De beroemde Duitse filosoof Schopenhauer heeft ooit eens gesteld: “Om te kunnen filosoferen, zijn twee voorwaarden noodzakelijk. Allereerst dat je geen enkele vraag vóór je houdt, en ten tweede om alles wat als normaal wordt beschouwd eens goed op je laat inwerken, om het vervolgens als problematisch te gaan zien”.
Ik heb dit
altijd een prachtige stelling gevonden, maar nu in de praktijk blijkt dat er
marginale groepjes drammers zijn – merkwaardig genoeg vrijwel alleen in de Randstad
en in het bijzonder in de Onafhankelijke Deugrepubliek Amsterdam
– die alles wat als normaal wordt beschouwd als problematisch zien en
vervolgens op de één of andere wijze voor elkaar weten te krijgen dat er
bijzonder veel aandacht aan besteed wordt in hun drang daar verandering in aan
te brengen, begin ik toch iets anders tegen Schopenhauers stelling aan te
kijken. Dat is jammer, omdat ’s mans werk nog steeds bijzonder de moeite waard
is, al zullen leden van marginale groepjes drammers dat ten stelligste
ontkennen omdat Schopenhauer een “grote witte man” was.
Onder bedreiging
druk van een marginaal groepje drammers veranderde het Amsterdamse VOC-café
zijn naam. Onder druk van een marginaal groepje drammers is Zwarte Piet een
probleem. Onder druk van een marginaal groepje drammers is klimaatverandering
een probleem. Onder druk van een marginaal groepje drammers is zure regen
het gat in de ozonlaag CO₂ stikstof een probleem. Onder druk van een
marginaal groepje drammers moet de azaan, de islamitische oproep tot gebed,
door IJslamabad Amsterdam
schallen. Onder druk van één marginale drammer moet de klok van de Westertoren
in Pyongyang a/d Amstel Amsterdam
’s nachts ophouden met slaan. Onder druk van een marginaal groepje drammers
worden aan universiteiten diversity officers benoemd, genderneutrale toiletten[i]
ingevoerd, puppyknuffelkamers tegen tentamenstress voorgesteld en al wat dies
meer zij.
Zomaar een
kleine greep uit de moderne malligheid die we dagelijks tot ons kunnen nemen,
met name via de sociale media, die volgens een marginaal groepje drammers
enkele hooggeachte bewindslieden vanwege
onverbloemde harde waarheden de mogelijke verspreiding van wat zij als nepnieuws
beschouwen ook al problematisch zijn. Waar het vooral op neerkomt, is dat de hoofdzakelijk
abstracte ideeën van marginale groepjes drammers over wat problematisch zou
zijn, ingrijpen in de belevingswereld
van normale mensen. “Grote witte mannen” die de geschiedenis hebben bepaald,
zijn problematisch. Te weinig vrouwen op de werkvloer in de top zijn
problematisch. Vleesproducten bij de borrel in het gemeentehuis of in de mensa
van de uni zijn problematisch. Slavernij – ook al is die al zes generaties
geleden afgeschaft – is problematisch. Het kolonialisme is problematisch. Twee
geslachten zijn problematisch. Een blanke huidskleur is problematisch. De lijst
met onderwerpen die door marginale groepjes drammers als problematisch wordt
gezien, lijkt oneindig.
Het merkwaardige is alleen dat de jarenlange wachtlijsten voor een woning, de mislukte integratie van migranten, het fiasco van de multiculturele “samen”-leving, de uit de klauwen gierende lastendruk, de marktwerking in de zorgsector, het doordrukken en volplempen van agrarische gebieden en de zee met windturbines en zonneparken, de aan erosie onderhevige rechtsstaat en nog talloze andere concrete problemen, die de Nederlandse burger direct dan wel indirect raken, klaarblijkelijk níet als problematisch worden gezien.
Wat ík problematisch vind, is dat volwassen, weldenkende, normale mensen die marginale groepjes drammers met een problematisch laag intelligentieniveau[ii] nog serieus nemen ook en dat deze zomaar vrij mogen rondlopen, sterker nog: zelfs zitting hebben in gemeentebesturen, maar dat zal ongetwijfeld samenhangen met het hedendaagse open karakter van onze TBS-klinieken en de jarenlange bezuinigingen op de GGZ. Waar het aan ontbreekt, is gezond boerenverstand: het is vooral de Randstad en níet de provincie waar al die hedendaagse malligheid vandaan komt.
