Oorlog in de Oekraïne en Covidbedrog, twee los van elkaar staande incidenten of worden beiden aangestuurd door één duistere kracht op de achtergrond die aan de touwtjes trekt? Is er een plausibel patroon te herkennen in een iets langere tijdlijn, bijvoorbeeld sinds de val van het communisme in 1992, waarin wij de huidige politieke, economische en nu weer militaire ontwikkelingen logisch kunnen plaatsen?
Dat zo een duistere kracht op de achtergrond speelt lijdt geen twijfel. Hij manifesteert zich openlijk in de 2030 Agenda van de V.N. als zijn spreekbuis en geneert zich niet om die agenda in de dagelijkse praktijk te brengen in zijn pogingen om de financiële wereld te beheersen, de mondiale energievoorziening en de voedselvoorziening. Kijkt u maar hoe een ECB en de Federal Reserve de geldpers volop laten draaien in hun inspanningen om de financiële markten te ondermijnen, hoe de globalisten van Biden de USA van een van energie onafhankelijk land tot een importeur hebben gemaakt, resulterend in de huidige globale energieschaarste, hollende inflatie en duizelingwekkende gas- en olieprijzen. En kijkt u, tot slot, hoe multinationale voedselproducenten zich verenigen in een ‘woke’ conglomeraat dat die globalistische agenda steunt.
Duistere macht
In 1992 was het president Reagan die het communistische kaartenhuis deed instorten, overigens zonder verdere agressieve intenties jegens Rusland, dat in feite het grootste slachtoffer was van fascisten die de hersenspinsels van Karl Marx gebruikt hadden om ‘andersdenkenden’ zeventig lange jaren te terroriseren. Maar in al die jaren van koude oorlog was aan beide zijden van het ijzeren gordijn een cultuur gekweekt die coûte que coûte naar globale dominantie streefde met op de achtergrond het machtige militair-industriële complex waarvoor president Eisenhower al in de vijftiger jaren waarschuwde. ‘Cowboy verhalen’ over door de CIA georganiseerde complotten bleken niet op fantasie te berusten, zij het vaak als reactie op wereldwijde, door het Kremlin georganiseerde infiltratie en subversie. Maar dat is het verhaal van de kip en het ei.
Deze ongecontroleerde krachten werden in Rusland na 1992 zogenaamd zelfstandig ondernemers; criminele organisaties die zich volvraten aan privatiseringen in de chaos en zo de ene na de andere oligarch produceerden. Eén daarvan greep de absolute macht, Vladimir Poetin, de ‘would-be’ tsaar die bezeten is van het machtsdenken uit vervlogen maar niet vergeten tijden.
‘Policeman of the world’
Hij onderscheidt zich van zijn al even louche westerse tegenhangers in zijn nietsontziende karakter maar blijkt volgens Klaus Schwab een interessant trekje met hen te delen middels zijn indoctrinatie in diens ‘Young Global Leadership Program’. Schwab’s nefaste rol is instrumenteel in een duistere macht op de achtergrond, vergelijkbaar met, zo niet onderdeel van, de globalistische kliek die de wereld manipuleert met hun covid-bedrog en nu wellicht weer de confrontatie tussen Rusland en de Oekraïne ensceneert…?! Wie naar de regie van deze globalistische vertoning kijkt ziet die gemeenschappelijke karakteristiek, maar in hoeverre past de egotripper Poetin nog in die ‘one world government’ matrijs? In discussies met en verwijten aan ‘Rusland apologeten’ lijkt het objectieve onderscheid te ontbreken tussen een land dat zich absoluut niet kenmerkte door oorlogszuchtige tradities en verknipte heersers als de megalomane tsaren en hun ‘would be’ erfgenaam tsaar Vladimir Poetin I. Het zou dan ook correcter zijn om te spreken van ‘Poetin apologeten’ – die prima passen in het klasje van ‘Hitler apologeten’ – die vergeten dat Poetin is grootgebracht in de ‘anti-Amerika couveuse’ van de KGB met een corresponderend minderwaardigheidscomplex jegens die westerse superioriteit. Hij heeft van daaruit zijn wereldbeeld meegekregen, maar moest met lede oogjes toezien hoe de in 1992 almachtige superpower domineerde na de val van de USSR en voor de opkomst van China.
