Redactie voeren over een in de loop der jaren tot stand gekomen verhaal, opgebouwd uit herinneringen en flarden van eerdere notities, bleek meer werk dan ik had verwacht. In het bijzonder omdat dit is geschreven door mijn inmiddels goede vriend; David Pinto. David heeft namelijk een bijzondere pen, waaruit soms verhalen vloeien die hilarisch zijn opgesteld en die nogal eens wat ‘recherchewerk’ vereisen om erachter te komen wat hij precies bedoelt.
Hoe het ook zij, wij zijn erin geslaagd het levensverhaal van David op papier te krijgen en ik moet zeggen: het is een verbijsterend relaas, een prachtig avontuur.
Aan de manier waarop David spreekt en schrijft, is zo weinig mogelijk veranderd. Waar hij in één zin driemaal het woordje ‘dat’ of ‘niet’ gebruikt, is dat niet zelden ongemoeid gelaten om de authenticiteit intact te houden. Dat is nu eenmaal zijn manier van uitleggen. Wel is geprobeerd om zoveel mogelijk taal- en spelfoutjes te corrigeren – dat zal ongetwijfeld niet helemaal zijn gelukt – en daar waar mogelijk, het grammaticale gebruik omgevormd om het tot een gemakkelijk toegankelijk en plezierig leesbaar boek te maken. Dat maakte soms het geheel anders opbouwen van zinnen en alinea’s noodzakelijk, telkens tegen de achtergrond van en met de bedoeling tot het handhaven van de specifieke ‘handtekening’ die een markant persoon als David nu eenmaal in zijn spreek- en schrijfstijl heeft. Daarom ook zijn de originele zinsverbanden zoveel mogelijk intact gelaten omdat die specifiek zijn aan de manier van uitleggen die David hanteert.
Daar heb ik met David – en heel veel plezier – wekenlang aan gewerkt. Of mijn aandeel in die opzet geslaagd is geweest, is aan de lezers en ik hoop dat velen dit verhaal tot zich nemen omdat het een inspirerend curriculum is met verbijsterende anekdotes en een ongelooflijk fraaie uitkomst.
David Pinto is in deze biografie open, eerlijk en leermeester tegelijk. Wie voor straf de urine met peper van zijn moeder heeft moeten drinken en toch van haar houdt als van geen andere vrouw: die kent het leven van zowel de ruwe en premoderne kant, alsook de kant van de onvoorwaardelijke liefde. Naast de straf stond er namelijk ook het eten klaar en de troost en steun als het nodig was, zo laat hij ons weten. Zijn gevechten om meer kennis op te doen brachten hem door heel Marokko en later, in Israël wordt hij opnieuw student en groeit uit tot een gerespecteerd leraar, ondanks de dramatische ervaringen als frontsoldaat in de ‘Zesdaagse Oorlog’. Hij beschrijft dat èn zijn aansluitende avonturen in Nederland op een pakkende en uiterst moderne wijze. Zijn seksuele ambities of zijn gevoelens: hij heeft niets overgeslagen en durft zijn kwetsbaarheden en tekortkomingen frank en vrij te benoemen.
En dat is beslist opmerkelijk voor een Marokkaanse Jood van analfabete ouders.
Het ‘verhaal van z’n leven’ stemt ook tot nadenken; hoe komt het dat slechts een handjevol Marokkanen succesvol kan zijn en dan ook nog pas nadat ze uit Marokko zelf zijn vertrokken? Gelukkig maakt Pinto ook dat duidelijk en dat vormt, samen met zijn avonturen, een goede reden om dit boek aan te schaffen.
Een Marokkaanse Jood van analfabete ouders
Prof. dr. David Pinto – red. Ton Nijhof –
ISBN:978-94-6338-837-5
Paperback ‘5 x ‘7
Uitgeverij Aspekt
Verkrijgbaar vanaf 16 maart a.s. en rechtstreeks te bestellen bij de uitgever.