Zullen we nu
maar weer gewoon eens normaal gaan doen?
[i] De moslima’s op de betreffende universiteiten zitten overigens totaal niet te wachten op toiletbezoek van (blanke) mannen in dezelfde ruimte…
[ii] Wie gelooft er na alle fiasco’s ten koste van miljoenen levens heden ten dage nog in de maakbaarheid van de maatschappij…?
.
We hebben feitelijk maar één echt probleem, en dat probleem heet “Socialisme”, los dat probleem op en al die andere “problemen” verdwijnen als sneeuw voor de zon.
**Wat ík problematisch vind, is dat volwassen, weldenkende, normale mensen die marginale groepjes drammers met een problematisch laag intelligentieniveau[ii] nog serieus nemen ook en dat deze zomaar vrij mogen rondlopen, sterker nog: zelfs zitting hebben in gemeentebesturen, maar dat zal ongetwijfeld samenhangen met het hedendaagse open karakter van onze TBS-klinieken en de jarenlange bezuinigingen op de GGZ. Waar het aan ontbreekt, is gezond boerenverstand: het is vooral de Randstad en níet de provincie waar al die hedendaagse malligheid vandaan komt.** aldus de heer Rene Oterdoom.
Wijlen Prof dr. Bob Smalhout, schreef in zijn column van 15 juli 2000, dat er in Nederland ongeveer **tweeenhalf miljoen** landgenoten zijn die aan een psychische storing lijden.
Nu door een ongecontroleerde immigratie zullen dat er zeker veel meer zijn.
Allemaal factoren die buiten onze vermogens zich afspelen en slechts als feit genoteerd worden. Maar……. zoals we zien en horen zijn de moeilijkhecden ook navenant.
Het huidige kabinet is daarvan een uitstekend vooprbeeld. We kunnen aanschouwen hoe Mr Theo Hiddema van FvD, de vloer aan veegt met minister Grapperhaus van Justitie.
We zien ook weer dat Staatssecretaris Knobs nu meer dan honderd ambtenaren moet aantrekken om de Nederlandse taal, vanuit het ambtenaren apparaat, op een leesbare manier weer bij de burger moet komen. Dat de Nederlandse taal door ” het management” op een afschuwelijke manier is verbasterd en met Engelse woorden is verziekt, wordt verzwegen. Genoemde heer Smalhout heeft ook daaraan een ruim aantal ciulumns besteed. De zelfverloochening in “woord en beeld” was/is een typisch “management- taal”,
en moest bestaande zaken en/of objecten een ” betere” cosmetische aanblik geven. Ook de benaming van functies, : zoals “executive manager”,. Smalhout noemde de zogenaamde super manager “** een morbide kruising tussen een seksueel ontremde computer en futuristisch spoorwegboekje met drukfouten.”** ( column Telegraaf d.d. 4 oktober 1997)
De door het management uitgekraamde wartaal wordt kennelijk niet begrepen door de burger, vandaar er nu een ’taalverbetering voor de burger ter communicatie” moet komen: vooral bij de Belastingdienst, moet er een “taalupdate” zijn. Het is eigenlijk te ZIEK voor woorden. Het slechte onderwijs in het veleden toont nu de “vruchten”.
Wie ook de debatten in de Tweede Kamer volgt, `zal zeker opmerken dat Thierry Baudet en Mr Theo Hiddema, het debat beheersen, maar de domheid van overige Kamerleden deze nog nog steeds niet begrijpen dat de belangstelling en handelingen van het huidige kabinet, niet meer over Nederland gaat, maar over de Europese Unie en de symptomen duidelijk aanwezig zijn, dat er een nieuwe wereldorde aankomt: **het Globaliseren,** zowel de handel als wel politiek……. en dat Nederland haar soevereiniteit verliest door drammers en eurofanaten. De omnbenullen zijn aan de macht en drammen ons weg.
De laatste zin van Oterdoom, ” Zullen we nu maar weer gewoon eens normaal gaan doen?” kunnen we in het dossier plaatsen van “Europese én Nederlandse geschiedenis”.
We zijn niet alleen verraden …… we zijn UITGELEVERD.
Mooie en rake analyse!