Systemisch terrorisme

In deze bijdrage wil ik proberen duidelijk te maken waarom ik vind dat ‘theoterrorisme’ (een term gemunt door prof. dr. Paul Cliteur)  een ondeugdelijke term is, die beter vervangen kan worden door ‘systemisch terrorisme’.

Ik zal een jaar of tien geweest zijn, toen mijn ouders mij naar catechisatie stuurden. Een dominee vertelde daar een zeker moment het verhaal van de Bijbelse figuur Job. Die had, ècht waar, heel erg lang geleden, in de buik van een walvis gezeten en was toen door de hand van God bevrijd uit de walvisbuik. Dus mocht ons dat eens overkomen met zo’n Moby Dick in het kanaal een eindje verderop, dan konden wij ook volledig vertrouwen op God. Dat wil zeggen: mits wij ons voegden naar Gods’ instructies. En die instructies, daar wist onze dominee alles van… Ik moet bekennen dat ik volwassenen, die ik tot dusver enige wijsheid toedichtte,  met heel andere ogen ging bekijken. En wel helemaal toen ik die man in een religieus filiaal tussen de Goddelijke Grondtroepen had gezien met zo’n ouderwetse zwarte jurk aan. Volgens mij hadden dergelijke figuren ze alle 24 echt niet meer in het kratje.

Popper criterium

Vandaar mijn opvatting: religies zijn niet serieus te nemen samenraapsels van verzinselen die in een ver verleden beoogden onbekende fenomenen te verklaren met referte aan een bovennatuurlijke entiteit. In onze tijd weten we dat iedere theorie tenminste dient te voldoen aan het criterium dat die falsifieerbaar moet zijn. Beweringen zoals ‘God bestaat’ of ‘God bestaat niet’ moeten toch tot het besef leiden dat dergelijke theorieën niet falsifieerbaar zijn, dus ook niet bewezen of weerlegd kunnen worden en daarmee als ‘fabeltjes’ kunnen worden afgedaan.  Vooralsnog meen ik dus dat religies een gekunstelde realiteit presenteren aan hun afzetmarkten, waarmee ze niets anders beogen dan op listige wijze geld en/of macht te verwerven. Eigenlijk zijn religieuze organisaties daarom gewoon criminele organisaties. Door zinsbegoocheling en indoctrinatie weten zij veelal hun slachtoffers zo ver te brengen dat zij veel geld (niet zelden al hun geld) in de kas van de criminele organisatie storten en die clubs bewegen als gevolg van hun prediking dergelijke stakkers soms ook nog tot geweld ‘in naam van God’. Met name de islam is er bedreven in, maar in het verleden presenteerden andere religies zich niet veel anders. Een rondje Vaticaan en een paar geschiedenisboeken lijken mij al afdoende om tot een dergelijk inzicht te komen.

Religieuze economie

Alle religies hebben Unique Selling Points (USP’s). De best lopende artikelen uit het religieuze assortiment zijn: ‘er is leven na de dood’ (met stip op no. 1), ‘er is een hemel en er is een hel’ (waarmee de homo calculus wordt uitgedaagd) en het bestaan van een herder, een hoeder der mensheid, een imaginaire geweldenaar die zonder uitzondering goed bevriend is met de predikend spreker van dienst. Nu dat voor alle religies wel zo ongeveer hetzelfde is, wordt er specifiek geconcurreerd op de kwaliteit van de USP’s. De islam belooft een hoerentent annex kroeg in de hemel en de christelijke hemel voorziet in een glaasje biomelk met een onweerstaanbare esoterische ervaring die wel wat weg heeft van een pijpje opium. In hun beider hel is het sowieso een bende, dus die bespreking kunnen we overslaan. Met de islamitische God moet je niet sollen, want hij verkoopt je voor het geringste een pak slaag waar je niet echt vrolijk van wordt. De christelijk God daarentegen is een alleraardigste, bedaarde en wijze man (geen vrouw en al helemaal niet zwart), een echte vriend die je nooit in de steek laat. De moslimse God is heel gedetailleerd, want islamitische ‘geleerden’ (die alleen de Koran bestuderen en de moderne wetenschappen afwijzen) hebben talloze regels uit de Koran weten te halen door ‘wetenschappelijk onderzoek’ en er ‘na overleg door toonaangevende geleerden en in volledige unanimiteit’ een islamitisch wetboek van gemaakt: de sharia. Wie van dat ‘geloof’ af wil trouwens, mag straffeloos over de kling worden gejaagd. De christelijke God vindt vooral dat je zelf moet nadenken, op grond van de inzichten van Jezus. (zie verderop)

Joodse religie

De Thora (ca. 4.000 v.C.) geldt eigenlijk als de eerste grondwet, exclusief voor de Joden. Daarin worden de Tien Geboden (het geweten) ontwikkeld n.a.v. wat de Vader in de Hemelen heeft verordonneerd. De telex van dat bericht (email bestond nog niet) is in de tijd zoekgeraakt, maar ook volgens de moderne Joden van vandaag de dag is het allemaal echt zo gebeurd. Kratje, 24, foute boel.

