Minister Kaag liet op 21 februari 2018 tijdens haar bezoek aan Teheran weten dat ze in gesprekken met de Iraanse president Rouhani en Iraanse Minister van Buitenlandse Zaken Zarif heeft benadrukt hoeveel waarde zij hecht aan het belang van het behoud van de Irandeal.
Minister al-Kaag. Afb: wikimedia-commons
De moellahs in Teheran knikten instemmend en vonden het prima dat de Europese dame met de hoofddoek bevestigde geen kaas gegeten te hebben van de ins en outs van de overeenkomst. Vermoedelijk heeft ze die niet eens bestudeerd. Een paar maanden later werd aangetoond dat Teheran het westen decennia bij de neus genomen heeft. De verklaring van Kaag is een complete misser en de Nederlandse economische en militaire samenwerking[1] met het schurkachtige ayatollahregime komt in een kwaad daglicht te staan. De economische belangen wegen voor onze bestuurders kennelijk zwaarder dan geopolitieke- en veiligheidsbelangen. Daarin staan ze in Europa niet alleen.
Iran en Obama nemen het westen bij de beer
Die nucleaire overeenkomst rust volgens Bret Stephens[2] op twee leugens: de verklaring die Teheran aan Internationale Atoom Agentschap (IAEA) gaf over de volledige reikwijdte van zijn kernwapen programma. Een test voor de oprechtheid van Teheran om erachter te komen of Iran in de nabije toekomst een met een kernkop bewapende raket zou kunnen afvuren naar Israël en Europese hoofdsteden. Voor die test zakte het regime in Teheran glansrijk. De tweede leugen was de belofte van de regering-Obama dat zij de gewenste antwoorden op openstaande vragen uit Teheran zou afdwingen, voordat Obama´s handtekening onder de tekst van het verdrag zou worden gezet. In een vlaag van naïeve openhartigheid gaf Kerry toe “niet gefixeerd zijn op een verantwoording van wat Iran op een of ander moment precies deed’. Omdat de regering-Obama bang was dat het Congres de overeenkomst zou torpederen, beloofde Kerry in het Congres dat Iran verantwoording zou afleggen voor het decennia lange gedraai, getreuzel en gemanipuleer. Toen Obama daarin niet slaagde, stelde hij zich tevreden met een fantasievoorstelling: Teheran deed net alsof het een volledige bekentenis aflegde en de rest van de wereld deed alsof ze die geloofde.
De moellahs hadden snel door dat Obama c.s. in de categorie slappe vaatdoeken behoren en eenvoudig gemanipuleerd konden worden. Zij herkenden Obama´s gepassioneerde streven om de kernwapen overeenkomst in zijn politieke nalatenschap te kunnen incorporeren en slaagden er in om hem op kernonderwerpen te laten toegeven. Zo eiste Obama niet van de moellahs in Teheran een politieke verbintenis te tekenen. In november 2015 vertelde eén van de Obama loyalisten, Julia Friefield[3], de reden daarvoor: “the Joint Comprehensive Plan of Action is not a treaty or an executive agreement, and is not a signed document…as such, under international law, it is non-binding.” Serieuze onderzoekjournalisten noemden de overeenkomst al snel een Trust, but Don’t Verify afspraak en verwoorden die grenzeloze argeloosheid als “most people would demand a signature on a plumbing contract. The terminally naïve Obama failed to get a John al-Hancock on a nuclear non-proliferation accord”. Voor hen was de overeenkomst al snel een Trust, but Don’t Verify afspraak.
De ondertekenaars zijn niet gebonden aan de randvoorwaarden in het verdrag? Blijkbaar is hier sprake van een eenrichtingsovereenkomst, omdat Teheran zich inderdaad niet en alle andere ondertekenaars zich wel verbonden voelen met de inhoud. Trust do not verify gold in hun optiek wel voor de Amerikanen maar niet voor hen. Obama ondersteunde die instelling en eiste niet dat Teheran pas een stap voor stap vrijgave van de bevroren Iraanse tegoeden (bijvoorbeeld $10 miljard gedurende 12 jaar) tegemoet kon zien, als de moellahs zich hielden aan het naleven van de voorwaarden uit de overeenkomst, In tegendeel, Obama c.s. zorgden ervoor dat de topsponsor van het islamitisch extremisme en internationale terrorisme in een klap $ 115 miljard[4] in de diepe zakken kon steken.
