Het hek is van de dam

Daarbij doel ik niet op de Amsterdamse Dam maar die in Frankfurt, waar de ECB gestaag verder gaat met het opvoeren van de collectieve schuldenlast der EU lidstaten zonder onze toestemming.

Wopke Hoekstra kan hoog of laag springen, de ECB breidt het opkoopprogramma van de staatsschulden van lidstaten weliswaar niet uit, maar de ECB heeft recentelijk al voor € 750 miljard aan nationaal schuldpapier opgesponsd via het ‘noodprogramma’ PEPP. Daarmee is het totale budget voor opgekochte staatsschulden per 31 mei j.l. al op € 1,1 biljoen gekomen.

Het zal niemand verbazen als de totaal losgeslagen ECB daarmee voor het jaareinde rond de € 3 à 3,5 biljoen aan staatsschulden op de balans incorporeert. Let wel, dit geschiedt in de context van een linkse politieke agenda, volstrekt buiten het mandaat van de ECB.

Maar iedereen doet alsof hij/zij gek is en niemand voelt zich geroepen om in te grijpen, maar als Nederland volgend jaar in een referendum besluit tot de Nexit, zal pas blijken hoeveel miljarden ‘dief en diefjesmaat’ er op onze rekening doorgejaagd hebben. De failliete EU trekt ons mee in het zwarte gat van parasiterende landen en er lijkt maar één oplossing te zijn: een dikke punt achter die EU.

Insiders zijn ervan overtuigd dat dit bovengenoemde bedrag pas het tipje van de ijsberg is en dat er nog makkelijk een extra € 500 miljard door de ECB aan toegevoegd kunnen worden. Christine Lagarde hintte op een toekomstige uitbreiding van het PEPP programma, zonder tijdslimiet of plafond. Met andere woorden, dit noodprogramma wordt ‘de facto’ een permanente zakkenrollerij door de EU.

Negatieve rente

Banken mogen nu ook trekken op standbye kredietlimieten tegen een geïnverteerde – negatieve – rente, dus zij krijgen 1% rente toe om leningen op te nemen. En dan komt de ‘kicker’: dit kan op de geheel vrijblijvende voorwaarde dat zij aantonen dat ‘de leningen goed gebruikt worden’. Dat zal elke dief u verzekeren als hij ook eens zo lekker in de kas mocht graaien, maar dieven van onze centen als Draghi en Lagarde mogen wat mij betreft ‘terug naar af’ en regelrecht de bak in met hun broodheer Macron. 

De ECB heeft de geweldige smoes dat deze leningen ‘de reële economie steunen’ door de terugval van investeringen en consumptie te compenseren. Dat dit een uiterst doorzichtige smoes is zal niemand ontkennen, maar wat gebeurt er in werkelijkheid? Het € 750 miljard PEPP koopt ‘oud papier’ op om, zogenaamd, de coronacrisis te bestrijden. Maar het geld gaat niet naar de aankoop van huizen door particulieren, zoals de ECB pretendeert, want tot nu toe zijn het de internationale geldmarkten en – wat een verrassing… – Italië die de buit binnenhalen, zoals vorige week bekend werd.

De grootste profiteur, Frankrijk, kon kennelijk niet meer zo goed bij de ruif komen, maar Macron is vastbesloten om zijn historische reputatie als superparasiet van de EGKS, EEG en EU tezamen, gestand te doen. Ook van Spanje werd relatief veel ‘oud papier’ gekocht, maar de nu gebruikte verdeelsleutel gaf Frankrijk minder kans om Marianne’s zakken te vullen.

In totaal heeft Frankfurt tot de mei-ultimo € 235 Miljard opgesponsd, maar de ECB is voorzichtiger dankzij de recente beslissing van het Duitse Constitutionele Hof waarover ik al schreef op 15 mei in: Duits Constitutioneel Hof zet vraagtekens bij de legitimiteit van ‘Europa’. Kennelijk heeft het betreffende vonnis invloed gehad op de verdeelsleutel van de buit van de ECB, die zich door het Duitse Hof gedwongen ziet aan te tonen dat hun eerdere, standaard opkoopprogramma (APP) de begrote resultaten realiseert zonder schadelijke bijeffecten.

Omdat de Duitse Bundesbank daarvoor de scheidsrechter is geworden moet deze zelf beoordelen of de APP geslaagd is of niet. Zo niet, dan mag de Bundesbank vanaf augustus niet participeren in de ECB aankopen, met alle gevolgen voor PEPP.

Geld van Noord naar Zuid

De ECB is stevig te werk gegaan ten gunste van Italië, dat een fors écart zag ontstaan tussen de rente die zij betaalden op de kapitaalmarkten en datgene wat noordelijke lidstaten als Duitsland betaalden. Met de geïnverteerde rente van 1% ten gunste van Italië zal de ECB een adempauze inlassen. Maar er werd wèl voor €  4,7 miljard aan Grieks papier opgekocht, terwijl bedrijven nauwelijks op deze kredietfaciliteiten trekken met slechts 4,5% der aankopen. Ondertussen kwam het APP op 7,7% uit .

Wèl werd er stevig ingekocht in de korter lopende geldmarkten om de meest nijpende problemen aan te pakken. Het rapport laat ook zien dat de ECB relatief weinig bedrijfsobligaties heeft gekocht, zo’n 4,5% van de aankopen bestond uit schuldpapier van ondernemingen, tegen 7,7% onder het APP. Daar staat tegenover dat de bank een forse hoeveelheid geldmarktpapier heeft gekocht.

Ook hier heeft de ECB zich gericht op het bestrijden van de meest acute problemen, want dankzij corona kwamen de geldmarkten praktisch tot een pas op de plaats en zijn nog lang niet stabiel. Deze week besluit ECB’s Lagarde hoe zij verder gaat met de PEPP, waar waarschijnlijk € 500 miljard mee gemoeid is, terwijl de einddatum van dat programma achter de horizon wordt  gefrommeld zodat de salonsocialisten ongelimiteerd door kunnen gaan om u en mij in de schulden te steken. Nexit?