Onlangs legde evolutionair sociaal psycholoog prof. dr. Bram Buunk uit, dat eerste indrukken van mannen, speciaal die een bedreiging uitstralen, meestal binnen de eerste 39 milliseconden worden gemaakt. Hij vergat er bij te vertellen dat iemand wel wat levenservaring in die materie moet hebben opgebouwd.
De vraag of die levenservaring nodig is voor het verkrijgen van een eerste indruk van aan het Binnenhof residerende heren en dames politici lijkt me na de laatste twee verkiezingen en twee kabinetten Rutte wel beantwoord. Ebru drukte in een van haar laatste columns in de Metro waarin Pechtold een centrale rol speelde, dat krachtig uit “ik zou huichelende, opportunistische en liegende voor politicus kunnen zetten, maar helaas, die eigenschappen zitten al in het DNA van jou (Pechtold) en je ambtsgenoten”. Is Pechtold volgens eigen overtuiging wel het gewenste prototype van het hedendaagse politieke kartel. Zonder een nadere beschouwing is die vraag niet te beantwoorden, dus volgt een poging om een schets van die man met waterverf te penselen.
Omarm je vijanden. Ze demoniseren is voor de dommen (Theo van Gogh)
Het electoraat weet door de draaiingen niet meer waar D66 eigenlijk voor staat. Het afgelopen jaar werd wel duidelijk dat D66 geen partij is die luistert, maar een die beter weet dan de samenleving zelf hoe die draaien moet. Het liefst zonder de vertegenwoordiging van verontruste burgers en zeker zonder hun inspraak. D66 is de partij die van alle partijen in de Tweede Kamer het meest uitgesproken pro EU is, voor “democratie” a la Jean Claude Juncker, voor de euro, voor uitbreiding van de EU inclusief toetreding van Turkije, voor verdere overdracht van soevereiniteit, voor de EU banenmachine, voor de Timmerfransen van de 28 EU landen; voor ESM; voor bankenunie; voor fiscale unie; voor riskeren van escalatie van het conflict in Oekraïne met Poetin. Allemaal voors gecompenseerd door een grote tegen. D66 is tegen het verkeerde populisme, het populisme dat niet veel moet hebben van ideeën, overtuigingen en toekomstvisie voor de Nederlandse samenleving van en door het politieke kartel.
Het gedachtegoed van de rechts-radicalen woekert voort”, sprak Pechtold eens spijtig. “het tast het weefsel van onze samenleving aan. Het vreet aan onderling vertrouwen en geloof in vooruitgang.” Het zijn teksten die net zo goed uit de mond van een Rutte of een Klaver kunnen komen. In zijn visie blijken conservatieven en verkeerde populisten ineens rechts-radicalen te zijn. Pechtold maakt dus ook onderscheid tussen het goede, eigen populisme, en het populisme van anderen die het eigen gelijk van het politieke kartel niet onderschrijven en het aanvechten. De man die net als Rutte bijna 2 miljoen kiezers wegzet, wil daarom geen coalitie met de PVV aangaan, maar vindt het gedachtegoed van een fascistische georiënteerde onbetrouwbare partij als DENK wel okay en wilde dat Erdogan instrument niet sluiten van een zoektocht naar een nieuwe regering. Het is onbegrijpelijk dat de man zo´n uitspraak uit zijn mond heeft kunnen krijgen. Het verkeerde populisme is de vijand en is een tastbare tegenstander die D66 voortdurend op de kaart zet. Wat dat betreft is Pechtold/D66 net zo´n hijgerige media zoeker als menig zich bekende Nederlander noemende B en C artiest. Zou hij niet begrijpen dat het verslaan van het populisme (laten we aannemen dat hij daar werkelijk in zou kunnen slagen) voor D66 gelijk staat met het slachten van de kip met de gouden eieren.
