De Amerikaanse president Donald Trump heeft definitief besloten de USA terug te trekken uit het klimaatverdrag van Parijs. Laten wij wel zijn: de Amerikaanse president heeft groot gelijk.
Donald Trump. Afb: flickr
De problemen rond het klimaat zijn terug te voeren op (belasting-) geld beluste klimaat-alarmisten die het grootste deel van de wetenschappers zo gek kregen om te verkondigen dat er naar hun stellige overtuiging sprake was van ‘opwarming van de Aarde’. Verder werd geproclameerd dat de opwarming in het bijzonder werd veroorzaakt door een regulier en summier in onze atmosfeer voorkomende CO2 gas (0,04%). Tot dusver is daarbij nog geen sluitend en afdoende bewijs geleverd. Iedere poging tot bewijsvoering bleek te berusten op misleiding en fraude om subsidie op te kunnen strijken.
Als we ervan uitgaan dat onze CO2 uitstoot tot opwarming van de aarde leidt, in de mate die het IPCC daarvoor berekend heeft, zal de Nederlandse inspanning van €200 miljard een afname van de gevreesde 4,5 graden opwarming in het jaar 2100 opleveren van 0,0002 C.
Kantoor van de Groene Rekenkamer in Apeldoorn. Afb: http://www.groenerekenkamer.nl
Dit getal is afgeleid van de 0,000045 die de Nederlandse staat aanvoerde in de Urgenda zaak, als invloed op de opwarming van de door Urgenda gevraagde extra maatregelen.
Dit is een volstrekt marginaal en onmeetbaar klein effect. De regering rechtvaardigt dit klimaatbeleid met de argumentatie dat we het goede voorbeeld moeten geven om de rest van de wereld in dit beleid mee te krijgen.
Dit suggereert uiteraard dat dan wél significante baten op zullen treden. Maar ook als de hele wereld mee zou doen en zich aan de Parijs afspraken zou houden, tot de afgesproken einddatum van 2030, en zelfs daarna dit beleid nog de rest van de eeuw zou volhouden (wat niet eens in Parijs is afgesproken), dan nog steeds is de invloed daarvan op de opwarming slechts 0,17 C.
Dus krijgen we dan 4,33 graden opwarming in 2100 in plaats van 4,5 graden, afgaande op de berekeningen van het IPCC.
Bron: De Groene Rekenkamer
Juncker
“Het zal jaren duren voordat de Amerikanen onder de verplichtingen van het akkoord uitkunnen”, meende voorzitter Juncker van de Europese Commissie, die in de Duitse hoofdstad is voor een internationaal forum. Volgens Juncker kan Trump dan wel denken dat hij het afscheid met een simpele pennenstreek kan regelen, “maar dat komt omdat hij de details niet kent. Het is de taak van Europa te zeggen: dat gaat zomaar niet”.
De voorzitter van de Europese Commissie, bij hoge uitzondering eens niet klapwiekend van de drank, slaat wild om zich heen maar heeft ongelijk. Wanneer de sterkste economie ter wereld afscheid neemt van de Parijse klimaatnonsens, dan is dat een niet mis te verstaan signaal. Ook de arrogante Europese leiders zouden zich nu juist achter de oren moeten krabben bij het Amerikaanse besluit en de berekeningen zoals de Groene Rekenkamer die aan de lopende band produceert.
Geen oplossing
Zoals de ‘Groene rekenkamer’ aantoonde, hebben de in Parijs afgesproken maatregelen geen enkel nuttig effect op de veronderstelde problemen met het milieu. Daarbij staat het nog maar te bezien of er echt sprake is van een probleem, want vooralsnog ontbreekt het sluitende bewijs. Aan gelovige wetenschappers (of wat daar voor door moet gaan) hebben wij in dit verband natuurlijk volmaakt niets. Dergelijke overwegingen zullen ook voor de President van de Verenigde Staten een hoofdrol hebben gespeeld in dit dossier. Zijn achterban in de Amerikaanse periferie heeft moeite genoeg om het hoofd boven het water te houden en hebben geen behoefte aan extra lasten die op het milieu vervolgens ook nog eens amper invloed hebben.
En zo moet het in Europa ook. Eerst sluitend bewijs en correcte analyses, dan pas is geëigend beleid verantwoord. Aandeelhouders van multinationals is veel gegund, maar de transitie van belastinggeld naar bedrijfswinsten in de groene sector is onaanvaardbaar.
