“Aziaten zijn goed in wiskunde”. “Negers zijn geweldig goede atleten”. De voorgaande frasen zijn geen enkel probleem; niemand zal op het idee komen om een ander hierom als racist, xenofoob of erger te bestempelen. Geen Officier van Justitie die het in zijn hoofd haalt om een rechtszaak op te starten vanwege het ‘stigmatiseren van een groep’.
Maar zodra de minder fraaie achtergronden van een zekere cultuur of etniciteit aan de orde worden gesteld, is het onmiddellijk raak: alles en iedereen wat zich ‘antiracistisch’ wenst te noemen schiet vanaf de heup op de boodschapper, zonder naar de gedelibereerde feiten te kijken.
Wanneer we naar wat andere, misschien minder fraai bevonden aspecten kijken, zoals criminaliteit of arbeidsethos, dan zijn de rapen gaar, ook al kloppen de constateringen en kunnen die aangetoond worden met feiten en onderzoeksresultaten. Klaarblijkelijk mogen alleen de vaardigheden van anders gekleurde mensen die waardering oproepen worden benoemd en alle andere ‘vaardigheden’ mogen niet worden benoemd. Dat is eigenlijk merkwaardig. Stel nu eens dat Hitler of Mussolini ooit gewag zouden hebben gemaakt dat 2 + 2 = 4 of b.v. a2 +b2 = c2. Het is dan vervolgens moeilijk vol te houden dat deze stellingen tot het ‘rechts-radicalisme’ moeten worden gerekend. Eerder zullen we vast moeten stellen dat deze stellingen onweerlegbaar ‘waar’ zijn, ook al zouden Hitler en Mussolini deze stellingen ooit hebben aangewend in hun bedenkelijke betogen.
Feit is dat onevenredig veel jongelui van Marokkaanse ouders zich in ons land misdragen, dat is geen nieuws. Fleur Jurgens[1], Paul Scheffer[2], Hans Werdmölder[3] en vele anderen hebben hierover boeken geschreven en de door hen opgediepte kennis bevat bepaald geen verslagen van een compleet geslaagde integratie van specifiek deze bevolkingsgroep, integendeel. Onze overheid put zich uit in meterslange onderzoeksverslagen, kasten vol adviezen, rapporten, voortgangsrapporten, Kamervragen, nadere onderzoeken, etcetera, enzovoorts. Het resultaat is overeenkomstig de Arabische bijdrage aan de wiskunde: het begrip ‘nul’. Geen zier zijn we met deze geleiding opgeschoten en het ziet er niet naar uit dat hierin verandering komt, tenzij de omstandigheden zich drastisch wijzigen.
Jeugdcriminaliteit komt in alle bevolkingslagen en geledingen voor, ook dat is geen nieuws. “Het klopt dat het vooral Marokkanen zijn. Deze jongens hebben door een samenloop van omstandigheden een etnisch monopolie op dit soort overlast”. Deze laatste zijn niet mijn woorden, het zijn woorden die toenmalig PvdA-Kamerlid (en latere fractieleider) Diederik Samsom in 2011 bezigde[4]. Deze destijds eveneens als ‘straatcoach’ werkzame politicus liet in een krantenartikel al ruimhartig weten dat “Die onveiligheid culmineert in een paar iconen, en een daarvan is die van Marokkaanse jongens. En dat is niet omdat Geert Wilders altijd op die trom slaat. Uiteindelijk is het hele integratieverhaal van niet-handenschuddende imams via een merkwaardige hordenloop bij straatoverlast terechtgekomen. En het zijn vooral Marokkaanse jongens”.