Hij maakte een volstrekte karikatuur van mensen die onder de slagzin “Grenzen dicht” voor een stop of drastische vermindering zijn van het aantal vluchtelingen dat we opnemen. “Wat is dat, de grenzen dicht? Het zou betekenen dat er niet één vliegtuig meer op Schiphol landt, niet één schip meer aanmeert in de Eemshaven, niet één Duitser meer boodschappen komt doen in Roermond. Je zegt hiermee dat vluchtelingen potentiële terroristen zijn. Maar deze mensen vluchten juist voor terreur. Deze uitspraak bevestigt wat al eerder is opgemerkt. Door het belachelijk te maken, wordt de zorg voor het verlies aan eigen identiteit en religie niet minder groot. Door het belachelijk te maken accentueer je dat het betrokken segment van de samenleving, een stelletje sufferds zijn die eigenlijk hun mond moeten houden en het invullen van hun dagelijkse bestaan in handen moeten laten van de politici. Pechtold heeft geen notie van bezorgde burgers en populisme
Pechtold liet zich eens ontvallen: “Wij willen ruimte voor iedereen en verplichten niemand iets, maar als die woorden getoetst worden aan de geschetste voorbeelden, kun je je afvragen in hoeverre Pechtold en in zijn spoor D66, afgedreven zijn van de realiteit zoals een weldenkende Nederlander dat ziet als hij en zij een blik uit het raam werpt. Ze willen helemaal geen ruimte voor meningen, visies, uitspraken van antipolitieke kartel personen, functionarissen en politieke partijen. In het verlengde daarvan verplichtten ze alle andersdenkenden om onder het motto “beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald” zich onder de verbindende paraplu van het politieke kartel plaats te nemen. Het is niet de eerste en zeker niet de laatste leugen die van de lippen van de politieke leider van D66 vertrekt.
Ophitsen, Intrigeren, Misleiden, Frauderen
Het kan en mag niemand in Nederland verbazen dat de man op 4 maart bij WNL een opmerkelijke uitspraak deed over Forum voor Democratie-fractievoorzitter Thierry Baudet en Geert Wilders: “Ik vind hem gevaarlijker dan Wilders. Omdat we bij Wilders te laat waren, moeten we bij Baudet op tijd zijn.” Waarom hij meent dat Baudet aan het kleed moet worden gezeten, FVD net als de PVV moet worden uitgesloten, drukt hij als volgt uit Ze doen rare uitspraken’(10 februari 2018). Al eerder meende hij Wilders te kunnen aanspreken op nazi-elementen onder zijn volgers en in de loop van dit jaar probeerde hij Baudet en FVD in dezelfde rechts-extremistische hoek te dringen. Minister Olongren meende dat Baudet beeld nog te moeten verscherpen door hem neer te zetten als een volksvertegenwoordiger die aanzet tot racisme. Het zijn uitspraken die neigen naar opruiing en ophitsing van anti-FVD en PVV elementen om daadwerkelijk die ongewenste toestand recht te trekken. Dergelijke uitspraken waren voor Volkert van der G. reden om voor de ghoede saeck een paar patronen in het lichaam van Pim Fortuyn te pompen. Het is op dit soort momenten dat niemand anders dan Pechtold laat zien waarom hij als mens niet en als politicus wel deugt.
Tijdens de langdurige formatie besprekingen heeft Pechtold bevestigd de meest slinkse onderhandelaar te zijn. Met de nodige intriges wist hij de gedoodverfde coalitiepartner ChristenUnie maandenlang op afstand te houden, waarbij diens politieke leider niet wist wat hem overkwam toen Pechtold hem een lijstje onacceptabele bejaardenmoordplannen voorlegde. Hij hoefde alleen nog een handtekening te zetten. En dat alles om zijn geliefde partner in crime, de gifgroene Jesse Klaver, maar binnen te halen. Dat werd op Pechtolds stevige aanraden niet één keer, maar zelfs twéé keer geprobeerd. Gelukkig voor Nederland liepen beide keren op niets[i].
