Als een weldenkend mens dagelijks het nieuws uit de USA volgt dan wordt het hem en haar duidelijk dat de Democratische Partij dreigt te ontaarden (of wellicht is) in een vuilspuitend socialistisch verdwaalde politieke partij die dark money[2] gebruikt om de Amerikaanse samenleving zijn politieke doelen op te dringen.
Een partij die ondanks de meerderheid in het House of Representatives nog niets heeft geproduceerd waarmee de Amerikaanse samenleving gebaat is. Verblind door de 2016 verkiezingsnederlaag concentreert de partij zich op afzettingsprocedures, antisemitische sentimenten, schuld van de blanke mens, open grenzen en onbetaalbare klimaatmaatregelen. Het lijkt er op dat ze met hun hoofdzakelijk destructieve en negatieve activiteiten de bestaande polarisatie van de Amerikaanse samenleving willen verdiepen en onoverbrugbaar maken.
Duistere geldstromen[3]
Inspanningen die niet gratis zijn en de vraag doet opwellen hoe die dan wel gefinancierd worden. Het geld dat de Democratische partij binnenkruit is onvoldoende om die activiteiten financieel te ondersteunen. Dus moeten de dollars op een andere manier binnenstromen. Het is inmiddels algemeen bekend hoe de Clintons hun bankrekening in het achterliggend decennium wel of niet middels hun Clinton Foundation hebben gespekt en waar de belangrijkste geldstromen vandaan kwamen. Het blijkt dat de manier waarop die geldstromen gecreëerd zijn, gekopieerd zijn door de Democratische Partij. Het kan ook zijn dat juist de Democratische partij de uitvinder is van die methodiek en diverse politici zoals de Clintons dat model als vertrekpunt hebben genomen voor het financieren van hun eigen politieke inspanningen.
Een stevig onderzoek van Hayden R.Ludwig verbonden aan het Capital Research Center[4] heeft enige duidelijkheid geschapen in die duistere geldstromen. Uit de resultaten van dat onderzoek blijkt dat veel Amerika volgers en kenners niet beseffen hoe groot het volume zwart geld is dat de hoofdzakelijk destructieve inspanningen van de Democratische partij en diens politici ondersteunt en stuurt. Uit zijn onderzoek komt naar voren dat het Arabella Network of Funds[5] onder het motto “U vraagt en wij draaien” de draaischijf in dat zwarte geld circuit is.
Arabella spin in het web
Arabella profileert zich als een adviesorganisatie die onder het mom van filantropie het reilen en zeilen van vier optisch gezien non-profit instanties bestuurt en stuurt: New Venture Fund (NVF)[6], Sixteen Thirty Fund (STF)[7], Windward Fund (WF)[8], en Hopewell Fund (HF)[9]. Alle vier gebruiken adres en medewerkers van het Arabella netwerk. Volgens Arabella zijn de sponsors (o.m. Rockefeller, Packard en Kelloggs) meer dan $ 100 miljard waard. Het is overigens onduidelijk waarom die instituten hun toevlucht zoeken bij een externe adviesorganisatie als Arabella. Vermoedelijk vanwege diens vermogen om duistere nauwelijks traceerbare financiële overeenkomsten te kunnen sluiten en de grens tussen filantropie en het ondersteunen van politieke doelen te doen vervagen. De meeste projecten die door de vier componenten van Arabel worden gesteund, promoten controversiële standpunten en sociale vraagstukken of beide met het oogmerk de invloed van de overheid op het reilen en zeilen van de Amerikaanse samenleving te vergroten.
Pop-up en astroturf
In de periode 2013-2017 slaagde Arabella middels dozijnen pop-up groeperingen[10] en astroturf (fake grassroots of zogenaamde door burgers geïnitieerde)[11] initiatieven om $ 1.6 miljard te genereren waarvan alleen al $600 miljoen in 2017. Om de aandacht af te leiden van hun eigen inspanningen wijzen linkse politici geholpen door het liberale segment van de media, voortdurend op de in hun ogen verderfelijke financiële inspanningen van de Koch broers, die een rivaliserend netwerk van centrumconservatieve non-profit organisaties met geld ondersteunen. Over Arabella wordt wijselijk niet gesproken.
Wat doet Arabella voor en met dat geld? Zij biedt activistische bewegingen d.m.v. websites een unieke kans om op een fiscaal legale manier gesponsord te worden en zo de doorsnee bezoeker het idee te geven dat hij en zij deel uit gaan maken van een zelfstandige gesloten groep. Gebleken is dat het gros van die websites de indruk wil wekken dat binnen die gesloten groep diep op een aantal serieuze onderwerpen wordt ingegaan. Het zijn geavanceerde websites die de illusie wekken te worden beheerd door een relevant stuurmechanisme met een groot digitaal bereik; die de kracht heeft om politieke gevechten in eigen voordeel te beslechten of in de politiek gewenste richting te sturen. Omdat die websites nog sneller kunnen verdwijnen dan ze gecreëerd worden, ademen Arabella pop-up groeperingen een sfeer van vergankelijkheid uit.
