De McCain heroïek

John McCain overleed op 25 augustus 2018 aan de effecten van een hersentumor en zal een staatsbegrafenis krijgen. Voorstanders zullen zich in de komende dagen in extenso uitputten om McCain als held en scherpe politicus neer te zetten; tegenstanders zullen hem echter als een leugenaar proberen te bestempelen.

John McCain. Afb: Flickr.

Vraag is echter of John McCain aan een zwart-wit analyse onderworpen kan worden. In mijn beleving bestaan er afhankelijk van zijn levensfase diverse McCains en daarom is het lastig om McCain als held of boef te portretteren. Bovendien kunnen bij de argumenten van de een (held) en de ander (boef) kanttekeningen geplaatst worden. Een van die kanttekeningen is de betrouwbaarheid van de informatie, een ander de toegepaste wegingsfactoren en als derde de invalshoek waaronder de prestaties van McCain beschouwd worden. Ten slotte kan ook de invloed van de media niet genegeerd worden.

De multiple McCain

We kunnen een handvol McCains identificeren nl. McCain de militair, McCain de krijgsgevangene in Noord Vietnam en McCain de politicus. Dat laatste kan nog worden verfijnd in McCain de Senator, McCain de presidentskandidaat van de Republikeinse Partij, McCain de Obama loyalist resp. anti-Trumper en in het verlengde van beide McCain de (onbewuste?) sponsor van de Deep State.

Hanoi Hilton

McCains status wordt in de buitenwereld (buiten Amerika) hoofdzakelijk gekleurd door de heroïek van zijn vijfjarig verblijf in het Hanoi Hilton, een van de krijgsgevangenkampen rond Hanoi. Wat als blijkt dat de getuigenissen van andere krijgsgevangenen juist blijken te zijn? Getuigenissen die in Amerika herhaaldelijk worden weggezet als Klaas Vaak verhalen? In hun beleving heeft McCain wel heel veel privileges gehad en was zijn lijden niet vergelijkbaar van anderen die bij hem of in andere Hanoi hotels jaren hebben geleden onder de knoet van de Noord Vietnamese militair. Beweerde Earl Hopper een voormalige Airborne Special Services en Army Intelligence specialist in 2015 niet dat feiten en getuigenverklaringen bevestigen dat het verhaal van McCain over zijn vijf en een halfjaar in het Hanoi Hilton op drijfzand rust? Waarom werd hij in een speciaal deel voor collaborateurs gezet en niet bij de reactionairen, de John Wayne types zoals de Noord Vietnamezen die gevangenen noemden? Waarom kreeg McCain in het Hanoi Hilton bezoek van twee hoge Noord Vietnamese Generaals Giap en Bui Tin en anderen niet? Waarom verzekerde Generaal Bui Tin dat McCain nooit een haar is gekrenkt en een betere behandeling dan andere krijgsgevangenen kreeg, omdat hij de zoon en kleinzoon van twee hoog geplaatste vier sterren admiraals was?[i] Waarom werden de wonden van McCain verzorgd door een dokter uit de Sovjet Unie?[ii]

Waarom noemden en noemen medegevangenen hem de kanarie, een rat omdat hij volgens hen diverse keren plannen en acties van medegevangenen heeft doorgegeven aan bewakers en leiding van het hotel? Wat als het waar is dat hij net als twee andere bevoorrechte medegevangenen en collaborateurs – Day en Flynn – meerdere keren voor Radio Hanoi (30 tot 38 keer) de rol van de USA in de Vietnam oorlog fel heeft bekritiseerd, antipropaganda verkocht en gevangengenomen Amerikaanse piloten adviseerde mee te werken?