Ook over veiligheid heeft Pechtold een opmerkelijke visie. De vraag “doet Nederland genoeg tegen terreur?” beantwoordde hij met “Ik heb de indruk dat het leger, de veiligheidsdiensten en de politie redelijk op orde zijn. Dat is niet vanzelf gegaan. Want dat vind ik terugkijkend echt onbegrijpelijk: dat het kabinet in 2012 zo enorm heeft bezuinigd op veiligheid. Het heeft maanden geduurd voordat we dat vanuit de oppositie hebben kunnen keren.” Dat is op zijn zachtst gesteld echt bezijden de waarheid, als men bedenkt dat
- D66 in 2010 “het militaire ambitieniveau naar beneden wilde bijstellen” in het voorjaar van 2012 toen het Catshuis-overleg dreigde te stranden, een van de partijen was die de demissionaire regering Rutte I te hulp schoot om grote bezuinigingen door te drukken en Defensie te dwingen een miljard euro en 12.000 banen in te inleveren resp., te schrappen.
- D66 richting de verkiezingen van 2012 nog eens €500 miljoen extra wilde bezuinigen op Defensie
- hij fractieleider is van een partij die enerzijds al jarenlang pleit én tekent bij het kruisje voor enorme defensiebezuinigingen en anderzijds instemde met recente militaire missies naar Uruzgan, Kunduz, Libië en Mali.
- Hij lacherig reageerde op het bericht dat Nederlandse militairen onvoldoende trainingsmunitie hebben, en daarom ‘pang pang’ moeten roepen bij oefeningen. Hij vond dat een “heerlijk” bericht.
Is die uitspraak op zijn minst een poging om het Nederlandse electoraat bewust op het verkeerde been te zetten m.b.t. de huidige bouwval status van de Krijgsmacht en zijn voortdurende pogingen om die Krijgsmacht ruïne nog meer te doen eroderen. Minder geld voor Defensie, handhaving en uitbreiding van het aantal missie, meer militaire levens in de waagschaal. Allemaal door een paar pennenstreken vanuit het veilige Binnenhof.
Dan de fraudezaak waar Pechtold tot zijn oren in zat. Het is merkwaardig dat het enorme schandaal amper de landelijke media heeft gehaald, wat doet denken aan de 38 grote schandalen uit de Obama periode die nu pas in het daglicht komen. De zaak kwam aan het licht door mr. Paul Ruijs (1948), journalist en juridisch adviseur. Volgens mr. Ruijs had de gemeente Leiden bij een onteigeningsprocedure van een stuk bedrijfsgrond voor. woningbouw een ernstige, niet bestaande, bodemverontreiniging in scene gezet. De noodzakelijke saneringskosten werden vanwege het principe dat de vervuiler betaalt, bij de hevig protesterende eigenaar in mindering gebracht op de onteigeningsprijs. Leiden kwam door deze truc voor een koopje aan bouwgrond want eenmaal onteigend was de sanering natuurlijk niet meer nodig. Die werd dan ook nooit uitgevoerd. Leiden declareerde het bouwrijp maken van het terrein en het slopen van het bedrijfspand als ‘bodemsanering bij de Provincie Zuid Holland en hergebruikte de vrij gekomen ernstig vervuilde grond. Onder de vlag van “sanering” werd een veel grotere hoeveelheid wel vervuilde grond van elders uit Leiden afgevoerd, maar die laatste hoeveelheid paste niet in de inhoud van het onteigende stuk grond. Dus werden tekeningen, vrachtbrieven en saneringsverslagen vervalst. Van die vervalsingen waren Pechtold, commissaris van de koning Jan Franssen (VVD), de milieu-inspectie van VROM, de ambtelijke top van VROM via Kamervragen tot in detail op de hoogte. Volgens Ruijs slaagden alle paarse bestuurders van gemeente, provincie en rijk er met hulp van het OM in – daar bepalen ze wie er wel en niet vervolgd wordt – om deze beerput gesloten te houden. De gedupeerde is uiteindelijk vooral financieel zwaar in de problemen geraakt en kort daarna overleden. Op 27 mei 1998 hield Pechtold samen met de CvdK Franssen ‘spontaan’ een persconferentie om mee te delen dat er van fraude onder zijn verantwoordelijkheid als wethouder van Milieu geen sprake was.