Goede berichten over de werkelijke redenen het milieu als verdienmodel naar voren te brengen. Helaas komt ook naar voren dat het een communistisch gedreven politieke correctheid is. In mijn ogen is het meer een kapitalistisch politieke correctheid, als we hier van correctheid kunnen spreken.
De hele wereldbevolking op het verkeerde been zetten schijnt niet moeilijk te zijn. En blijkbaar is het politiek verantwoordelijke bestuur niet bij machte hier iets aan te doen, om welke reden dan ook. Maar als ze de moeite willen nemen te kijken op mijn tijdlijn ( Pi Brohuis ) ( De klimaatshow), dan kunnen ze de werkelijke redenen over de opwarming van de aarde lezen. Ook op Yoors kan het artikel gelezen worden.
Hoewel klimaat een serieuze zaak is maken de alarmisten het vaak zo bont dat veel mensen er wel balorig van moeten worden, en dan is er nog dit :
http://dailysignal.com/2016/03/02/house-probe-reveals-audit-detailing-climate-change-researchers-double-dipping-with-taxpayer-funds/
Het is niet terugtrekken maar her-onderhandelen! Uitstekend plan. Had Mark ook moeten doen maar mag dat natuurlijk niet van zijn moeder Merkel en van de vaak wankelende Godfather Juncker…
Er bestaat dus toch zoiets als gerechtigheid! In de context van het communistisch gedreven politiek-correcte streven naar suprematie was dit een typerend staaltje van “coûte que coûte gelijk krijgen”, als je maar hard genoeg schreeuwt (bijvoorbeeld tijdens de hoogst onwetenschappelijke ‘marches for science”).
De quasi ‘wetenschappelijke onderbouwing’ op basis van financiëel / economische modellen die al jaren geleden als onbetrouwbaar zijn afgedankt is dermate dubieus dat elke klimaat alarmist al op voorhand meldt dat hij op ‘meerdere geweldige wetenschappelijke modellen’ bouwt….. De bescheiden Einstein deed het met één -correcte- relativiteitstheorie terwijl de klimaat clique er vijf volstrekt onbetrouwbare modellen op na houdt. Er is per se maar één correcte theorie in de natuurkunde!
Deze kunstmatige symbiose tussen ‘progressieve’ drammerij en ‘progressief’ gebrek aan wetenschappelijke know-how heeft de wereld al miljarden gekost omdat het een erg lucratieve tak van sport werd voor handige scharrelaars zoals Al Gore, de zijn klimaat winkeltje recentelijk voor $ 500 miljoen wist te verkopen.
Alle hysterische Democratische klimaat-alarmisten uit Silicon Valley vliegen elke dag elke mogelijke kilometer in grote private jets maar vinden het geweldig als de rest van de mensheid dik inlevert voor hun narcistische ideologie, zo niet hun idée fixe.
De feiten tonen aan dat ‘Parijs’ is gebaseerd op acceptatie van vrijwillige verplichtingen om emissies te minderen en de USA heeft sinds het einde van de vorige eeuw het gebruik van steenkool van een miljard ton naar zo’n 750 miljoen gereduceerd, terwijl China en India nog twintig jaar mogen doorgaan met kolencentrale’s en sinds de ondertekening van ‘Parijs’ al tientallen nieuwe, vuile centrale’s hebben geopend en er meer dan honderd gepland zijn… China is sinds de eeuwwisseling van één miljard ton steenkool naar vier miljard gestegen en India is proportioneel op hetzelfde spoor, zij het nu op het netto niveau van de USA met rond 800 miljoen ton steenkool.
In feite heeft de USA ‘Parijs’ nog niet eens geratificeerd omdat de activist Obama de grondwet heeft geschonden door ‘Parijs’ niet aan de Senate voor te leggen voor ratificatie door 2/3 meerderheid zoals voor een bindend internationaal verdrag is vereist.
De elegante oplossing voor Trump lijkt om ‘Parijs’ nu alsnog voor te leggen aan de Senate, die het uiteraard volledig wegstemt en het Miljard Dollar dat Obama – ook zonder goedkeuring aan de Senate te vragen – als voorschot aan ‘Parijs’ heeft betaald moet hij maar uit zijn eigen zak terug betalen. Het komende boek is al goed voor de helft daarvan en met een paar lezingen in Wall Street heeft hij het zo bij elkaar gescharreld..
Leve het salon-socialisme!