In het hedendaagse politieke landschap, waar informatievoorziening drijft op de snelheid van een tweet, geeft dat vergankelijke karakter Arabella´s klantenkring een enorm voordeel. Die websites hebben het karakter van een Poetenkin project[12], omzeilen een tijdsintensieve bureaucratie en kunnen snel van het internet gehaald zodra het politieke doel is bereikt en een verkiezingscampagne van start gaat. Pop-up groeperingen zijn op die manier in staat om binnen de nieuwscyclus van traditionele media, korte, intensieve mediacampagnes te voeren gericht op bepaalde doelgroepen. Als ze hun (politieke) doel bereikt hebben, verdwijnen ze weer snel van het nieuws podium.
Succes
De links-liberale poging om de aanstelling van Trump´s Hoge Raad kandidaat Kavanaugh in oktober 2018 te saboteren, is een voorbeeld van die methode. Een groep activisten van een pop-up groepering met de naam Demand Justice zwaaiden tijdens de hoorzitting voortdurend met glanzende borden waarop in gelikte letters de tekst “Stop Kavanaugh” stond. Oppervlakkig gezien leek Demand Justice op een activistische groepering als ieder ander; bij een diepere bestudering van hun website bleek de groepering een stroman te zijn van Sixteen Thirty Fund[13]. STF gesponsorde activisten en lobby bewegingen worden aangevuld resp. versterkt door zogenaamde zuster bewegingen die door het New Venture Fund (NVF) tijdelijk en plaatselijk van de grond worden getrokken. Een voorbeeld is de Fix the Court beweging die als een verlengstuk van de Demand Justice moet worden beschouwd. Beide bewegingen adverteren niet dat ze sterke banden met elkaar hebben, geven wel toe dat ze via Arabella een relatie met elkaar hebben. Echter toen Gabe Roth een van Fix the Court’s top functionarissen tijdens een C-SPAN interview gevraagd werd in welke mate de beweging door de NVF werd gesponsord, antwoordde hij: 100%.
Dat antwoord kan ook geen verrassing zijn, omdat beide bewegingen parallelle campagnes voerden tegen Thomas Farr en Brett Kavanaugh, twee kandidaat-rechters die door Trump naar voren geschoven werden. Het feit dat Demand Justice in een FOIA (Freedom of Information Act) Fix the Court als een nonpartisan watchdog group noemde, is een voorbeeld van fake grassroots activisme. Om een beeld te kunnen krijgen van Kavanaughs functioneren in zijn vroegere overheidsfuncties was de FOIA nodig om inzage te krijgen in ruim 1 miljoen pagina´s. In december 2018 identificeerde Kim Strassel, een journaliste van de Wall Street Journal een netwerk dat was samengesteld uit drie op het oog onschuldige non-profit organisaties Restore Public Trust, American Oversight en Democracy Forward. Toen zij dieper ging graven kwam ze erachter dat het netwerk de completering was van een plan dat kort na de inhuldiging van Trump door David Brock, een Obama loyalist, in januari 2017 was opgesteld. Uit een memorandum van een van die drie groepen dat in handen was gekomen van Washington Free Beacon werd duidelijk dat het netwerk opdracht had om Trump of door een afzettingsprocedure of door een verkiezing[14] van het politieke toneel te doen verdwijnen.
Door de pop-up groepen van NVF en STF kon de linkse politieke infrastructuur dramatisch worden uitgebreid en door de $724,000 die STF spendeerde om Democratische kandidaten te promoten en Republikeinse kandidaten aan te pakken, slaagde de Democratische Partij er in om na de midterm verkiezingen in 2018 de heerschappij in het House of Representatives te heroveren.
Niet alleen Amerika
Arabella is door zijn duister netwerk een van de machtigste en onbekendste linkse politieke beïnvloedingsinstrumenten. De drie componenten vormen een inelkaar grijpend netwerk van pop-up bewegingen en ander fiscaal gesponsorde projecten die financieel ondersteund worden met geld uit duistere bronnen die een volume van een half miljard dollar garanderen. Hoewel Arabella onder het mom van filantropie er tot nu toe in is geslaagd om zijn rol in een infrastructuur te maskeren die de politieke richting van een samenleving probeert te beïnvloeden en sturen, is het inmiddels duidelijk geworden dat Arabella aan de touwtjes trekt. Voor de buitenwereld wordt een klein percentage van dat half miljard besteed aan uiteenlopende kanker projecten in Californië, Boston Medisch Centrum en soortgelijke organisaties. De bulk van het kapitaal wordt verborgen onder een groot aantal lagen gebruikt voor het voeren van non-profit politiek activisme (deep advocacy). Hoewel Arabella hardnekkig probeert om zijn inspanningen als strategische filantropie te adverteren, kan ze vergeleken worden met een lobbying winkel in liefdadigheidskleding. Arabella en zijn vier componenten verwijten conservatieve bewegingen en structuren voortdurend een gebrek aan transparantie bij het financieel ondersteunen van verkiezingscampagnes en politieke beïnvloeding, maar blijven zelf bewust in gebreke.