Christelijke religie

De voorman van de toenmalige – in het jaar 0 – , net opgerichte Christen Unie, ene Jezus, zoon van God en Jozef de timmerman tegelijk (kratje, 24) zag dat toch even wat anders. Hij legt nog meer nadruk op ‘het geweten’ van ieder mens als ‘een bouwsteen van het Huis Gods’ en de notie van gewaarwording (het besef van leven) wat door de dood niet abrupt wordt afgebroken, maar zich t.z.t. herstelt in een nieuwe ‘gewaarwording’: “Zie, alles wordt nieuw”. Eigenlijk is deze Jezus (er is geen bewijs of Jezus een natuurlijk persoon was; evengoed kan het een fictieve persoon zijn) de eerste die concrete, filosofische vraagtekens zet rond de kennelijk lucratieve handel in religie. Het oeuvre van Jezus zou een voorloper blijken van Spinoza, Kant en Nietsche. Jezus was een rabbi en wees de toenmalige Joodse religieuze praktijk af, conform bovenstaande. Daar wist de toenmalige criminele joods-religieuze organisatie kennelijk wel raad mee en liet Hem over de kling jagen. Jezus liep dus eigenlijk vooruit op Spinoza et. al., maar alsnog wist een nieuwe criminele organisatie ook van die inzichten weer ‘handel’ te maken…

Wasmachine van de Verlichting

Uiteindelijk ging het christendom wel door de wasmachine van de Verlichting: door de toegenomen intellectuele capaciteit onder geleerden vanaf de 17^e eeuw en de toenemende scholing onder de burgerij. Hing Jezus aan een kruis en moest Spinoza zijn werk nog anoniem uitgeven; Kant keek alleen ’s avonds nog af en toe om, terwijl Nietsche al gewoon naar de Lidl kon voor zijn boodschappen. Het verdienmodel ‘kerk’ kon niet meer tegen de moderniteit en de verlichting op. In de diaspora (ca. 100 A.D. tot 1948 A.D.) hebben de Joden vergelijkbare ontwikkelingen doorgemaakt: in het Westen door ontplooiing, in het Oosten door onderdrukking. Vooralsnog voorzie ik niet dat de islam gewassen kan worden omdat er (te) veel aan verdiend wordt in een onbeschoft groot aantal landen. Voor islamieten heeft de Verlichting dan ook meer te maken met aantrekkelijke westerse nouveauté’s in de sfeer van Philips NV te Eindhoven.

Terrorisme

Een terrorist is inderdaad niet iemand die uit is op geldelijk gewin met gebruikmaking van geweld. Dat was Khan, die Nasreem afslachtte, ook niet. Met zijn daad beoogde deze Khan ook al geen wijziging of bestendiging van het Pakistaanse politieke strijdtoneel. Khan meende te handelen in Allah’s naam, dat iemand die zijn persoonlijk religieuze ideologie (en die door deze weinig ontwikkelde man werd beschouwd als de enige, echte religie) bekritiseerde, om het leven moest worden gebracht. Kahn wilde dus iets bestendigen, iets houden wat hij meende kwijt te kunnen raken als Nasreen vrij zou kunnen spreken. Het onderwerp werd door beiden (Nasreem kwam immers niet voor een behandeling aan exzeem of zweetvoeten en beschouwde zichzelf als een nieuwe messias) gezien als religieus, ongeacht wat wij daar van vinden. Je zou kunnen zeggen dat Khan daarom een theoterrorist is, maar zoals na voorgaande, gecombineerd met het navolgende blijkt, is dat niet helemaal waar; het is systemisch terrorisme, het zit in het systeem waarin hij – Khan – gevangen zit.

Er is overigens wel meer op te merken over hetgeen prof. Cliteur aan de orde brengt, n.l. dat wij iemand als Khan in Nederland een ‘terrorist’ zouden noemen: ‘Hij gebruikte immers geweld om een bepaald politiek doel te dienen.’ In de eerste plaats moeten we vaststellen dat Khan geen politiek doel nastreefde, maar een religieus doel. Zijn daad kwam tot stand op basis van de hem cultureel ingehamerde principes, waarin de islam de hoofdrol speelt. In Nederland wordt zo iemand overigens ‘verward’ genoemd en een dergelijk persoon wordt met alle egards opgevangen en onderzocht, waarbij niet zelden blijkt dat islam en lage bloedsuikerspiegels een merkwaardige correlatie[1] onderhouden; je weet niet of het één het ander veroorzaakt, of juist andersom. Kahn is/was een terrorist, maar van welk soort precies?

