De vier grote steden Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht, die zichzelf al heel tendentieus ‘G4’ noemen, willen dat het kabinet 35 miljard(!) euro in de Randstad steekt. Daarmee kunnen in vijftien jaar 1 miljoen ‘duurzame’ (daar gáán we weer) woningen verrijzen en kan de bereikbaarheid worden verbeterd.
De respectievelijke burgemeesters van de genoemde steden hebben tijdens een etentje met de minister-president hun wensen neergelegd, bevestigde de Rotterdamse burgemeester Aboutaleb aan het Algemeen Dagblad.
Afb: wikimedia
Het is de bedoeling dat overheden (het Rijk, de grote steden en Brussel) de miljarden steken in ‘innovatieve projecten’, zoals het (ver)bouwen van duurzame huizen in de Randstad, rekening houdend met het enorme gebrek aan ruimte. Daarbij wordt nadrukkelijk gekeken naar hoogbouw en het vervangen van industriële complexen door projecten met een woon- of onderwijsbestemming. Ook energieprojecten, zoals de aanleg van ‘duurzame warmtebronnen’ in het Westland, zijn belangrijk. Het bedrijfsleven, banken en woningcorporaties moeten aanhaken, bijvoorbeeld door de aanleg van het razendsnelle 5G-internet mogelijk te maken, geld te steken in ‘groenere vormen’ van vervoer en mee te werken aan het ‘verduurzamen’ van huizen. Verder valt volgens de Rotterdamse burgemeester te denken aan isolatie, zonnepanelen en aansluitingen voor elektrische auto’s. Alleen deze werkzaamheden zouden al goed zijn voor tienduizenden banen, is de verwachting. De visie van de ‘G4’ wordt nu door een groep topambtenaren verder uitgewerkt, ook qua financiën. Over een exacte uitsplitsing van de investeringen wil de Rotterdamse burgemeester nog niets kwijt. Hij zei uit te gaan van een goede verdeling; volgens hem wordt ‘een groot deel’ van het BBP in de Randstad verdiend. De plannen zijn positief ontvangen door de minister-president, die er wel bij vermeldde dat dit een karwei voor het volgende kabinet zou gaan worden. Dat nieuwe kabinet is er veel aan gelegen om de groei en banenmotor aan te jagen (hoe kunnen ze dat nu in de krant schrijven? Het bestaat nog niet eens! – R.O.). De Randstad speelt daar een hoofdrol in: het gebied beslaat slechts een vijfde van Nederland, maar draagt voor ruim 40 procent bij aan de economie. De werkgeversorganisatie VNO/NCW ziet grote overeenkomsten met haar eigen Randstadvisie.
Het is weer een knap staaltje hollandcentrisme en Randstedelijke arrogantie, dat hier opnieuw wordt tentoongespreid. Klaarblijkelijk bestaat Nederland alleen uit de Randstad en wordt de rest van het land gemakshalve maar weer buiten beschouwing gelaten, terwijl de Randstad onder meer voor zijn voedselvoorziening daar behoorlijk van afhankelijk is. Al die ‘dienstverleners’, die ‘40% aan de economie bijdragen’ en ‘een groot deel van het BBP voor Nederland verdienen’ – naast alle uitkeringstrekkers, die procentueel gezien misschien in de provincie wonen, maar numeriek toch echt in de Randstad – zullen toch moeten eten en bildtstars groeien nu eenmaal niet op asfalt en beton. De Hongerwinter van 1944-1945 staat in de Randstad blijkbaar niet zo goed in het geheugen gegrift als het bombardement op Rotterdam in 1940.
Daarnaast wijzen de cijfers van het voor de EU werkzame statistiekenbureau Eurostat uit, dat het BBP van Nederland voor het grootste deel wordt verdiend in… Groningen. In een ranglijst met 271 Europese regio’s naar de hoogte van BBP stond de regio Groningen ale eerstgenoemde Nederlandse regio tot 2015 in de Top-10. In de verste verte geen spoor van Noord-Holland, Zuid-Holland, Utrecht of Noord-Brabant (technologiesector rond Eindhoven). Het valt diep te betreuren dat Groningen van die ruim 211 miljard euro van dat voor Nederland verdiende BBP feitelijk nog geen stuiver heeft teruggezien; de provincie is door Den Haag sinds de ontdekking van het gas in 1959 als wingewest misbruikt – met als treurig resultaat dat er nu een halve provincie letterlijk op instorten staat – en de opbrengsten ervan zijn in de periode 1959 tot 2009 voor 85% verkwanseld aan sociale uitkeringen, rente op staatsschuld en uitgaven voor zorg, onderwijs en bestuur. Ruim 52 miljard euro, of bijna een kwart van de totale baten, is besteed aan sociale zekerheid. Op de tweede plaats komen openbaar bestuur en veiligheid. Slechts 15% van de gasinkomsten, zo’n 30 miljard euro is gebruikt voor investeringen in de infrastructuur (NRC, 12-06-2009), waaronder de – beide tweemaal zo duur uitgevallen als begroot – Betuwelijn en HSL. Voor de ontsluiting van Groningen zelf, door middel van de snelle Zuiderzeelijn, “was er geen geld(!)”…
Verder zal het voor de Randstedelijke grootheidswaanzin benodigde geld ergens vandaan moeten komen – en bij voorkeur niet meer uit de Groningse bodem. 35 miljard euro, verhaald over 17 miljoen Nederlanders is 2.058 euro per hoofd van de bevolking. Een bedrag, dat uiteindelijk door alleen de belastingbetalers zal moeten worden opgehoest, die nog steeds voor het merendeel in de rest van Nederland wonen en niet alleen op een kluitje in de Randstad. Ook het benodigde geld uit Brussel wordt door belastingbetalers bij elkaar gebracht, want de EU zelf heeft immers geen cent. En dat gaat de belastingbetaler nog extra geld kosten ook, want die benodigde 35 miljard staat nog helemaal nergens begroot. Zou dat Randstadproject samenhangen met de stiekeme lastenverzwaring, waar de lijsttrekker van D66 de minister-president van beschuldigt?
Dat er iets gedaan zou moeten worden aan klimaat- en energieneutrale projecten in de Randstad valt in deze kwestie alleen maar toe te juichen. Het is zonder enige twijfel mogelijk om een causaal verband te leggen tussen de enorme hoeveelheid kwalijke dampen die in de Deltametropool worden uitgestoten en de hersenverweking bij Randstedelijke bestuurders.