In 2007 constateerde Fleur Jurgens al in haar boek ‘Het Marokkanendrama’ dat 70% van de Marokkaanse jeugd zonder bruikbaar diploma de school verliet. 40% was toen werkloos en 10% stond als verdachte te boek[5]. De situatie in Utrecht zal hoogstwaarschijnlijk niet afwijken van de situatie in de andere grote steden. Dat leidt in ieder geval tot de vraag waarom het ‘in opdracht van politie en wetenschap’ vervaardigde boek van Fleur Jurgens eigenlijk nog milde cijfers boven water haalt. Is het omdat de politiekorpsen hun werk totaal niet meer aankunnen onder de massaliteit van de overlast en criminaliteit? Is de industrie (integratiedeskundigen, coaches, welzijnswerkers, etc.) die grof geld verdient aan een falende integratie, te machtig geworden in de strijd ertegen? Waarschijnlijk is het stellen van de vraag meteen ook het antwoord.
De scherpste observaties komen van Werdmölder in zijn boek ‘Marokkaanse Lieverdjes’.[6] Meer dan dertig jaar volgde onderzoeker Hans Werdmölder een groep criminele Nederlandse Marokkanen. In de jaren tachtig begon hij met zijn zogeheten participerend observeren, vanachter de bar in een jeugdhonk in de Amsterdamse wijk De Pijp. Deze jongens waren in het kader van de veelgeroemde ‘gezinshereniging’ naar Nederland gekomen. Ze heetten een overlastgevende groep te zijn, maar waren al snel behoorlijk crimineel. Veertien van de veertig jongens (35%) hadden uiteindelijk het rechte pad gevonden, met een vrouw, een huis en soms ook een baan. De rest, 26 in getal en dus 65%, helemaal niet. Vier waren er dood, allemaal door drugs. De rest leefde nog steeds marginaal, de meesten met een indrukwekkende criminele en vooral psychiatrische loopbaan.
‘Even een ov’tje doen’, zeiden die jongens al in de jaren tachtig in het jeugdhonk tegen elkaar. Een overval dus. Geld was altijd nodig, voor drugs of een reisje naar Marokko. Vervolgens gingen ze op de brommer naar Utrecht of Zandvoort. De politie daar was zachtzinniger dan in Amsterdam. Als ze gepakt werden: beetje zielig doen over discriminatie en de tweede generatie, een nachtje cel en weer verder. De overtollige tasjes, lege portemonnees, sleutels en papieren verdwenen in een gat achter de school om de hoek.’[7]
Werdmölder moest zijn onderzoekingen uiteindelijk duur bekopen. In publicaties was hij steeds openhartiger geworden en hij raakte ervan overtuigd dat de Nederlandse benadering totaal niet werkt. Eind 2012 schreef hij naar aanleiding van de doodgeschopte grensrechter[8] een stuk in de Volkskrant – ‘Marokkaanse macho’s accepteren geen autoriteit van vreemden’. Hij was toen lector jeugd en veiligheid aan de Avans Hogeschool. Een collega met een Marokkaanse achtergrond ontstak in woede en vergeleek Werdmölder op de site van de Hogeschool met Wilders. Na deze aanvaring werd niet de collega toegesproken, maar Werdmölder op non-actief gesteld.
In ‘De Volkskrant’ van 11 april 2013 stelde Henk Müller een aantal kritische vragen aan David Pinto over ‘het Marokkanen-probleem’.[9] Er is inderdaad sprake van een Marokkanenprobleem. Je kunt het wel ontkennen, maar het is zo. Als ik bij de dokter kom omdat ik pijn in zes tenen heb, heb ik een tenenprobleem. Als tijdens een epidemie in een dierentuin geen leeuwen of giraffen, maar olifanten ziek worden, is er een olifantenprobleem, al zijn niet alle olifanten ziek. Als 65 procent van Marokkaanse jongeren met de politie in aanraking komt, is er een Marokkanenprobleem,’ aldus Pinto.
