Ik heb hardnekkige ontkenners als de voormalige CDA-premier tot drie keer toe proberen uit te leggen, waarom er geen sprake is van een Palestijn, noch van een politieke entiteit met de naam Palestina tussen Jordaan en Middellandse Zee.
Voor mijn eigen gemoedsrust zou ik kunnen verwijzen naar drie artikelen[1] die op de website Sta-Pal.nl zijn gepubliceerd, maar vermoedelijk lezen (ex)politici als de eerdergenoemde voormalige CDA-premier geen artikelen op websites die hun ongelijk op een bewijsbare manier aantonen. Het is ook moeilijk om te ontdekken dat je decennia lang op de verkeerde bel hebt gedrukt en folders met onjuiste teksten in diverse brievenbussen hebt gegooid. Voor de non-believer en het antisemitische segment van de Nederlandse bevolking volgt nog een keer een iets uitgebreidere uitleg, waarom zij het bij het verkeerde einde hebben.
Palestijn stamt niet af van de Filistijnen
Filistijnen komen voort uit een van de Indo-Europese zeevolken, die omstreeks 1200 v.Chr. de oorzaak zijn van een grote volksverhuizing rond het Egeïsche gebied. Er bestaat geen consensus over de oorspronkelijke herkomst van die etniciteit. Vermoedelijk zijn de Peleset of Pelasgen (pre-Griekse etnische entiteiten uit het gebied van het huidige Albanië en Macedonië) het oervolk waarvan Filistijnen afstammen. Zeker is het niet.
De theorieën variëren van Peleset/Pelasgen, Tjeker/Minoërs, Denyen/Mycenen[2] tot Hittieten Volgens teksten in de Bijbel komt de oeretniciteit van de Filistijnen uit Cyprus. Vanuit die invalshoek zijn Peleset en Tjeker de veronderstelde oeretniciteit. Andere deskundigen baserend op archeologische vondsten (keramiek, architectuur en inscripties) beweren dat Filistijnen vanuit de Peloponessos via Kreta en Egypte in het zuiden van de Levant zijn terecht gekomen. In dat geval zijn Peleset en Tjeker eveneens de oer etniciteit. Een derde theorie benadrukt dat het om Myceense strijders gaat die na de val van Troje (omstreeks 1200VC) op drift zijn geraakt en over de Middellandse Zee via Egypte uiteindelijk in Juda (zuiden van Kanaän) terechtgekomen zijn. Volgens theorieën die Egypte in het centrum van de belangstelling hebben staan, zijn de Peleset gevangen genomen door Ramses II (omstreeks 1290-1224VC) en vervolgens door hem ingezet als huurlingen om de oostgrens van Egypte te beschermen. Ze krijgen na verloop van tijd toestemming om zich samen met Tjeker (Minoërs) en Denyen (Mycenen) langs de kustweg te vestigen (zie Papyrus Harris).
In de strook tussen de kustweg en de kust sticht die samenstelling van volken in het zuiden van Kanaän, vijf steden die uitgroeien tot stadstaten – Ashkelon, Ashdod, Gaza, Ekron en Gat – en zich verenigen in een soort handelsliga en militaire coalitie. Door hun hoge culturele standaard slagen zij er snel in om zich de regionale Semitische taal en lokale gebruiken eigen te maken en assimileren binnen 150 jaar volledig met lokale Semitische stammen en volken. Zij introduceren belangrijke innovaties op bestuurlijk en militair gebied zoals structuren, processen en ijzeren wapens.
Ongeacht de hypothese blijkt het oervolk waaruit de Filistijnen voortkomen, een Indo Europese origine te hebben en komt meer dan waarschijnlijk uit het Egeïsche gebied
Nooit een politieke entiteit Palestina
Een politieke entiteit Palestina heeft nooit bestaan. Het is de benaming van een gebied dat werd bewoond door de eerder genoemde Filistijnse stammen. De Grieken of in ieder geval leden van een etniciteit die het Grieks als handelstaal beheersten, benoemden een deel van Kanaän, palaistinei, of het land van de Filistijnen. Het lijkt er op dat het woord Palestina afgeleid is van palaistinei, en in dat geval zou Palestina het land van de Filistijnen betekenen. Een observatie die door De Arabische historicus Philip Hitti wordt bevestigd: “historisch gezien is er nooit sprake geweest van een politieke entiteit met de naam Palestina”.
Palestijn is geen etniciteit
Palestijn is een bedachte naam voor een niet bestaande etniciteit. De oprichter van de PLO, Zahir Muhsein, onderstreept in twee uitspraken dat de identificatie van Arabieren als Palestijnen een politieke daad is geweest en niets te maken heeft met de ontwikkeling van een etnische entiteit tot een etniciteit[3]. In 1964 zegt hij in een interview in Trouw:
“Wij zijn een volk, nl. Arabieren. Voor politieke doeleinden onderschrijven wij een Palestijnse identiteit. Belangrijk als tegenwicht tegen het zionisme”.
Na de Arabische nederlaag tijdens de Zesdaagse Oorlog in 1967 verklaart hij in 1968:
“Die Palestijnse identiteit is er alleen uit tactische overwegingen en de eis om een Palestijnse Staat is een nieuw instrument om de Arabische eenheid te herstellen in het Midden-Oosten. Daarom moet Israël verdwijnen”.
