His Goreness

Aan het klimaat worden kapitalen verdiend. De groene industrie die zich in leven houdt door subsidies die door de belastingbetaler opgebracht moeten worden, is een miljardenbusiness. Net als in de zieligheidsindustrie leven ook hier geldgraaiers aan de top, wordt informatie gemanipuleerd en groeit het lobbycircuit om naïeve politici te overtuigen om geld in de groene industrie te steken met de dag. Veel beloven doet de gek geloven, is het nieuwe evangelie geworden. Criticasters die de klimaatutopie bestrijden worden keihard buiten spel gezet.

Green King Al Gore. Afb: Flickr. https://www.flickr.com/photos/campuspartymexico/5955861331. Kroon: Wiki. https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ee/Royal_Crown_of_Denmark.svg/1143px-Royal_Crown_of_Denmark.svg.png

Herhaaldelijk proberen klimaatdoemdenkers de samenleving wijs te maken dat het einde van de wereld nabij is en volgens hun voorspellingen moet die wereld in het afgelopen decennium al een paar keer naar de vaantjes zijn gegaan. Al Gore, de zelfverklaarde voorvechter van klimaatverandering, staat met stip boven aan de lijst van notoire doemdenkers. Tien jaar geleden ontdekte hij dat de klimaatproblematiek de beste manier was om, na zijn mislukte greep naar het Witte Huis, zijn toch wel smalle beurs te spekken. Hij ging zich opwerpen als redder van de moderne wereld door de westerse samenleving te wijzen op het gegeven dat de mens de oorzaak van veranderingen in het klimaat zou zijn. In zijn Oscarwinnende documentaire “An Unconvenient Truth” verklaarde hij dat de wereld binnen 10 jaar een point of no return zou bereiken als geen drastische klimaatmaatregelen genomen zouden worden. In die 10 jaar zijn de noodzakelijke drastische maatregelen uitgebleven en de wereld is weliswaar veranderd, maar een point of no return?

Eind 2016 is “An Inconvenient Sequel: Truth to Power” als opvolger van de “Unconvenient Truth” uitgekomen. Ook in deze film is Gore met uitspraken, beweringen over uitgekomen voorspellingen de spil waar alles om lijkt te draaien. Een van de beweringen is dat de firma SolarCity door een ruimhartige last minute financiële bijdrage het doorgaan van de klimaattop in Parijs zou hebben gered. Bewezen is inmiddels dat die bewering onjuist is, In de film worden beelden getoond van verschrikkelijke stormen en mensen die familieleden in die stormen hebben verloren. De filmmakers willen het publiek daardoor doen geloven dat het aantal zware stormen is gegroeid en meer mensen door de natuurlijke hand zijn gestorven. Een beeld dat manipulatief en onjuist is. Tenslotte wekt de film de indruk dat de Overeenkomst van Parijs een enorm verschil zal gaan maken. Dat valt gezien de enorme bedragen die daarmee gemoeid zullen zijn en de economische en financiële verhoudingen in de wereld nog maar te bezien. Een substantieel deel van de ondertekenaars heeft noch het geld noch de wil om de voorgestelde klimaat verbeteringen daadwerkelijk door te voeren en lijkt eerder gemotiveerd te zijn door de verwachting dat meer geld uit de zakken van de rijke landen geklopt kan worden om hun nationale huishoudboekje op orde te krijgen. Aangezien er geen fysieke of virtuele grenzen in de atmosfeer kunnen worden aangelegd, is het een utopie te verwachten dat de wereld er als geheel beter van zal worden. Wijselijk vermeldt Gore niet substantiële belangen te hebben in SolarCity en het productie bedrijf van de film. In feite maakt hij daardoor propaganda voor Al Gore.

Hij heeft gebruikmakend van zijn groene energienetwerk de laatste jaren uitbundig geïnvesteerd in milieuvriendelijke projecten zoals zonne-energie, biobrandstoffen, elektrische platformen, visteelt en waterloze toiletten. Inmiddels heeft hij miljoenen dollars op zijn bankrekeningen bij laten schrijven en baadt hij in weelde. Om die redenen heeft hij in de USA bijnamen als Bozo of Ozone en de Gulfstream-jet-hopping, mansion-dwelling, greenhouse-gas-guzzling hypocrite gekregen. Het lijkt er sterk op dat Gore zijn hand aan het overspelen is. De kritiek op zijn zwartgallige optreden zwelt aan en stemmen die roepen dat zijn optredens en uitspraken meer kwaad dan goed doen, worden luider. Ook de beschuldiging dat hij dankzij de klimaatproblematiek de eerste koolstofmiljardair in de wereld zal worden, bevordert niet zijn geloofwaardigheid.

Tegenkrachten gaan zich bundelen. Websites waarvan beheerders wel de moeite nemen om uitspraken, beweringen en theses op juistheid en realiteit te onderzoeken en klokkenluiders met inside inzichten en informatie, houden de geïnteresseerde open minded burger voortdurend een spiegel voor. Die tegenkrachten stelden bijvoorbeeld vast dat Obama de deelnemers aan de klimaat conferentie in Parijs wist te overtuigen met een gefabriceerd rapport van de National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA). Een inmiddels weggemoffeld WHO-rapport ontkrachtte in 2017 de linkse mythe dat Amerikaanse steden tot de grootste mondiale vervuilers gerekend moeten worden en de bewering dat de USA niets zou doen aan het vinden van energie besparende oplossingen Het rapport bevestigde dat de lucht boven de USA de schoonste van alle G7-deelnemers is. De gevestigde media hebben amper aandacht besteed aan de conclusies in het WHO-rapport en de vaststelling dat het NOAA-rapport was gebaseerd op onbevestigde en niet gecontroleerde gegevens.

Op de troon geholpen en gehouden door de linkse media, bewonderd door politici, links van het pad denkende wetenschappers en liberale idealisten, staat Al Gore nog steeds te boek als de voorvechter van de groene energie die de wereld wil behoeden voor bijltjesdag. Voorlopig weet hij nog steeds bij segmenten van de westerse samenleving de indruk te wekken dat hij alles doet uit puur idealisme, ook als is het overduidelijk dat hij slim bezig is om zijn financiële marges te verruimen. Niet verrassend dat zijn naam in het Nederlands een verwijzing is naar vuiligheid. Hypocriet is het wel, maar niet onwettelijk.