouwing beweren, dat ook deze goede gewoonte gesloopt wordt door de communistische nepliberalen en globalisten: 1) men beval het volk vanuit de kringen van de ‘boven ons gestelden’ een paar jaar geleden eerst aan, om niet langer over bevrijdingsdag, maar over vrijheidsdag te spreken; ik denk ter grensvervaging; 2) men had vervolgens het gore lef om Duitsers uit te nodigen om samen ermee 4 mei te gedenken; 3) men verbreedde de verzameling van te gedenken gebeurtenissen tot ook datgene, waarmede dhr. Nijhof hierboven zijn bijdrage opent; ook weer een grensvervaging; 4) en nu dan Zelensky uitgenodigd. 4 Mei is zo effectief om zeep geholpen, en daarmede een stukje puur Nederlandse identiteitsbeleving.
Het zal echter slecht aflopen met de krachten en machten hierachter. Wie oren heeft, die hore…
Op 5 mei herdenken we de duitse slachtoffers, schrijft Ton Nijhof. Ik had en heb daar nog nooit van gehoord. Ben gaan googelen maar heb niets gevonden. Kan aan mij liggen.
Veteranen en meer.
Of gevallenen na WO2 meer/minder belangrijk zijn dan degenen die zijn gevallen in WO2, neen, die discussie moeten we niet aangaan. De vergelijking alleen al is misplaatst. Gevallenen in de oorlog kozen partij tegen de bezetter met gevaar voor eigen leven, hoe amateuristisch ook. Men deed het voor het eigen land en werd er niet voor betaald maar de bedoelingen waren zuiver. Afgezien van enkele avonturiers wellicht.
Militairen in een vredesmissie mochten uitdrukkelijk geen partij kiezen, niet meevechten. Het ging om peacekeeping, voertuigen controleren op bestandslinies etc. En zo is dat nog steeds.
Toch waren er slachtoffers te betreuren, dus ongevaarlijk was het niet. Ik heb de lijst bekeken en dan valt op dat weinigen zijn gesneuveld door toedoen van de strijdende partijen. Je komt tegen: verkeersongeval, eigen vuur, hartaanval, zelfmoord, helicoptercrash, ongeluk door verkeerd omgaan met mijnen enz. In verhouding tot de grote aantallen die deelnamen aan deze vredesmissies waren het weinig slachtoffers. Ik heb een “eigen ervaring”. Mijn zoon was een jaar in Bosnië, Novi Travnik,1995,1996. Hij kwam teleurgesteld terug want het was vooral verveling wat de klok sloeg.
Hij werd verleid om te tekenen vanwege een premie van 25000 gulden. Ook nogal een verschil met de verzetsstrijders in WO2. Ideologisch bevlogen waren de deelnemers aan de peacekeeping operaties niet of nauwelijks durf ik te beweren. Dit in grote tegenstelling tot de Korea strijders die ik ook om andere redenen van de Veteranendag zou willen uitzonderen. Die strijd ligt te ver achter ons en men voelt geen verwantschap met de vredesmissies van nu. Deze nabestaanden verdienen een eigen moment en monument. Deze gevallenen, ruim meer dan honderd, vielen in strijd met de vijand.
Maar dat we gevallenen moeten herdenken, ja, maar op welke schaal en hoe, hoe vaak, dat is maatwerk. We moeten vooral niet alles op één hoop vegen.
De elite herdenkt maar ze hebben niets geleerd.
Sterker nog zij laten zich gebruiken door de hogere elite die zich nu globalisten noemen.
Tachtig jaar geleden noemden ze zich anders.Maar dat woord zal ik maar niet nader noemen.
Feit is dat de voorbereidingen in volle gang zijn voor iets verschrikkelijks dat op ons af gaat komen.
Het is triest dat het volk weer niet door blikt.
Politieke correctheid ,manipulatie,en onwetendheid leiden altijd tot facsime.
Herdenken, en wat herdenken we dan? Wat is de bedoeling van een herdenking? Er bij stil staan dat ” de mens, als deze knettergek is” , een ander om het leven brengt uit ideologische motieven en/of hele groepen, met medewerking van “krankzinnige slaven”, dewelke geen weerstand hadden tegen de indoctrinerende kletskoek van ” idioten “, deze , lijdende aan megalomanie en een ostentatieve drang, dat zich uitte in uitgedoste kleding ter pronk voor een compenserende overmaat aan minderwaardigheids- gevoelens.
Als U nog begrijpt dat er meer dan 55.000.000 mensen in de tweede wereldoorlog, het leven hebben gelaten door waanzin van psychopaten en dat we nu eigenlijk denken aan de slachtoffers, blijkt toch ” een systeem “, dat psychologische oorlogsvoering hoog in haar vaandel had staan, waarbij de psychologisch/ intellectueel, minder bedeelde ” medemens” een ” droombeeld” is voorgeschoteld van voorspoed en “men” op wolken kan leven.
Dr Jan Terlouw, Fysicus, hij op zijn 90-ste jaar nog steeds niet begrijpt ( NIET KAN VERWERKEN ) hoe het mogelijk is dat er op ” industriële wijze,” meer dan 6.000.000 medemensen zijn vermoord op grond van een waanidee, valse beloften en tegenstanders onverbiddelijk elimineerde, ongeacht de consequenties.
Begrijpt U nu waarom ik Mark Rutte een psychopaat noem en dat de democratie door D-66 om zeep is gebracht, en, slechts het geldende motief een droomwereld is binnen een systeem, zoals de Europese Unie wordt voorgesteld, met medewerking van het WEF en het NEPOTISME de ” verdeel een heers politiek wordt geëxisteerd,” en, iedere vorm van tegenstand, een elitaire bende de tegenstanders demoniseert, of een enkeling, (Dr Omtzigt,) het werken onmogelijk maakt.
Daarnaast is de minachting, zoals het niet uitvoeren van een breed aangenomen motie van de oppositie, door staatssecretaris van Huffelen, D-66, is genegeerd en in haar droomwereld toestemming is verleend voor een “Digitaal Paspoort,” aan de Europese Unie, ter onderdrukking van de burger, ook het huidige systeem is mijns inziens lamentabel slecht.
Wat herdenken we? Of……. moeten we herdenken dat willekeur en/of minachting door ” een systeem”, van de burger, een elitair politiek systeem onherroepelijk de aanzet is tot ” schermutselingen”.