Hebben
Europese landen in het algemeen en Nederland in het bijzonder ook een Arabella
netwerk? De vraag stellen is die beantwoorden. Ook Nederland kent pop-up
bewegingen (in Nederland wordt de term meet-up gebruikt)[15]
en fake grassroots initiatieven. Ook Nederland kent organisaties,
multinationals en politieke partijen die politiek activisme uit winstbejag,
macht en invloed met geld stevig ondersteunen. Neus maar eens rond in het
klimaat en milieu activisme.
[1] Een uitspraak van Sir Rupert Smith waarbij e.e.a. vergelijkbaar is met een botanische structuur die bovengronds een in de politieke en operationele arena zichtbare op het oog hiërarchische structuur bezit, maar de echte structuur onzichtbaar ondergronds ligt.
[2] “spending from undisclosed sources to influence political outcomes”.
[3] Aangepaste teksten uit het boek “Big Money in Dark Shadows” van Hayden R. Ludwig.
[4] Opgericht in 1984, een Amerikaanse conservatieve en Amerikaanse libertaire non-profit organisatie en waakhondgroep gevestigd in Washington, DC. De instelling concentreert zich op de vrije markt, constitutionele overheid en individuele vrijheid en wijst gelddonaties af van grote organisaties aan non-profit instellingen die zich toespitsen op antizakelijk of extreem links beleid.
[5] “A network of hundreds of “front” groups. These groups are generally little more than websites created to give the appearance of a full-fledged “grassroots” organization tackling a niche area: protesting President Trump’s judicial nominees (including Justice Brett Kavanaugh), pushing environmentalist causes, propping up Obama care, and attacking the Department of Health and Human Services for revoking Obama care rules that had compelled religious groups to pay for birth control”
[6] Opgericht in 2006 met een inkomsten volume in 2017 van $359 miljoen. Een van de grootste donoren is Kelloggs. Deze component concentreert zich op internet neutraliteit, abortie, wapencontrole en verantwoordelijkheid (een andere term voor denken en doen op een politiek correcte manier)
[7] Opgericht in 2009 met een inkomstenvolume van bijna 4 80 miljoen. Een deel is gebruikt om Democratische kandidaten bij de midterm verkiezingen van 2018 te steunen en hun Republikeinse tegenstrevers aan te pakken. De ze tweede component concentreert zich op Trump acties om wetgeving van Obama te niet te doen (Obama´s supporting network) en de aanstelling van Trump rechters en vertegenwoordigers van het OM aan te vechten.
[8] Opgericht in 2015 concentreert deze component zich op klimaat en milieu zaken. Het inkomsten volume is niet zo groot als de eerste twee componenten nl. rond de $ 15 miljoen.
[9] Opgericht in 2015 en de jongste tak van de Arabella boom. Met een inkomsten volume van $130 miljoen concentreert deze component zich op sociale aangelegenheden zoals de financiële ondersteuning van onafhankelijke abortie organisaties zoals Planned Parenthood en andere organisatieszoals Equity Forward, NFL Players Coalition en projecten als Economic Security Project dat zich richt op een gegarandeerd basis inkomen.
[10] Concentreren zich op specifieke segmenten van het electoraat om het beleid van de Democratische partij te promoten en die segmenten te overtuigen op de Democratische partij te stemmen. Ze ontstaan op specifieke regio´s en locaties, komen snel en verdwijnen als het doel is bereikt. .
[11] Politieke processen die aan de basis worden ontwikkeld. Vaak betekent dit dat burgers in plaats van beleidsmakers initiatieven ontwikkelen, beslissingen nemen of politiek beleid proberen af te dwingen. Ook activisme vanuit gemeenschappen valt onder dat begrip. Zie “Leftists Astroturfing the Supreme Court.” van Ludwig, Hayden, Capital Research Center. July 10, 2018 op de website https:// capitalresearch.org.
[12] Nep dorpjes op wielen die tijdelijk en plaatselijk op de Krim werden opgezet om in 1787 Katharina II bij haar bezoek aan de Krim een soort thuisgevoel te geven.
[13] De Federal Election Commission zou dat later bevestigen.
[14] “Read the Confidential David Brock Memo Outlining Plans to Attack Trump.” Joe Schoffstall, 26 januari 2017. https://freebeacon.com/politics/ david-brock-memo-attack-trump/
[15] Het slavernij museum zal als het aan de initiatief nemers ligt als een pop-up beginnen. Code Oranje is een pop-up politieke partij. Anti- en pro-zwarte piet zijn pop-up bewegingen en die kunnen we ook vinden bij klimaat en milieu bewegingen.
.