Overheidscensuur

De druk op de sociale netwerken neemt zienderogen toe. Op het verspreiden van nepnieuws staan in Duitsland hoge boetes, de Franse president Macron bezint zich op maatregelen, de Europese Commissie gaat voor een (dwingende) gedragscode en eerder lekte een plan uit van Britse politici die pleiten voor overheidstoezicht op de inhoud van sociale media.

Beatrix von Storch. Afb: bewerking van wikimedia-commons door Sta-Pal.

Facebook, Twitter en Google jagen inmiddels in blinde paniek op alles wat de zittende politiek onwelgevallig is om de in het vooruitzicht gestelde miljardenboetes te voorkomen. Zo werd de Duitse AfD politica Beatrix von Storch begin dit jaar op Twitter geblokt vanwege een of meerdere ‘tweets’ van haar, waarin zij zich beklaagde over de Duitse politie. Deze zou in het Arabisch ‘Gelukkig Nieuwjaar’ hebben gepost op het medium. Een sterk punt van de Duitse politica, omdat tijdens de ‘aanrandingsnachten’ de Duitse politie niet thuis gaf voor de eigen bevolking van vrouwelijke kunne. De beheerders van het sociale medium moeten doodsangsten hebben uitgestaan voor de toorn van Frau Merkel, die op het punt stond zich opnieuw te laten kronen tot Bundeskanzlerin, maar op dat moment geen gemakkelijke formatiebesprekingen voerde. Ingeval van nieuwe verkiezingen zou de AfD, na de sterk gewijzigde electorale verhoudingen door islamitische aanrandingshordes, immers een veel betere kans maken dan na de CDU-SPD smeercampagnes voor de verkiezingen van 2017.

Het is helemaal niet denkbeeldig dat onze eigen politieke elites in Nederland, een vergelijkbare koers gaan volgen of dat wellicht al doen. Op grond van echte en eerlijke verkiezingen kalven zij steeds verder af. Zoals de PvdA al overkwam door een gesoigneerde GL-gladjanus met-een-snel-even-gewijzigde-naam; Oorspronkelijk Yasser Feras. De groene partij, wier communistische achterban zich steevast ophoudt in meer dan voortreffelijk gehonoreerde advies- of overheidsbanen, na een geslaagde mars door de instituties, bulkten van het geld voor een gelikte campagne. Die campagne en de voorstellen in het verkiezingsprogram van de GroenLinksers echter, waren een toonbeeld van desinformatie en nepnieuws. De andere partijen konden er echter ook wat van en zo kon een Kabinet worden geformeerd die gebaseerd was op desinformatie en nepnieuws. Nog voor de haan drie keer had gekraaid de volgende morgen, waren de partijtoppen al onderweg (D66, VVD) om de zilverlingen te incasseren en de eigen moraal ervoor in te leveren.

Wie het niet geloofd of denkt “Ach, zo erg is het toch ook weer niet?” adviseer ik toch om het regeerakkoord eens te pakken en u af te vragen welke sukkel daar in vredesnaam op gestemd zou hebben.

De door de zittende politiek afgedwongen koers van de grote social-media bedrijven staan nogal op gespannen voet met een paar cruciale peilers onder onze democratie: de vrije toegang tot informatie en de vrije meningsvorming. Klaarblijkelijk meent de Europese -en ook Nederlandse- politieke elite dat vrije verkiezingen niet meer mogelijk zijn, omdat de burgers zouden worden belazerd door ‘nepnieuws’. De uitwerking van deze overheidsterreur is duidelijk: kansrijke politieke concurrenten en nieuwkomers, zoals in ons land de PVV en het FvD, worden mede op die manier grondig de pas afgesneden. Dat het de politici van lang gevestigde partijen menens is en dat zij tot alles bereid zijn gebleken om hun positie te behouden, bleek al uit de moord op Fortuyn.

Nepnieuws beïnvloedt de publieke opinie en daarmee de uitslag van de verkiezingen, zo is de redenering van de nieuwe generatie vlakgommen. Dat zij zich hiermee op het pad van de voormalige Sovjet-Unie en in de stijl van de DDR bewegen, kan hen niet ontgaan. Inmiddels zijn er onderzoeken verschenen die aantonen dat ‘nepnieuws’ weinig meetbaar effect heeft op de verkiezingen. De reden is vrij helder: politici zijn zelf ook voortdurend bezig met het verspreiden van nepnieuws of het verhullen van de echte staat van het land. En bovenal beheersen zij de kangoeroe-techniek: ‘hoog springen met een lege zak’.

Wanneer de overheid censureert, dan zijn we een dictatuur geworden. Laat het niet zover komen!