Dat is censuur

Na de Russische inval in Oekraïne besloten de Europese regeringsleiders in exclusieve commissie dat de Russische zenders RT en Sputnik in de gehele Europese Unie direct moesten worden geblokkeerd en dat gebeurde ook direct. Geen enkel parlement van de Europese landen heeft zich tot dusver over de maatregel uitgesproken en dat is vreemd. Dat is: censuur.

Het verbieden van uitzendingen en publicaties of het beperken van toegang tot papierleveranties, radiostations, uitzendtijd en dergelijke noemen we ‘censuur’. En de gangbare definitie van censuur is momenteel “het toezicht van een wereldlijke (of kerkelijke overheid) op uitingen in woord en geschrift die haar onwelgevallig zouden zijn”. Het valt bij deze omschrijvingen al direct op dat dit vooral een zaak is die door de uitvoerende macht met de controlerende macht besproken moet worden; dat kan niet maar zo even op een achternamiddag door een handjevol omhoog gevallen politici worden beslist in een of andere achterkamer. Voor censuur moeten verdraaid goede redenen bestaan.

Gelukkig zijn verscheidene internetproviders, de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ), het Persvrijheidsfonds en burgerrechtenorganisatie Bits of Freedom naar het Europese Hof van Justitie gestapt vanwege deze blokkade van Russische staatsmedia. “Dit besluit is genomen met paniek en haast”, laat Anco Scholte ter Horst van Freedom, een van de internetproviders die deelneemt aan de rechtszaak, aan de NOS weten. “Het is niet proportioneel en zet de deur open voor meer van dit soort blokkades.” Dat is nog een mild oordeel. Het staat namelijk voorshands helemaal niet vast of RT en Sputnik in alle gevallen staan te liegen of het gedrukt staat. Dat is nu juist iets wat beoordeeld moet worden en dat kan niet eerder dan nadat zij beweringen doen. Als blijkt dat RT en Sputnik de leugens aaneen rijgen, dan volstaan berichten van andere media die dat weerleggen.

Als men zo graag wil censureren dan leggen zij de imams maar het zwijgen op, want die liegen wekelijks alles aan elkaar.

Censuur hoort niet thuis in een open democratie en de Tweede Kamer dient onze Regering (of regeringsleider) onmiddellijk op te dragen die censuur op te heffen, anders zijn ze geen knip voor de neus waard.