Voor Pechtold privé, voor anderen een must
Het appartement in Scheveningen. Pechtold vertelde Omroep Gelderland nooit overwogen te hebben om naar Den Haag te verhuizen (drie maanden nadat hij het appartement in Scheveningen cadeau kreeg van zijn Canadese ‘vriend’). Op 4 januari 2017 kreeg Pechtold een appartement in Scheveningen cadeau van een bevriende Canadese oud-ambassadeur, nu met pensioen. De op 135.000 euro getaxeerde flat heeft in werkelijkheid een marktwaarde van rond de 190.000 euro. De commotie ontstond niet alleen door het astronomische bedrag, maar ook doordat de D66-leider het appartement niet bij het geschenkenregister van de Tweede Kamer had gemeld. Pechtold beschouwt zijn cadeau als een privézaak. Een Canadese oud-ambassadeur heeft meestal antennes in regeringskringen. Waarom zou hij uit eigen portemonnee bijna 200.000 euro trekken voor een Hollands vriendje? En in welk Europees land zou zo’n verdachte zaak niet tot een diepgaand onderzoek leiden? Antwoord: alleen in Nederland!
“Alles in politiek Den Haag is veel vuiler en vunziger dan mensen denken”(Pechtold)
Volgens Gert Jan Mulder is Pechtold iemand die heel ver voor de muziek en de problemen uit blijft rennen, zich graag druk maakt om de problemen van morgen, niet die van vandaag. Hij is absoluut niet geïnteresseerd in de problemen van de PVV tokkies en biedt geen oplossingen voor de problemen die islamisering van de westerse samenlevingen met zich meebrengen. Hij heeft geen handzame oplossingen voor massa immigratie; geen oplossingen voor die sectoren en werknemers in bijvoorbeeld de transportsector die banen zien verdwijnen richting Oost-Europese bedrijven en chauffeurs, die het voor zoveel minder kunnen en willen doen. Hij is het prototype van een opportunistische beroepspoliticus.
In een videoshot van dertig seconden maakte Pechtold vorig jaar helder dat een stuitend gebrek aan inlevingsvermogen en respect, karakteristieken van leden van de Politieke Elite – of zoals anderen het noemen Politieke Kartel – zijn. Pechtold bewees in die korte tijdspanne zijn beperkte intellectuele lenigheid en het gebrek aan vermogen om argumenten van anderen in de juiste context te plaatsen, te ondergraven en eigen argumenten hard te maken. Bij de discussies over migratie en de effecten daarvan voor de Nederlandse samenleving werd herhaaldelijk bevestigd dat voor het relativeringcircuit van de Linkse Gutmensch niet feiten maar “goed zijn“ en “goed voelen” relevante criteria zijn.
Over een man als Pechtold zou een weldenkende burger zich ook niet meer moeten verbazen. De man neemt anderen de maat en heeft daarvoor een eigen meetlat in elkaar geknutseld. Zo vertoonde hij vorig jaar de ongelooflijke onbeschoftheid om een democratische gekozen president herhaaldelijk te schofferen en hem te betichten van seksistisch gedrag. Hij papegaaide dankbaar teksten uit de liberale pers en kopieerde daardoor de instelling van liberale Amerikaanse politici. Herhaaldelijk maakt hij impliciet duidelijk dat vrijheid van meningsuiting een grondrecht van de liberale mens is en maar één soort gelijk is nl. het gelijk van de liberale politicus. Gert Jan Mulder beschreef Pechtold als de meest overgewaardeerde politicus in Den Haag. Hij is het prototype van een opportunistische beroepspoliticus. Alles draait en keert hij op het moment dat hem dat uit komt. Alles is berekend. Alles is gepland in wat straatjes die Pechtold passen.
Er was eens ….zijn beginwoorden van een sprookjes die meestal goed aflopen, waarbij hoofdpersonen een blik gegund worden in een gelukkige toekomst. Er was eens…is nu de aanhef voor een politicus die denkt zich alles te kunnen permitteren zoals ophitsen, intrigeren, misleiden, frauderen en het wegzetten van een politieke partij, diens leider en zijn electoraat. Met geld en de waarheid neemt Pechtold het niet zo nauw. Is dat het prototype van een lid van het politieke kartel? Dan wordt het tijd dat de kerken weer vollopen en de Heer om daadwerkelijke steun wordt gevraagd voor deze moderne plaag.
—————————————————–
[i] Tekst van Jesus Madureira Porifirio, juni 2017.