In hun manische pogingen om de Oekraïne binnen de NAVO-expansie te loodsen zijn de monopolistische haviken in Washington en Brussel wellicht te ver gegaan, zeer zeker in Poetin’s gefrustreerde zwart-wit-perceptie. Dat deze ontwikkeling onder Donald Trump niet tot deze escalatie had geleid is niet onwaarschijnlijk; hij is geen laffe geitenharen sok en begrijpt prima hoe Poetin’s klokje tikt. Daarnaast wilde ‘the Donald’ af van de Amerikaanse rol van ‘policeman of the world’.
Boter op het hoofd
Vergis u niet, de grootste haviken die nu ook weer in Washington van de daken lopen te schreeuwen zijn de doodsvijanden van Trump maar, merkwaardig genoeg, tegelijk de traditionele ‘gebroken geweertje’ intriganten met het grote gat in hun hand, zoals ook in het Haagse Kartel…
Nu grijpen zij naar het financiële wapen, de SWIFT blokkade van niet zozeer Rusland als land, maar van de profiteurs in het Kremlin en de bijbehorende hofhouding. Dat is een goede zaak, het arme land kan er ook weinig aan doen dat het zo’n verdorven leiderschap heeft, maar of de globalisten ooit leren om verder te kijken dan hun neus lang is…?
Stel dat Poetin misschien niet eens de Oekraïne wil annexeren, maar slechts een hem minder vijandig gezinde regering in Kiev ambieert. Dat is denkbaar, zijn tot nu toe beperkte militaire optreden zou daarop kunnen wijzen. Zijn belangrijkste argument daarvoor, de jarenlange terreurcampagne van Kiev tegen de Russische sprekende minderheden in de Donbas, is jarenlang door de manipulatieve westerse pers verzwegen. Maar daarom niet minder waar, reden waarom de Russische erkenning der beide onafhankelijke staatjes in de Donbas ook wel enigszins begrijpelijk is hoewel de huidige militaire interventie mijns inziens zonder meer te ver gaat.
Anderzijds heeft het overmoedige Kiev, aangemoedigd door idioten als Verhofstadt en van Baalen enerzijds en anderzijds haviken in Washington en de NATO, iedere diplomatieke oplossing vierkant in de weg gestaan. Nu leidt hun gestook ertoe dat China’s interesse in Taiwan, Noord Korea’s agressieve intenties jegens Zuid Korea en Iran’s plannen voor een nucleaire vernietiging van Israël weer handen en voeten kunnen krijgen als Joe Biden zich niet uit deze nesten weet te redden.
In augustus 1914 verzeilden de grootmachten van Europa ook, schijnbaar vanzelf, in W.O.1 en de vraag wie de meeste boter op zijn hoofd heeft voor de huidige agressie lijkt open als wij ons niet opnieuw door de in deze nieuwe hysterie instrumentele media laten bespelen.
Wie tegen wie?
De USA heeft als traditionele ‘policeman of the world’ 500,000 militairen verspreid over 800 wereldwijde bases langs de grenzen van China en Rusland, dat 14 buitenlandse bases heeft die niemand omsingelen. China verkeert nog in de opbouwfase. Trump wilde juist van die rol af, maar de ‘progressieve’ krachten die zich altijd zo druk maakten om het Amerikaanse imperialisme met de boemannen van de CIA spreken zichzelf in feite volledig tegen in hun huidige agressieve stellingname. Wie denkt er nog objectief als het geweld losbreekt?
Interessant is dat een ‘aangebrande’ Poetin zijn nucleaire afschrikking op scherp zet, maar dat er al een jarenlang bestaand nucleair verdrag bestaat tussen Kiev en Peking waarin China belooft Kiev bij te staan in geval van nucleaire dreiging of aanval. Dat belooft een interessante partij van liegen en bedriegen, maar als de globalistische 2030 Agenda van Big Brother naar de letter gevolgd wordt is een derde Wereldoorlog eigenlijk precies wat de genocidale fascist ‘dokter Gates’ voorschrijft na zijn recente poging om het pestilente doel middels het falende coronabedrog te realiseren.