Hafid Bouazza (1970), is een inmiddels gevierd auteur van Marokkaanse origine en schreef op de website ‘The Post Online’ een ronduit vernietigend stuk over de Marokkaanse cultuur. Hij stelt daarin onomwonden dat ‘De enige reden dat Marokkanen niet deugen, is omdat ze in Nederland de mogelijkheid hebben om niet te deugen. Het zijn gewoon verwende blagen.’ [10]
Het probleem kortom, is al heel lang bekend, maar kennelijk slagen wij er in ons land niet in om het probleem ook daadwerkelijk als probleem te benoemen. Nu heeft de gemeente Den Haag grote zorgen: jongerenwerkers zouden in de achterstandswijken Transvaal en Schilderswijk IS-propaganda tonen en kinderen leren hoe ze kunnen verbergen dat ze radicaal gedachtegoed aanhangen. Ze doen dat op basis van kennis die ze hebben opgedaan in een cursus van nota bene de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding. Dat meldt het AD vandaag.[11] Verderop in het artikel wordt duidelijk dat het ook hier om Marokkanen gaat.
De reactie van de overheid bestaat veelal uit opgetrokken wenkbrauwen en daar blijft het veelal bij. Want: oei, allochtonen liggen zwaar op de morele maag van politieke correctheid. Maar evengoed zijn Marokkanen nog steeds oververtegenwoordigd is in de criminaliteitscijfers. De matige reactie van de overheid leidt ertoe dat het overheidsoptreden niet meer inhoudt dan dat de boodschappers van dit slechte nieuws bij voorkeur het zwijgen wordt opgelegd of dat de problematiek wordt gebagatelliseerd. Dan gaat men dus geen overheidsgeld aanwenden om de daders het leven zuur te maken, maar overheidsgeld gebruiken om de boodschappers van het vervelende nieuws het leven zuur te maken.
En dat betekent in ons land: men gaat politici als Wilders laten vervolgen om hem het zwijgen op te leggen. Niet omdat hij geen gelijk heeft, maar juist omdat hij wel gelijk heeft. Juist zijn gelijk maakt zijn uitlatingen zo ergerlijk en zelfs gevaarlijk. Het vestigt namelijk de aandacht op een falende overheid die niet slaagt in wat men moet beschouwen als de kerntaak van de staat: het realiseren van een veilige omgeving voor de wetsgetrouwe burgers tegenover diegenen die de overeengekomen wetten schenden.
En dat kan best betekenen dat we een zekere bevolkingspolitiek moeten gaan voeren. Dat heeft onze overheid wel vaker gedaan…
[1] ‘Het Marokkanendrama’, Fleur Jurgens, Uitgeverij J.M. Meulenhof bv, Amsterdam 2007.
[2] ‘Het land van aankomst’, Paul Scheffer, Uitgeverij De Bezige Bij, Amsterdam 2007.
[3] ‘Marokkaanse lieverdjes’, Hans Werdmölder, Uitgeverij Balans, Amsterdam, 2005.
[4] PvdA Kamerlid Samsom ontzet over overlast straattuig’, NRC 15 september 2011. Zie ook: https://www.nrc.nl/nieuws/2011/09/15/pvda-kamerlid-samsom-ontzet-over-overlast-straattuig-a1452847
[5] ‘Het Marokkanendrama’, Fleur Jurgens, Uitgeverij J.M. Meulenhof bv, Amsterdam 2007, p. 9.
[6] ‘Marokkaanse Lieverdjes’, H. Werdmölder, © 2005 Uitgeverij Balans, Amsterdam.
[7] ‘Marokkanen in de marge’, Volkskrant 17 oktober 2015.
[8] ‘Overzicht zaak doodgeschopte grensrechter’, Nu.nl: https://www.nu.nl/binnenland/3631330/overzicht-zaak-grensrechter-nieuwenhuizen.html
[9] ‘Marokkaan die het goed doet is een uitzondering’, De Volkskrant, 11 april 2013. Zie ook: https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/marokkaan-die-het-goed-doet-is-een-uitzondering~b1dc410a/
[10] ‘Het Marokkanen-probleem: waarom deugen Marokkanen niet?’, 18 oktober 2014, TPO. Zie ook: https://politiek.tpo.nl/2014/10/18/het-marokkanenprobleem/
[11] https://www.ad.nl/binnenland/invloed-is-op-haags-jeugdwerk~a3542f66/
.
