Bashar al-Assads zenuwgasaanval, een jaar na Trumps retaliatie voor zijn vorige misdaad, is een staande uitnodiging om weer door Trump onder vuur genomen te worden en Trump heeft dat ook al toegezegd.
Assad. Afb: Flickr.
Assad heeft zijn eigen land tot puin gereduceerd en daarbij willens en wetens onbeschrijflijk menselijk leed veroorzaakt, waarbij gebruik van chemische wapens hoort en hij is hardleers. Deels is dit te verklaren door het miserabele falen van de laffe Obama om zijn ‘red-line’ te handhaven, reden waarom Rusland en Iran het door Obama gecreëerde vacuüm dankbaar hebben opgevuld, waardoor er nog steeds geen eind in zicht is aan de vluchtelingenstroom die ons vandaag slechts bespaard blijft dankzij Orban en de Visegrad landen plus Oostenrijk.
Ondertussen doet Trump er goed aan een coherente(re) Syrië-strategie te ontwikkelen, want zijn aangekondigde vertrek uit Syrië spoort niet met zijn oorlogszuchtige taal van de laatste dagen. Hoewel ISIS op zijn retour is zal Assad een bron van onrust blijven, samen met zijn tegenstrever Erdogan en zijn vrienden Putin en al Khamenei. Putin zal verder gaan om Rusland verder op de kaart te plaatsen en Iran zal proberen om Saudi lokale invloed af te pakken zolang daar geen consequentie’s aan vastzitten.
Het is aan Trump om nu eens niet alleen veel lawaai te maken maar ook Erdogan aan zijn kant te krijgen en Israel en Saudi verder op te lijnen voor een toekomstige confrontatie, waarbij verdere sancties tegen Rusland en Iran hoog op het menu moeten staan, dit alles in een coherente strategie i.p.v. ad hoc bombardementen op Syrië, hoe leuk ook voor de bühne.
Dat de cruise-missiles gaan vliegen lijkt onvermijdelijk, maar zal dat zijn om der wille van het tijdelijke effect of zal dat onderdeel zijn van strategische planning van een waar staatsman?
Die opstand “in het prille begin” kan nauwelijks een opstand genoemd worden. Ook deze werd al gevoed door AQ en andere moorddadige groeperingen. DE werkelijke ellende zit toch echt bij die zogenaamde rebellen.
Inderdaad, iedereen heeft daar wel met iedereen een appeltje te schillen. Al die afscheidingen, vloeibaar of niet hebben 1 ding gemeen, zij zijn nog meedogenlozer dan bruut Assad.
Die boef uit Rusland kiest, mede vanwege strategische belangen, de minst slechte kant van het conflict. Khamenei is van een heel andere orde. Die hoort in het rijtje erger dan Assad. Hij is uit op dominantie van de regio en verdere verspreiding van islam, dood en verderf, vooral gericht tegen Israel en het Westen. Zijn aspiraties dienen zsm in de kiem gesmoord te worden. Als in het begin van die ellende daar het westen niet de “rebellen” zou hebben gesteund dan was de inzet van Iran niet of nauwelijks nodig geweest! Nu is dat uitgegroeid tot een monster aan de poort van Israel.
Als we eeuwen gaan terug kijken zien we alleen maar een steeds verder teruglopen van het christelijke aandeel van de bevolking in die regio. Niet nieuws. Mij gaat het om de situatie in de laatste decennia. Toen was de positie van andersdenkenden in Syrie gewoonweg beter dan in andere mohammedaanse landen. Assad was daar toleranter dan zijn beroepsgenoten.
Dat neemt niet weg dat pa en zoon Assad met harde hand regeer(d)en. Maar toch vele malen beter dan het alternatief van die “rebellen”. Die “rebellen” bijten harder, vaker en onvoorspelbaarder. Libie is daarbij een “mooi” voorbeeld van hoe het dus niet had moeten gaan.
Geweldig, die Obama en zijn Europese vazallen: Overal een enorme, bloedig chaos gecreëerd en gesteund en Iran, de grootste vijand van het westen, in een machtige positie geholpen.
Hoezo “Assad heeft zijn eigen land tot puin gereduceerd en daarbij willens en wetens onbeschrijflijk menselijk leed veroorzaakt”. Ja, Assad is een brute dictator maar de ellende daar is begonnen toen grote groepen buitenlandse strijders, die eerder in andere brandhaarden actief waren (o.a. Libië, Afghanistan, zelfs Bosnië), een soennitische, fundamentalistische strijd tegen de aleviet Assad begonnen. Onder het mom van een burgeropstand met goedkeuring en steun in de vorm van geld en wapens van Obama en de EU.
In het Syrië van Assad was meer vrijheid van godsdienst dan in alle andere islamitische landen bij elkaar. Daar blijft na het vertrek van Assad niets meer over. Die zogenaamde rebellen in Syrië zijn vele malen erger dan Assad. Die zogenaamde rebellen zijn verantwoordelijk voor de verwoesting van Syrië en ook Obama en de EU hebben Syrisch bloed aan hun handen en nog even en Trump heeft ook zij bijdrage geleverd aan het lijden van de Syrische bevolking.
De afsplitsing van ‘het vrije Syrische leger’ was – in het prille begin – een (burger-)opstand maar werd razendsnel door al Quaeda gedomineerd, mede dankzij het vacuüm dat de visieloze Obama en EU hen lieten.
Waaraan wij westerlingen moeten wennen is het idee dat in het M.O. op elke straathoek een ‘andersdenkende’ nog een appeltje met de buren te schillen heeft, vaak op een puur tribaal en/of sectarisch niveau waarin al gauw niet meer te onderscheiden valt wie er nu weer vechtend over de straat rollen… Die alliantie’s zijn volstrekt vloeibaar en veranderen vaak van dag tot dag, dus ga daar maar eens wapens en andere steun aan geven!
Wij hebben het er al eerder over gehad in de context van ‘moeten zij het maar zelf uitvechten’? Dit is wat er gebeurde, waarna opportunisten als Putin en al Khamenei – die geen enkel probleem hebben met bloed aan hun handen – hun kans konden grijpen omdat Obama het te druk had met de vernietiging van zijn eigen land en cultuur, terwijl de EU uiteraard nooit enig coherent idee heeft gehad.
M.b.t. de Syrische godsdienstvrijheid wil ik suggereren om eens te kijken naar de bredere historische, vreedzame symbiose tussen joden, moslims en anderen die, met enkele incidenten, eeuwenlang heeft standgehouden, ook in Turkije, Iraq en elders. Dat kon omdat de islam lang door andere, niet minder vrome maar veel tolerantere stromingen dan de huidige Sharia werd gedomineerd, o.a. door de Sufi’s die nu ook uitgemoord worden.
Derhalve moet het seculaire karakter van de Syrische islam niet verward worden met de moordzuchtige tirannie van vader Hafez el Assad en zoon Bashir, want al in de jaren ’70 kende Syrie meer dan 20 uiterst bloeddorstige geheime diensten die slechts tot doel hadden om iedere vorm van oppositie tegen Assad’s socialistische Baath partij genadeloos de kop in te drukken.
Of je nu van de Sharia danwel de seculiere Baath partij wordt gebeten, het doet pijn.
De tweede golf oorlog was ook echt nodig! Dit vanwege massa vernietigingswapens.
Nu dus weer het zelfde nep verhaal.