Structurentheorie van Pinto

Pinto stelt eigenlijk in zijn hele oeuvre dat de relatieve verhoudingen in de onderliggende structuren (waaronder, maar niet beperkt tot de invloedsfactoren economie, sociale context, religie en primaire/primitieve, menselijke oerkenmerken) die een cultuur vormgeeft, van belang is. Grafiet kan b.v. hard zijn (diamant) maar ook zacht (potlood) afhankelijk van de structuur waarin het is vervat. Pinto heeft het dan niet over maatschappijen in het moderne en Verlichte ‘Westen’, maar over ‘de rest’ die veelal premodern van aard is. Zouden we nu de uitkomsten van het onderzoek door Ruud Koopmans[2] combineren met de door Pinto aangegeven invloedsfactoren, dan is al snel in te zien dat in islamitische maatschappijen de relatieve invloed van religieuze ideologie op de onderliggende structuur onevenredig groot is (> 0.6 / opm. TN)[3]. Daaruit kunnen we concluderen dat waar Kahn en anderen aan onderhavig zijn, wordt gevormd door een culturele constellatie (samengesteld door de onderliggende structuren) die van hen eist dat zij het speerpunt van die cultuur verdedigen. Zonodig tot de eigen dood erop volgt. Slechts dan verkrijgt men (of de familie[4]) aanzien en eer, wat in dergelijke culturen het hoogst bereikbare is voor stervelingen. (Geld, seks en macht gaat namelijk naar de hogere klassen)

Het opvallende aan religies die op klassieke wijze prediken, is dat zij een zekere wettelijke status claimen bij de oorspronkelijke (zoals we nu weten) verzinsels; “het staat geschreven!” Dat die uitleg van vooral de imams serieus wordt genomen door de meestal ongeletterde en laag opgeleide volgers van die religie, werd in kaart gebracht door de eerder genoemde Ruud Koopmans. En dat is precies waar het probleem met dat theoterrorisme zit; het zijn eigenlijk niet de uitvoerders (Kahn, Bouyeri) van de terroristische daad, maar meer degenen die de voorwaarden scheppen en soms ook opdracht geven (Khomeini jegens Rushdie, PvdA e.a. versus Fortuyn). Zij die het meest vorm geven aan de onderliggende structuur van een cultuur die dergelijk geweld mogelijk maakt (de islamitische clerus, de grachtengordeldieren) zijn verantwoordelijk voor dat geweld. Zij herprogrammeren op een subtiele wijze de geesten van hun slachtoffers, teneinde hen tot werktuigen van hun eigen doelstellingen te maken. Is dat religieus geweld? Nee. Het is door indoctrinatie, leugens en ronduit bedrog uitgelokt geweld wat beoogt macht en gezag te behouden met als argumentatie dat de imaginaire herder in de hemel dat zo heeft bevolen. Maar de betreffende dienstorder wordt wijselijk nooit verstrekt. Laten we zeggen dat de CEO’s in met name de islam vooral macht en invloed beogen en die voornemens ook wekelijks onderhouden in hun werkplaatsen. Op die manier overwoekert de ratio van de buitenwereld, de leefwereld van de individuele moslims en ontstaat een situatie van ongelijke posities.[5]

Vroeg-filosofisch

Men moet inzien dat religies meer bundels vroeg-filosofische verhalen zijn en dat daarom de religieuze organisaties die dergelijke verhalen institutioneel te gelde proberen te maken, criminele organisaties zijn, die leugens en onzin aan de man brengen om er vervolgens grof geld aan te verdienen en macht mee uit te oefenen. Hoever zij daarin soms gaan, lieten Kahn en Bouyeri (de moordenaar van Theo van Gogh) zien. Verwijder daarom religies uit scholen, verban het van de straat en leg strengere normen aan voor gebedsdiensten. Motorclubs die overlast bezorgen en waarvan de leden buitensporig veel met geweld en criminaliteit in verband gebracht kunnen worden, worden zonder problemen ontmanteld en verboden. Het is ronduit krankzinnig dat dit nog niet met de islam is gebeurd, gelet op de aantallen aanslagen en dito aantallen slachtoffers. Daarmee vergeleken zijn de motorclubs een stelletje bleke amateurs. Op het moment van schrijven doen zich de voorbeelden in onze grote steden voor. De samenloop van al die gebeurtenissen in verschillende steden en wijken is geen toeval en ook niet theoterroristisch: dat is ‘systemisch terrorisme’.

Laten we het dan ook maar zo noemen.

[1] Van der Blom, 2019

[2] Prof. Dr. Koopmans 2014: ‘Religious Fundamentalism and Hostility against Out-groups: A Comparison of Muslims and Christians in Western Europe’

[3] Zie Koopmans, 2014

[4] www.israeltoday.nl/NewsItem/tabid/381/nid/35195/language/nl-NL/Default.aspx

[5] Zie Habermas, 1981