Goh: gebroken vaasje?

In een ‘open brief aan het volk van Nederland’ voorafgaand aan de laatste verkiezingen, sprak onze premier over ons land als “een teer vaasje.” Die rare vaas was allang van de tafel gedonderd en tot gruzelementen versplinterd.

In de brief omschreef de demissionaire premier en VVD-leider Rutte ons land als een “teer vaasje” dat kapot kan gaan als je er niet heel voorzichtig mee omspringt. Hij was even daarvoor afgetreden omdat hij en zijn kompanen een groot aantal burgers een ongekend onrecht had aangedaan: in samenspanning met de rechtsprekende macht…  Als politicus had hij “altijd compromissen moeten sluiten” om het vaasje intact te houden. Vervolgens vergeleek hij zich met de “gewone normale mensen” die het vaasje ook vasthouden door vrijwilligerswerk te doen of zich op andere wijze om hun naasten bekommeren. De VVD-leider zette dat af tegen wat hij het equivalent van “schreeuwende voetbalvaders langs de zijlijn” noemde. Dat zijn mensen die “altijd denken aan hun eigenbelang”, en politici die geen verantwoordelijkheid voor een compromis willen nemen. “Mensen die bij de microfoon dingen kunnen roepen omdat ze weten dat er toch nooit een meerderheid voor zal zijn.” Als die mensen de overhand krijgen, beland je in een situatie zoals Groot-Brittannië na het brexitreferendum, zo waarschuwde Rutte.

Op dit moment vindt ruim 8 op de 10 Nederlanders dat onze premier over de houdbaarheidsdatum is geschoten en dat de premier “eerder de oorzaak dan de oplossing is.” En na enig zoeken ontdek je dan ook nog dat het Britse pond er na de brexit behoorlijk op vooruit is gegaan, integenstelling tot de euro.

Laten we de ‘zegeningen’ van deze politieke generatie van Magere Heinen even onder elkaar zetten:

• Energie is vrijwel niet meer te betalen. Oorzaak: krankzinnig hoge belastingen; (a)
• Autorijden: vrijwel niet meer te betalen. Oorzaak: krankzinnig hoge belastingen; (a)
• Inflatie (b) neemt zienderogen toe en netto-salarissen ontoereikend. Oorzaak: krankzinnig hoge belastingen; (a)
• We worden compleet overwoekerd door ‘vluchtelingen’. (a) In werkelijkheid ordinaire landverhuizers die nooit iets hebben of zullen toevoegen aan dit land, maar het onleefbaar maken voor autochtonen;
• Autochtonen die ook nog eens achteraan staan bij het vinden van woonruimte; (a)
• Een stikstofcrisis om enigszins te verhullen dat de regering de wet zodanig wil veranderen dat het land van de boeren kan worden gestolen onder een schijn van rechtmatigheid; (a)
• Groningers wachten nog steeds op compensaties en/of correcties voor de van overheidswege aangebrachte schade; (a)
• Toeslagenouders idemdito; (a)
• Gedwongen uit huis gedeporteerde kinderen: idemdito; (a)
• De uitvoerende macht verantwoordt het handelen slechts als hen dat zo uitkomt en trekt zich van de Grondwet niets meer aan; (a)
• Zonodig wist men zelfs de telefoons en worden e-mails gewist; (a)
• et cetera;
• en zo voort.

De met (a) geduide onderwerpen komen rechtstreeks uit de koker van de premier die leiding gaf aan het uitvoerende gezelschap van machtswellustelingen en onder (b) condities externe oorzaken. In grote lijnen is onze overheid, i.c. de premier die vanaf 14 oktober 2010 leiding gaf aan de uitvoerende macht, verantwoordelijk voor de meeste van de problemen waarmee dit land te kampen heeft. Het komt er op neer dat verschillende ‘crises’ niet meer zijn dan in dankbaarheid ontvangen mogelijkheden om de macht in het land en op dit continent, successievelijk aan de meest rechthebbenden te ontnemen, namelijk: de burgers.

Van iedere euro die een Nederlander met werken verdient, gaat 40 cent meteen naar de overheid. Wanneer huishoudens hun inkomen besteden aan goederen en diensten, betalen ze in veel gevallen ook nog eens indirect belastingen aan de overheid. Dit gebeurt bijvoorbeeld via de belasting op toegevoegde waarde (BTW), via accijnzen op alcohol, tabak en brandstoffen en via de energiebelasting. In het geval van accijnzen en energiebelasting is er sprake van dubbele belasting: de BTW wordt geheven over het bedrag waarin de betreffende accijns of energiebelasting ook al is verdisconteerd. Daarnaast betalen huishoudens belastingen en heffingen die door gemeenten en waterschappen worden geheven. Voorbeelden zijn de onroerend-zaakbelasting (OZB), de afvalstoffenheffing en de zuiveringsheffing. Per saldo levert de Nederlandse burgers zo tegen de 60% van het verdiende inkomen in bij de overheid.

En dan krijgen we er dit dus voor terug.

“Stampende laarzen en treinen die naar het oosten rijden”; ik kan het me eigenlijk wel heel goed voorstellen. Niet alleen de premier is over de houdbaarheidsdatum geschoten, de hele politiek is ontspoord met een ‘vierde macht’ die de wetgevende en controlerende macht in de houdgreep heeft genomen door tassendragers en schoothonden op de kandidatenlijsten te (laten) zetten.

Dat kan maar beter snel ophouden.