In de loop der eeuwen hebben Semitische stammen zich vrijwillig of gedwongen vermengd met diverse binnenvallende volken. Aanvankelijk zijn dat Indo-Arische etniciteiten als Akkadiërs, Amorieten, Assyriërs, Chaldeeërs, Arameeërs, Meden en Perzen. Die vooral uit Mesopotamië binnenvallende etniciteiten worden gevolgd door Indo-Europese volken uit Anatolië en het Egeïsche gebied. Zuid-Semitisch sprekende Arabische moslimvolken afkomstig uit het Arabische schiereiland vormen de derde grote stroming die op weg naar het Europese continent over de Levant uitzwermen. De bewoners van de voormalige Levant en Kanaän zijn een vermenging van Semitische, Indo- Arische, Indo-Europese, Semitisch sprekende Qahtanische Arabieren[4] en Bedoeïenen van het Arabisch schiereiland. Die mengelmoes van volken wordt in de moderne tijd opnieuw vermengd met Israëlieten, Arabische moslims uit Algerije en Turkse moslims uit Anatolië en worden binnen de Arabische wereld beschouwd als genaturaliseerde Arabieren of gearabiseerde etniciteiten[5].
Uit de uitleg wordt helder dat er nooit een Palestijnse etniciteit heeft bestaan en de bewoner van Westbank en Gazastrook eerder betiteld kunnen worden als een genaturaliseerde Arabier. De afkomst van genaturaliseerde Arabieren gaat volgens de Koran terug naar Abraham of Ibrahim die vanuit Ar een plaats bij Kufa[1] op de westoever van de Eufraat naar Kanaän trekt, waar Ishmael wordt geboren. De afstammelingen van Ishmael zijn nomaden die door het Midden Oosten en Arabisch schiereiland trekken, nooit een vaste woon en verblijfplaats hebben gehad en dientengevolge nooit de wens hebben gehad om een politieke entiteit te stichten.
Sheikh Ahmad Adwan
Adwan, een Schriftgeleerde uit Jordanië maakt het allemaal nog leuker dan het al is. Hij gebruikt twee teksten uit de Koran om te onderstrepen dat in het heilige schrift staat dat het gebied tussen Jordaan en Middellandse Zee de Israëlieten behoort en er nooit een Palestijnse etniciteit noch een politieke entiteit met de naam Palestina heeft bestaan. Verwijzing naar de Koran om te accentueren dat het bestaansrecht van de twee door de Koran wordt gesanctioneerd, verwijst hij naar het rijk der fabelen.
Volgens hem staat in de Koran, Sura 5 – ‘The Sura of the Table’, Verse 21 dat ‘Allah het Heilige Land tot aan de dag des Oordeels aan de kinderen van Israel heeft gegeven’ en de Koran, Sura 26 – “The Sura of the Poets”, Verse 59 staat:
We made the Children of Israel the inheritors (of the land). De vraag die in dit artikel niet kan worden beantwoord is of die teksten betrekking hebben op de kinderen van Ishmael of de zoon van Abraham of op Israel, de kleinzoon van Abraham. Adwan benadrukt dat het de kinderen van Jacob of Israel zijn die omstreeks 1250VC uit Egypte naar het zuiden van Kanaän trekken, het gebied onder de 12 kinderen/stammen verdeeld wordt en het Koninkrijk Israel van de grond komt met Jeruzalem als belangrijkste handelscentrum.
Ishmael of Israel, de sjeik heeft een kan met wormen geopend en schriftgeleerden zullen zich in allerlei bochten wringen om het een of het ander te bewijzen. Een ‘wordt vervolgd’ discussie dus.
Zucht.
Wie de geschiedenis bestudeert en vanuit een neutrale positie de materie nader beschouwt, kan eenvoudig de piket palen van deze discussie in de grond slaan en met elkaar verbinden. Blijkbaar maakt noch het een noch het ander deel uit van het gedachtegoed van notoire Israel haters. Op zich valt dat nog te begrijpen. Dat ligt gevoeliger bij media bronnen die zich al te graag enthousiast in de discussie willen mengen en voortdurend bevestigen dat zij niet geïnteresseerd zijn in de historie van het Midden-Oosten. Blijkbaar is het napraten van de entiteit met de hardste stem het beste wat die bronnen denken te doen.
Geen afstammeling van Filistijnen, geen politieke entiteit Palestina, geen Palestijnse etniciteit. Wel behoren tot de genaturaliseerde Arabieren, wel opnieuw assimileren, opnieuw maar eens koranteksten bestuderen. Zucht, ja zucht.
—————————————-
[1] Zie artikelen “Vragen zonder antwoorden”, “Ken de geschiedenis” en “ Palestijnse zaak een doodlopende straat”
[2] Minoërs (2000-1450VC) en Mycenen (1400-1100VC) waren de eerste hoogwaardige culturen op Kreta en Peloponessos, die voortkwamen uit Helladische en Cycladische beschavingen in het Egeïsche gebied.
[3] een politieke eenheid met een gemeenschappelijk erfgoed uitgedrukt in taal, schrift, religie, cultuur, gedrag en biologische eigenschappen of ras.
[4] Inheemse, zuivere of echte Arabieren die hun oorsprong vinden in het nageslacht van Ja’roeb ibn Jasjdjoeb ibn Qahtan die afkomstig zijn uit het zuiden van het Arabische schiereiland.
[5] Zij worden ook Adananische Arabieren genoemd, Arabisch sprekende etniciteiten die leefden in het noordelijke en westelijke deel van het Arabisch schiereiland en in het zuiden van Syrië en de Levant. Daarnaast onderkent men ook uitgestorven Arabieren door cultureel verval (‘Ad en Thamud), door genocide (Tasam en Djadis) en door een onbekende oorzaak zoals Emla.q en de eerder genoemde Qahtanische Arabieren.