De Washington Times onderstreepte in zijn artikel van 6 juni 2018 dat het onderhandelingsteam o.l.v. Kerry diverse banken heeft benaderd om Iran de bevroren fondsen (o.m. ruim $5 miljard bij de Bank Muscat in Oman) in baar geld te verstrekken zodra de overeenkomst ondertekend was. Hoewel Obama c.s. het Congres herhaaldelijk hebben verzekerd dat Iran geen ingang zou krijgen in het Amerikaanse financiële systeem, beloofde hij de Moellahs dat Iran toegang tot Amerikaanse banken zou krijgen als de overeenkomst maar getekend werd. De krant kreeg een kopie van een rapport waarin wordt geschetst hoe Iran via de Muscat bank toegang zou krijgen in het Amerikaanse systeem. Twee Amerikaanse banken door de Obama regering gevraagd om mee te werken, weigerden echter. In dat rapport staat “even after the specific license was issued, U.S. government officials maintained in congressional testimony that Iran would not be granted access to the U.S. financial system”.
Begin juli 2018 verklaarde Hojjat al-Islam Mojtaba Zolnour, voorzitter van het Iraanse Parlementaire Kernwapen Commissie en lid van de Nationale veiligheid en buitenlands beleid Commissie, dat Obama tijdens de onderhandelingen als een gunst 2500 Iraniërs en hun familie de Amerikaanse nationaliteit had gegeven. Het betrof familieleden van functionarissen die nauw verbonden waren met de Iraanse politieke leider Hassan Rouhani. De actie deed een ongewenste competitie ontvlammen tussen de betreffende functionarissen over de kinderen die daarvoor in aanmerking konden komen. Het is onduidelijk of Zolnur inderdaad op de Amerikaanse nationaliteit doelde of het krijgen van een groene kaart. Amerikaanse analisten geloven overigens niets van die bewering.
De Obama regering heeft voor eigen politiek gewin niet alleen zijn eigen Congres, maar ook de rest van de westerse wereld bewust om de tuin geleid.
Manco´s
Bij nadere evaluatie van de tekst van de overeenkomst ontdekten experts een aantal manco´s[5] of zoals Trump die noemt disastrous flaws.
Afb: wikimedia-commons
America negotiated from a position of strength and principle….the deal is in line with a tradition of American leadership…every pathway to a nuclear weapon is cut of…. De overeenkomst legt het kernwapen programma van Iran tot 2028 beperkingen op. Omdat Iran zijn verrijkingsinfrastructuur mag behouden kan Teheran daarna snel een kernwapen aanmaken en in de bewapening opnemen. Dat is een inbreuk op het decennia lang gevoerde US niet-proliferatie beleid. De USA heeft doorlopend geëist dat landen in het Midden Oosten en hun bondgenoten geen verrijkingsinspanningen doen, maar accepteert het Iraanse illegaal verrijkingsprogramma. Het gevolg is dat andere landen zoals Saudi–Arabië ook een gelijksoortige nucleair programma willen doorvoeren. Inspecties zijn niet meer onverwacht en intensief, maar worden ruim van te voren aangekondigd en blijven beperkt in schaal en tijd om geen inbreuk te plegen op Irans’ nationale veiligheid en militaire operaties. Volgens Kerry een kwestie van strategisch denken (sic).
Consider what happens in a world without this deal. Without this deal, there is no scenario where the world joins us in sanctioning Iran until it completely dismantles its nuclear program. …the same options that are available to me today will be available to any U.S. president in the future Sancties hebben Iran naar de onderhandelingstafel gedreven en daarom is een voortzetting en zelfs een verscherping van die sancties, een betere optie dan de overeenkomst zoals die nu op tafel ligt. Sancties kunnen de steun aan het Jihadisme en internationale terrorisme beteugelen, verwerving van geavanceerde technologieën, middelen en instrumenten, en diens mogelijkheden om het nucleaire en dragers programma te verbeteren aan banden leggen. Het (deels) opheffen van de sancties betekent dat opvolgers van Obama aan de onderhandelingstafel zullen worden geconfronteerd met een rijker, machtiger en invloedrijker Iran, waardoor onderhandelingen nog moeizamer zullen verlopen dan nu al het geval is geweest.
