Omdat het Ministerie van VWS voortdurend de OMT ‘adviezen’ herschreef tot het paste in het beleidsvoornemen van de regering, wilden de Kamerleden Omtzigt en Van Haga daarover een debat voeren. Tot verbijstering van de gehele natie en meer, slaagden de regeringspartijen in de Kamer erin om zo’n debat te voorkomen. Een historische fout volgens een woedende Omtzigt.
Het ministerie van Volksgezondheid heeft in de eerste maanden van de coronacrisis verschillende keren tekstuele wijzigingen in conceptadviezen van het OMT aangebracht, meldde de NOS op vrijdag 11 februari jongstleden. Dat is niet minder dan pure misleiding van bevolking en volksvertegenwoordiging. ‘Jaap van Dissel en zijn mensen’ hebben kennelijk, daartoe min of meer gedwongen door het Ministerie van – toen nog – Hugo de Jonge (CDA) verhalen opgehangen die wetenschappelijk gezien invalide waren en slechts dienden als alibi voor het regeringsbeleid. De telkens door het OMT verzorgde ‘Technische briefings’ voorafgaand aan de Kamerdebatten daarover, waren daarmee niet meer dan een verzameling argumenten om in te stemmen met de beleidsvoornemens. Het had met wetenschappelijk verantwoorde adviezen ongeveer net zoveel te maken als een walvis met gebakken vis. De volksvertegenwoordiging werd gewoon bedonderd.
Zo werd door het OMT bijvoorbeeld geadviseerd om zorgpersoneel in verpleeghuizen geen mondkapjes te laten dragen. Het dragen van mondkapjes zou nagenoeg geen bijdrage leveren aan het verhinderen van verspreiding. Handenwassen was veel belangrijker. In werkelijkheid was er geen voorraad van mondkapjes aangelegd en die bleken wereldwijd inmiddels ook amper nog verkrijgbaar. Het gevolg was dat duizenden ouderen besmet raakten, waarvan honderden van de zwaksten uiteindelijk overleden. Die ambtelijke blunders konden ruimschoots buiten beeld blijven, simpelweg door het OMT-advies vooraf al te veranderen. Uit onderzoek blijkt ook dat ambtenaren heel goed wisten dat er aan de grondrechten van de burgers werd gemorreld met juridisch slecht onderbouwde noodmaatregelen.
Een debat daarover had meer helderheid kunnen verschaffen, met name over de hand van de bewindspersonen daarin. Waren het de Ministers die aanstuurden op wijzigingen of handelde de ambtelijke top op eigen houtje? Als het aan VVD, CDA, D66 en de CU ligt, komt daarop geen antwoord. Van bewindspersonen uit een partij die een christelijke grondslag hanteert, mogen wij wel een andere moraal dan dit verwachten. Wie een dergelijke verheven morele jas in de Kamer aantrekt, mag boetedoening in diezelfde Kamer toch niet uit de weg gaan. Het is namelijk niet minder dan verraad aan God en Vaderland.
Eerder betrapte Omtzigt zijn grote vriend Hugo de Jonge ook al op het onvolledig voorlichten van de Kamer:
Klaarblijkelijk was de ijdele De Jonge of het onder zijn leiding falende Ministerie er veel aan gelegen om iedereen op het verkeerde been te zetten. De Tweede Kamer heeft niet alleen het recht, maar ook de plicht om de Minister daarover stevig aan de tand te voelen in een ordentelijk debat. Partijen die dat in de weg staan proberen de democratie beentje te lichten en dat is zelfs méér dan een ‘historische fout’.
——————–
Ton Nijhof (1956) is zelfstandig dwarsdenker, politiek voslagen incorrect en auteur van o.m. ‘De Afrekening – Kroniek van een getergd volk‘ en redacteur van ‘Tegen de Tribalisering – De terugkeer van de stammencultuur in de moderne wereld‘. Daarnaast publiceert hij regelmatig op diverse websites, in het bijzonder op Sta-Pal / OSL-StaVast.