Het gaat natuurlijk niet alleen maar om Huawei….

China heeft één doel, zonder concessies: communistisch Chinese globale suprematie. Eén van hun concurrenten in die opzet, waarmee zij op ramkoers liggen, is de Islam maar de nietsontziende respons van China is typerend voor hun keiharde mentaliteit: om te beginnen worden alle Islamieten in west China dagelijks nauwgezet in de gaten gehouden door Peking met de modernste hi-tech, onder meer dankzij medewerking van het onscrupuleuze Google dat er geen been inziet om Big Brother in Peking technologische ondersteuning te bieden.

Daarnaast worden zij met miljoenen naar heropvoedingskampen gezonden voor mensonwaardige brainwashing waarover mensenrechten vertegenwoordigers te horen krijgen dat dit een ‘interne aangelegenheid’ is. Maar de Islamitische dreiging is overal, ook bij u om de hoek en ondertussen krabt ook het agressieve China, al lang en met succes, aan diverse Zuid-Europese deurposten.

Dat gebeurt op iets subtielere wijze dan in Xin Jiang maar, nadat China tientallen jaren enorme reserves heeft opgebouwd met gesubsidieerde export naar de USA en Europa, wordt deze financiële buffer benut voor een drievoudig offensief. Het politiek/economische getinte Zijde Route offensief, de gewapende annexatie van de Chinese Zee en de voortgaande diefstal van westerse technologie en ‘know how’. Deze politieke en economische bedreiging voor onze democratische wereld leidt niet tot een eensgezinde westerse opstelling. Integendeel, onze ‘salonsocialistische nitwits’ zetten de deur wijd open o.l.v. Rutte en Kaag, want er wordt een commerciële lollypop onder onze neus gehouden, dus wij zijn te koop en zo prevaleert de kortzichtige visie van het bedrijfsleven boven een verstandiger politiek afweermechanisme tegen deze – verre van sluipende – poging tot globale annexatie!

Donald Trump beloofde al voor zijn verkiezing dat hij zou optreden tegen de Chinese praktijken die resulteerden in een gigantisch tekort op de handelsbalans en verder verlies van Amerikaanse werkgelegenheid. De voornoemde ‘politieke nitwits’ schudden het wijze hoofd vol scepsis toen Trump de daad bij het woord voegde en de Chinezen confronteerde met importheffingen en strafmaatregelen tegen enkele hi-tech bedrijven, maar in feite gaat de confrontatie – die door bange politici jarenlang is uitgesteld – niet over handelsoverschotten, want China flest de boel op drie fronten. Het is een feit dat China lak heeft aan internationale regels, of het nu WTO-akkoorden betreft of een arrest van het Permanente Hof van Arbitrage dat hen vertelt dat zij niets te zoeken hebben op de eilanden in de Zuid-Chinese Zee die zij inmiddels tot forten hebben omgebouwd. Bill Clinton, George W. Bush en Barack Obama probeerden op veel te timide wijze op te treden tegen de gedwongen transfer van technologie, diefstal van intellectuele eigendom en de systematische spionage van onze R&D. Op zijn typerende laffe wijze kwam Obama met het idee dat met voldoende goede wil China bewogen kon worden om te groeien zonder machtsmisbruik. Gekke Henkie zegt Peking, want de aard van het beestje is keihard, nietsontziend en volstrekt egoïstisch dus Obama’s slappe retoriek stond steeds meer haaks op de realiteit van China’s optreden op het wereldtoneel.

Donald Trump heeft daarentegen al voor 2016 duidelijk gemaakt dat hij expliciete verwijten aan China’s adres had inzake Amerika’s industriële neergang, maar ook aan het adres van de eigen politici die dit met hun slappe optreden mogelijk hadden gemaakt. De ‘nitwits’ pretenderen dat Trump als een wilde tekeer gaat zonder enige strategie, maar daar zit hem de kneep want Trump heeft juist een weloverwogen strategie; hoewel hij aanvankelijk vriend en vijand als parasieten schetste heeft hij de waarde van allianties ingezien om China te beteugelen.

Het gedrag van China is in 2018 in detail geschetst door Robert Ligthizer, Trump’s adviseur voor deze problematiek en daarmee legde Trump de basis voor zijn China-strategie. Dat straf heffingen op Chinese import het geëigende middel zijn betwijfelt iedereen, maar hij is de enige die op die wijze het hondsbrutale China aan tafel krijgt en vervolgens ook alle andere onderwerpen dan de handel aansnijdt, o.a. leidend tot het Huawei dossier dat ogenschijnlijk om bedrijfsspionage gaat en diefstal van technologie.

Trump legt ook China’s schendingen van internationale sancties op tafel naast de pogingen van China om via Huawei hondsbrutaal de 5G technologie te usurperen. Let wel, Huawei is een verlengstuk van de Chinese veiligheidsdiensten en dat besef begint ook in Europa door de druppelen, zelfs in Nederland nadat duidelijke indicaties gevonden werden dat Huawei in onze mobiele netwerken een ‘backdoor’ ingebouwd is, hetgeen zelfs in de vaderlandse pers werd aangesneden.

Desondanks blijft heel Europa te bang om de naam van ‘de Schuldige’ hardop uit te spreken, dus komt het weer op Trump neer, net zoals onze verdediging door de NATO die langzamerhand voor 80% door de USA gedragen wordt. De Financial Times meldde dat geheime diensten daarom vertrouwelijke documenten hebben getoond aan westerse ondernemers in de tech-, financiële- en R&D sectoren om het levensgrote gevaar van China te verduidelijken, dit op verzoek van prominente Amerikaanse senatoren.

Houdt Trump koers? De kosten van de handelsoorlog zijn groot voor consumenten en producenten maar hopelijk zal hij niet streven naar het korte termijn succes van een Obama-achtige ‘deal’ met China zolang de achterliggende problemen, en daarmee China’s struikrovers mentaliteit, niet drastisch aangepakt zijn.

.