Waarom heeft hij bijvoorbeeld in zijn eerste interview voor de U.S. News and World Report na vrijlating met geen woord over martelingen gesproken? Omdat geen van zijn medegevangenen ooit heeft gezien dat hij geslagen werd o.i.d? Waarom werd hij niet gedebriefd na terugkeer? Waarom saboteerde McCain doorlopend pogingen om andere nog in Noord Vietnam achtergebleven Amerikaanse POW naar de USA terug te halen en slaagde hij erin om informatie over hun status als hooggeclassificeerde informatie te doen archiveren? Waarom sprak hij nooit over achtergebleven Amerikanen in Vietnam? Was hij bang dat het echte verhaal van zijn krijgsgevangenschap anders zou zijn dan het verhaal dat hij doorlopend de wereld in slingerde?

Waarom draaiden journalisten en reporters die de Vietnam Oorlog uitgebreid hebben belicht zodra zij McCain in zicht krijgen hun hoofden om of meden hem? Waarom hebben de media gezwegen over kanttekeningen die een aantal medegevangenen heeft gezet bij zijn verhaal en waarom hebben ze zich nooit ingespannen om net als bij de gedeserteerde Bow Bergdahl uit te zoeken in hoeverre McCain´s verhaal onjuist is?

Ja Waarom? Omdat dan duidelijk zou kunnen worden dat hij de zaken heeft lopen belazeren, hij een duistere kant heeft die hij verborgen wilde houden, onbetrouwbaar was en hij uiteindelijk hard van zijn voetstuk zou duikelen. Want zijn politieke carrière is gebouwd op de verschrikkingen die hij in zijn vijfenhalve periode in Het Hanoi Hilton heeft moeten doorbrengen en zijn politieke nalatenschap zou dan verschrompelen. Hij zou dan herinnerd worden als een oplichter die zich onder valse voorwendselen een glanzende politieke status heeft kunnen verwerven. Daarom.

Het ongeval op de USS Forestall

 Wat weet de buitenwereld eigenlijk van de militaire loopbaan van McCain? Alleen dat hij in 1967 tijdens zijn 23^ste vlucht boven Noord Vietnam werd neergeschoten, krijgsgevangene werd gemaakt en vervolgens vijfeneenhalf jaar in het Hanoi Hilton heeft gezeten? In Wikipedia staat ook “tijdens de Vietnam Oorlog ontsnapte hij ternauwernood aan de dood bij een zware brand op het vliegdekschip USS Forrestall (CV-59)”. Dat blijkt een toch wel heel romantische schildering van zaken te zijn. McCain heeft nooit gewild dat die brand waar hij dan de dood in de ogen zou hebben gezien, ooit in zijn resumé zou worden opgenomen. Wanneer het verslag van die brand tegen het licht wordt gehouden, is duidelijk waarom hij dat niet wilde. Hij was namelijk verantwoordelijk voor die ergste brand in de geschiedenis van US Navy, waar 27 militairen de dood vonden en 100 zwaar en licht gewond werden. In het rapport wordt het incident als volgt beschreven:

“It is believed by many crewmen and those who have investigated the case that McCain deliberately wet-started his A-4E to shake up the guy in the plane behind his A-4.  Wet-starts, done either deliberately or accidentally, shoot a large flame from the tail of the aircraft. Wet-start apparently cooked off and launched the Zuni rocket from the rear F-4 that touched off the explosions and massive fire.  The F-4 pilot was reportedly killed in the conflagration. The fire from the Zuni missile misfire resulted in the heavy 1000 pound bombs being knocked loose from the pylons of McCain’s A-4 aircraft, which were only designed to hold 500-pound bombs. McCain and the Forrestal’s skipper, Capt. John K. Beling, were warned about the danger of using M-65 1000-lb. bombs manufactured in 1935, which were deemed too dangerous to use during World War II and, later, on B-52 bombers”.  

Afb: wikipedia.

McCains vader vervulde op het tijdstip van de brand de functie van Commander-in-Chief of US Naval Forces Europe (CINCUSNAVEUR) en was druk met de naweeën van de dodelijke en doelbewuste Israëlische aanval op het spionage schip van de USA, USS Liberty, op 8 juni 1967. Hij had geen tijd en kon vanuit zijn positie geen enkele actie ondernemen om de rol van zijn zoon bij de brand in de doofpot te doen. Iedere suggestie die kant op, getuigt van een gebrek aan kennis in militaire verhoudingen en het karakter van de vader van McCain.