Problemen met Turken zijn aanzienelijk minder.
Reden ervoor is: sterkere familie banden, meer sociale controle.
Note: in Marokko zijn die problemen er niet; het “Marokkanen probleem”is typisch alleen met halfwas marokkanen.
De ECHTE oorzaak ligt bij regering; de eerste lichting had contracten voor 2 jaar.
Die hadden erna retour gemoeten ipv gezinshereniging.
Dat Wilders voor “minder minder voor moet komen besijst het failliet van recht in NL; is ronduit achtelijk.
Het marokkanen probleem was voorspelbaar. De eerste generatie kwam om ongeschoold werk te doen–en dat deden ze. Zij waren berbers en werden in europa gedumpd door Marokko.
Probleem kwam met het opgroeien van hun kinderen die kwamen na gezinshereniging (waar bedrijven niet om gevraagd hadden).
Die groeiden-marokkaanse stijl op straat op.
mar zij werden niet beschouwd als echte marokkanen en niet als echte nederlanders.
Om hun halve identiteit te houden en niet te hoeven werken (wat ze als schande beschouwden) leerden ze geen of nauwelijks nederlands en hielden ze dubbele nationaliteit.
Aan vaklopleiding hadden ze ook een broertje dood.
Maar toch wel graag geld, dus de criminaliteit in.
Bajes was/is geen straf; is een status.
hetzelfde geldt voor derde en vierde generatie.
Voila het probleem.
Oplossing.
–kiezen voor nationaliteit; en alleen met NL nationaliteit toegang tot voorzieningen.
–een max aantal jaren sociale uitkering.
–gezonde jonge mannen gedwongen aan werk bij gemeente reiniging of zo, of tewerk stellen in de kassen.
Niet meewerken: geen uitkering.
In wetboek vn strafvordering staat dat straf als straf ervaren moet worden.
Ik stel voor om dwangarbeid weer in te voeren; Veenhuizen bestaat nog steeds.
Veel meer dan nu gebeurt moet het hypocriete wegkijken van politici aan de kaak gesteld worden, moeten wetenschappers ter verantwoording worden geroepen, moet aan de grote klok worden gehangen het onrecht dat gaande is. We hebben al jaren te maken met een kaste van wegkijkers, van mensen die lak hebben aan de Ander, van mensen die zogenaamd moreel superieur zijn maar die de mentaliteit tonen van een seriemoordenaar. Het grote publiek moet dit aan het verstand gebracht worden. Opdat het in staat is massaal deze hypocrietenmaffia weg te stemmen. Daarbij, nu kan het nog, nu is er nog de mogelijkheid om bij verkiezing de moderniteit te redden. Maar enkele generaties verder, dan zal blijken dat het te laat is. En dan gaan we de kant op van Libanon, dat land dat ooit omschreven werd als ‘het Zwitserland van het Midden-Oosten’.
Beste Ton,
Ik lees een aantal passages die ik ook letterlijk in een stuk van Paul Clteur op tpo ben tegengekomen. Wie pleegt hier plagiaat?
https://tpo.nl/2019/07/16/prof-paul-cliteur-wilders-proces-is-doorzichtige-poging-regering-om-politie-om-af-te-leiden-van-eigen-falen/
Dag Hein. Je hebt het goed gezien en per abuis heb ik de ‘link’ verzuimd in te voegen naar het artikel van Paul. Overigens, en dat is wellicht goed om te onthouden, moet je alle auteurs van Sta-Pal (zie de menubalk bovenaan) op een hoop gooien als één, vrij homogene groep, die op diverse fora hun -gedeelde- meningen uiten. Een soort van ‘Wiener Kreis’ maar dan digitaal en met minder drank erbij.