Ontmaskering
Op 30 april 2018 kwam Netanyahu met een bevestiging dat Teheran het westen al decennia om de tuin leidde en zich ook niets aantrok van de kernwapenovereenkomst[6]. Tijdens een presentatie in het Ministerie van Defensie legde hij uit wat de doelstellingen van Iran op kernwapengebied daadwerkelijk zouden zijn. Door een twee jaar durende Mossad Operatie waren in januari 2018 ongeveer 55.000 documenten en 55.000 files op 583 CD´s buitgemaakt. Op basis van die informatie kon worden vastgesteld dat de overeenkomst is gebaseerd op leugens; Iran een lopend kernwapen programma heeft; bewust gelogen heeft bij de beantwoording van de vragen van het IAEA en de ontwikkeling na de sluiting van de kernwapen overeenkomst gewoon is doorgezet. De informatie bevestigde dat het Iraanse kernwapenprogramma gericht is op het ontwerpen van kernkoppen die geplaatst kunnen worden op ballistische lange afstandsraketten
Vanzelfsprekend kwam de Amerikaanse anti- Israël en anti-Trump pers snel met een laatdunkende reactie. Nauwelijks drie dagen na de verklaring van Netanyahu kopte “What did Netanyahu reveal about Iran’s nuclear program? Nothing new, experts say. Die mening deelde een aantal Duitse inlichtingenorganisaties niet. In april 2018 publiceerde inlichtingen organisatie in Beieren een rapport over Iraanse, Noord Koreaanse, Pakistaanse en Syrische inspanningen om hun conventionele wapenarsenaal uit te breiden met kernwapens. Daartoe wordt een deel van de conventionele uitvoering getransformeerd in een kernwapen uitvoering. In het 312 pagina dikke rapport staat o.m. “Iran, North Korea, Syria and Pakistan are making efforts to expand their conventional weapons arsenal through the production of weapons of mass destruction— Iran’s Quds Force – a special brigade of Iran’s Revolutionary Guards that covers extraterritorial operations – was active in North Rhine-Westphalia and throughout Germany…a key mission of the Quds Force is to spy on Israëli and pro- Israël institutions, Israëli nationals living in Germany, and people of the Jewish faith….De Jerusalem Post publiceerde in mei en juni 2018 informatie uit de rapporten van Duitse inlichtingen organisaties in Baden-Württemberg, Saksen-Anhalt, Beieren en Nieder Sachsen. Die rapporten bevatten vernietigende informatie over Irans netwerk om in Duitsland op een illegale manier onderdelen voor een nucleair opwerkingsprogramma te kopen.
Een onlangs gepubliceerd rapport van een team van het Instituut voor Science and International Security bestaande uit hoogwaardige en integere onderzoekers David Albright, Sarah Burkhard, Olli Heinonen en Frank Pabian[7] heeft vastgesteld dat Israël inderdaad nieuwe informatie heeft gehad over de slinkse acties van Iran om een eigen nucleaire capaciteit op te bouwen op de Parchin site. Parchin stond al in 2004 ter discussie, omdat het betrokken zou zijn geweest bij het testen van zware springstoffen voor kernwapens. In het rapport staat o.m.
The new information, mainly in the form of Iranian documents and photos, is from an archive seized by Israël in Tehran, a fact that was publicly revealed on April 30, 2018 by Prime Minister Benjamin Netanyahu. He reported that this archive shows that in 2003 Iran was operating a nuclear weapons program, codenamed AMAD Plan, which aimed to build five nuclear weapons and prepare an underground nuclear test site, if a political decision was made to test.3 The Parchin site was a key part of that nuclear weapons research and development effort.
Iran’s stark aim, in violation of its commitments under the Nuclear Non-Proliferation Treaty (NPT) and contrary to its signing of the Comprehensive Test Ban Treaty (CTBT), is in contrast to the finding by the International Atomic Energy Agency (IAEA) in December 2015 that Iran’s nuclear weapons activities had not gone beyond feasibility and simple scientific studies….. This new information not only affirms our previous assessments about Parchin, but further expands our understanding of the activities and goals at this site. It necessitates calling for more action by the IAEA and the Joint Commission, which administers the Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA) …”
Afb: Flickr
De nieuwe informatie die Netanyahu in april 2018 en september 2018[8] heeft geopenbaard en door diverse inlichtingen organisaties op juistheid is gecontroleerd weerspreekt de uitspraken van IEAE. Geen van de IAEA veiligheidscontroles noch de JCPOA rapporten maken duidelijk of Iran schriftelijk antwoord heeft gegeven op de door de IAEA gestelde vragen[9]; of Iran heeft gereageerd op de april en september 2018 beschuldigingen zoals de IAEA procedures dit eisen.
Gezien de lengte van de controverse (2002-2018), het ontbreken van (onderbouwde) antwoorden op gestelde IAEA vragen, de veronderstelde voortgang van de werkzaamheden op de Parchin site, het gebrek aan intensieve controles van de Parchin site en informatie dat de werkzaamheden op die site een vreedzaam doel dienen, is de Board of Governors van de IAEA mede verantwoordelijk voor het ontbreken van enig licht in de Parchin site duisternis.