Regime change?

De visie van de media over de politieke prestaties van McCain variëren. Zijn prestaties als Senator zijn voor het grote publiek buiten de USA vrijwel onbekend, kent hem vermoedelijk alleen van zijn gooi naar het presidentschap in 2008 en zijn pogingen om de huidige President regelmatig te dwarsbomen. Obamacare staat daarbij hoog op de lijst. Vermoedelijk is het onbekend dat McCain om voor hem moverende redenen steeds maar weer regime change propageerde: in Libië, Syrië, Oekraïne en als hij daartoe de kans had gehad in Rusland.

Achteraf is geanalyseerd waarom hij zo verschrikkelijk faalde tijdens de aanloop naar de verkiezingsdatum in 2008. Vermoedelijk, omdat hij door teveel de gentleman onder de politici te willen zijn, kon en wilde hij Obama tijdens de debatten niet aanpakken. Kansen daarvoor genoeg. Het had er alle schijn van dat hij Obama stilletjes bewonderde. Onduidelijk waarom. Hij kon zich ook niet onttrekken aan een vijandige verslechterende economie en wist het verschil met de inmiddels zeer onpopulair geworden Bush niet tot uitdrukking te brengen. Vooral die laatste hindernis kon hij niet nemen. De keuze voor de onervaren Sarah Palin was ook niet een beste beslissing. De media waren er als de kippen bij om haar politieke en menselijke tekortkomingen breed uit te meten. Al als werd zij vergeleken met de ondeskundige Dan Quale, de Vice President van George H.W. Bush in 1988. En die had al 12 jaar in het Congres in de zak. Het gevolg was dat belangrijke Republikeinen als Colin Powell hem niet wilden steunen.

Zijn stille bewondering voor Obama is in de loop van Obama´s regeerperiode steeds duidelijker geworden. Hij stemde steeds meer zijn politieke kompasrichting op die van Obama en de Clinton´s en vanuit die invalshoek is het niet vreemd dat hij doorlopend een Republikeinse luis in de pels van Trump was. Opmerkelijk was zijn bereidheid om de discussie aan te gaan met de zogenaamde Syrische rebellen en zelfs met Abu Bakr al-Baghdadi de leider van IS zoals op de foto rechts te zien is. Hij negeerde ogenschijnlijk dat hij aan tafel zat met een bende dubieuze criminelen en wrede islamitische extremisten die op macht en geld uit waren en hem alleen maar in hun kringetje toelieten om geavanceerde wapens in hun arsenaal te kunnen krijgen. McCain liet zich blijkbaar voor hun karretje spannen, ondersteunde hun wensen, sprak zich uit voor een uitbreiding van wapenleveranties en stelde alles in het werk om de politiek van Obama in Syrië uit te voeren en vermoedelijk ook na diens ambtsperiode voort te zetten.

Anti-Trump

Waarom hij zich inspande om voortdurend Trump een hak te zetten is afhankelijk van de invalshoek. Niet kan en mag worden ontkend dat hij dat deed. Hij bekritiseerde het beleid van de Regering Trump, maar vocht die niet met steekhoudende argumenten aan en onthield zich van effectieve tegenacties tegen diens agenda. Hij klaagde in de Senaat-arena over de dood van het bipartisanship (het samen streven naar een gemeenschappelijk doel) en het falen van de door hem bewonderde instituties, maar bezegelde een wetgevend proces dat bewust de orde en rust op iedere hoek van de samenleving op een schaamteloze wijze schond.

Het is algemeen onbekend dat McCain – weliswaar ongewild – een rol heeft gespeeld in de verspreiding van het hevig betwistte door de Clinton Campagne en DNC gefinancierde Steele dossier. In zijn in mei 2018 gepubliceerde boek The Restless Wave schrijft hij dat hij in november 2016 een kopie van het Steele dossier ontving en tijdens een interview rolde daarover de volgende tekst uit zijn mond:

 “I met with former British diplomat Sir Andrew Wood at the Halifax International Security Forum where Wood told me about Steele’s investigation. Soon after the meeting, David Kramer, the senior director for Human Rights and Human Freedom at the McCain Institute, flew to London to meet with Steele in person. When the dossier was in my hands, I put it in a safe in his office until he could meet with Comey…I didn’t know what to make of it, and I trusted the FBI would examine it carefully and investigate its claims. With that, I thanked the director and left. The entire meeting had probably not lasted longer than ten minutes. I did what duty demanded I do.

Blijkbaar heeft McCain al die maanden onder een steen geleefd waar geen media informatie beschikbaar was. Het is een merkwaardig verhaal. Steele had in november 2016 zijn dossier aan Fusion GPS gegeven onder de voorwaarde dat: on terms that it was subject to an obligation not to disclose it or any of it to third parties without the agreement of Orbis and/or Mr. Steele. Desondanks kreeg McCain een fervente tegenstander van Trump, van Fusion GPS (en dus van Clinton resp. leiding van de Democratische Partij) en exemplaar van het dossier. McCain gaf David Kramer[iii] verbonden aan het McCain Instituut opdracht om in Londen een FBI debriefing van Steele in handen te krijgen. De vraag rijst of McCain kopieën van het dossier verspreid heeft. Immers zijn persoonlijke aversie tegen Trump bepaalde zijn acties. Door de Republikeinse Partij niet over het dossier te informeren en die informatie bij Trump weg te houden, bevestigde hij dat hij niet meer in staat was of wilde het politieke spel van zijn eigen Partij te volgen en uit te voeren.

Wie en wat is McCain?

Door de vele McCains is het een complexe exercitie om de politieke en menselijke waarde van hem in te schatten. Door het gebrek aan geloofwaardige informatie en de propaganda die de Amerikaanse media over de samenleving hebben uitgestort, blijft bij velen het beeld van krijgsgevangenschap. En zijn anti-Trump opstelling hangen. Vooral krijgsgevangenschap en de anti-Trump activiteiten oogsten veel applaus bij media en Politiek Correcte politici, maar diezelfde media zijn in gebreke gebleven en blijft in gebreke om McCain langs dezelfde meetlat te leggen als de door die media minder sympathiek gevonden politici.

Afb via C.B.

Het ligt er maar aan welke invalshoek en prisma wordt gebruikt, welke informatie wel of niet bestempeld wordt als nieuws of nepnieuws en welke informatie beschikbaar is om een indruk te krijgen van de onlangs overleden McCain. Criteria die vaak periode gebonden zijn zoals de Huffington in het beeld hiernaast bevestigt. Afhankelijk van die criteria zal hij worden bestempeld als een held van de Amerikaanse samenleving of een oplichter die onder valse voorwendselen en aanwendselen zich in de politieke arena heeft opgewerkt en de status heeft bereikt die de media hem nu hebben aangemeten.

—————————————————————-

[i] Patricia O’Grady, dochter van een Amerikaans POW/MIA, kreeg op zoek naar haar vader in het Hanoi Hilton waar McCain en anderen opgesloten waren, een kijkje in het onderkomen van McCain en het viel haar op dat er een schrijftafel, een groot bed, een goudvissenkom, een normaal toilet en een groot raam met zicht op het centrum van Hanoi. Als dat inderdaad de cel van McCain is geweest dan bevestigt dat de informatie van andere voormalige krijgsgevangenen.

[ii] Joe Jordan, USN Sq VQ-1, een voormalige medekrijgsgevangene in Hanoi Hilton schreef in 1997 n.a.v. een reportage over McCain dat hij een foto van McCain heeft waarop McCain pratend met een KGB officier op het MinBuza aan het diner genoeglijk keuvelt met een Sovjet KGB officer, die de voorgaande gebeurtenissen beschreven in de Waarom vragen, van nabij heeft kunnen observeren. .

[iii] Bij zijn hoorzitting bij de House Intelligence Committee deed hij een beroep op het vijfde Amendement.