Europa is mede verantwoordelijk
Is Iran zijn deel van de afspraak nagekomen? Dat deed het niet en dat zou de overeenkomst als waardeloos moeten bestempelen. De IAEA als verlengstuk van de corrupte UN is niet een expertise team op zoek naar overtredingen van vastgelegde regelingen, maar een politieke entiteit, die door regeringen als Iran gemanipuleerd kan worden. Bij iedere aanvraag om een site te kunnen inspecteren, won Iran door diverse vertragingstactieken tijd om de te controleren site schoon te vegen en de infrastructuur ergens anders op te bouwen. Die tijdwinst varieerde van een aantal maanden tot een jaar. Satelliet foto´s hebben dat bevestigd. De UN liet dat begaan. Iran heeft decennia lang de intentie uitgesproken om Israël van de kaart te vegen en daarvoor hebben ze kernkoppen met lange afstandsdragers nodig. Het is bevestigd dat Iran die lange afstandsdragers heeft. Waarvoor? Om kernkoppen te transporteren naar doelen in Israël.
Het bewijsmateriaal is overhandigd aan Westerse inlichtingendiensten en ondertekenaars van het Iraanse nucleaire akkoord. Alle ondertekenaars staan nu in hun hemd en zullen zich nader moeten beraden. De schade die het Obama-team en EU-vertegenwoordiger voor Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid Mogherini over zichzelf hebben afgeroepen is enorm. Hun demasqué vindt plaats op het wereldtoneel. Ten overstaan van alle critici die hen jarenlang hebben gewaarschuwd niet te vertrouwen op de toezeggingen van Teheran.
Door het uitstappen van Trump is de Rial de officiële Iraanse munt gedaald van 42000 versus 1 dollar naar 90.000 versus 1 dollar en de protesten tegen de regering nemen in omvang en frequentie toe. Die demonstraties zijn vooral gericht tegen de bekende commerciële centra zoals de Grote Bazaar, het thuis van de handelaren die in 1979 de Islamitische Revolutie hebben ondersteund. Rouhani ondervindt een steeds grotere weerstand tegen zijn binnen en buitenlands beleid. Het uitstappen heeft direct geleid tot de terugtrekking van buitenlandse firma´s uit reeds gesloten investering en handels overeenkomsten.
——————————————-
[1] Bart Schut onthulde in het Nieuw Israëlisch Weekblad (NIW) dat Nederland militaire banden heeft aangeknoopt met het Sjiitische regime. En ons ministerie van Buitenlandse Zaken organiseerde zelfs een ontdekkingsreis voor ondernemers naar deze dictatuur.
[2] Zie zijn artikel van 4 mei 2018: “De Overeenkomst tussen de VS en Iran is gebaseerd op een Leugen” op de website beta.volkskrant.nl.
[3] Assistent Secretary of State for Legislative Affairs
[4] Inbegrepen $1.7 miljard witgewassen geld waarvan ten minste $ 400 miljoen in Zwitserse Franken die Washington in Zwitserse kluizen had opgeborgen. Schatmeesters van de moellahs vlogen daags na de het sluiten van de overeenkomst naar Geneve om die op te halen en in Teheran aan de moellahs te overhandigen.
[5] Zie het artikel the most glaring flaws in Obama´s Iran” d.d. 15 juli 2015 en “here is the truth of about 6 of Obama´s Iran Deal Claims” van James Phillips en Michaela Dodge op de website Website dailysignal.com
[6] Zie artikel Uri van As op de website opinieZ.com d.d. 30 april 2018.
[7] Hert team is uitermate bekwaam en geloofwaardig: Heinonen is een voormalige plaatsvervangend Directeur Generaal van de IAEA en hoofd van de Afdeling die zorg draagt de Veiligheid; Pabian was in de jaren ´90 de belangrijkste IAEA inspectie functionaris van nucleaire installatie in Irak.
[8] Er zijn in een magazijn in Teheran uitrusting en materiaal gevonden die gebruikt worden bij de ontwikkeling van kernwapens.
[9] In 2002 stuurde de IAEA n.a.v. de beschuldiging van een Iraanse oppositie beweging de National Council of Resistance of Iran dat Iran een geheime opwerkingssite bij de stad Natanz zou hebben, een brief naar Teheran met de vraag om opheldering. Fe bewering bleek juist te zijn, Iran had een opwerkingsite bij Natanz.