Het jachtseizoen is geopend, maar de lichamen van slachtoffers uit de voorgaande periode zijn nog niet geruimd. Vooral de linkse media, die alles wat met moslims te maken heeft warm omarmen en het liefst Nederland bevolkt zien met leden van culturen die in hun thuisland geen heil meer zien, willen op weg naar de komende verkiezingen nieuwe slachtoffers maken.
Afb: wikimedia
Vandaag las ik met genoegen de scherpzinnige analyse van Nausicaa Marbe, die ik als een van de lichtende voorbeelden van evenwichtige journalistiek beschouw. In haar nieuwste column schetst ze een beeld van de journalistieke luiheid, die in lijn is met de inhoud van voorgaande artikelen als “Nepnieuws? Geen nieuws!”. Zij constateert dat waarheid en leugen inwisselbare grootheden zijn geworden en feiten als leugens gelden als ze niet passen in de strekking van het door de linkse kerk gewenste verhaal: de alternatieve waarheidsvinding als kwalijk getreiter van helder denkende antagonisten. Media die dergelijke pulp informatie de wereld insturen, blijken om moverende redenen vooral veel succes te genieten onder allochtonen, omdat die van diversiteitfunctionarissen van de overheid voortdurend te horen kregen dat ze slachtoffers zijn, respect verdienen en anderen zich aan hen moeten aanpassen.
Volgens Marbe gaan media – en niet te vergeten politici die op zo´n manier ongestraft propaganda mogen bedrijven – ervan uit dat de Nederlander niet zelf nadenkt, controleert of corrigeert. Die instelling reflecteert de ultieme minachting van vrije burgers. Door een grof gebrek aan evenwichtige informatiebronnen, die hun berichtgeving baseren op onweerlegbare en controleerbare feiten, kan de doorsnee burger door de media aangereikte informatie niet controleren en dus niet corrigeren. De vraag is dan ook wie en hoe de boodschapper van de publieke leugen ontmaskerd wordt. Emeritus hoogleraar Cees Hamelink haakt daarop in door te stellen dat overheden altijd geprobeerd hebben nieuws te manipuleren, te beïnvloeden, in goed Nederlands te spinnen. Ik zou dat willen uitbreiden met zieltjeswinnende politieke partijen en hun vertegenwoordigers.
Volgens Hamelink moeten overheden worden beschouwd als de grootste leugenaars en zijn deze vanuit die invalshoek de belangrijkste producenten van nepnieuws. In mijn optiek beperkt hij zich daar te veel. Ook politici met hun beloftes en proefballonnetjes, vaak verpakt in een gelikt partijprogramma of een folder die oproept te gaan stemmen, produceren informatie die door de potentiële kiezer niet op onjuistheid kan worden onderzocht. Media zijn in het verlengde daarvan medeplichtig aan het verspreiden van nepnieuws en kunnen volgens Hamelink het nepnieuws-argument gebruiken om nieuws dat nu juist geen nepnieuws is te bestrijden door het te etiketteren als nepnieuws.
De laatste jaren zien we die opstelling vooral bij links georiënteerde zendgemachtigden, waar bosjes helder denkende, bevooroordeelde en zelfbenoemde experts als Peter R. of Maarten van R. de kijker komen vertellen waarom naar conventionele karakteristieken ruikende informatie absoluut tendentieus is. Hamelink concludeert dan ook ….als je het NOS-journaal kijkt om te weten wat er in de de wereld gebeurt, dan is het zonde van je tijd….Ik kijk al jaren niet meer naar programma´s als DWDD, NOS Nieuws of Nieuwsuur.
Ondemocratisch gedrag
Het toppunt van ondemocratisch gedrag en onsmakelijkheid kan men deze dagen vaststellen in de USA. De manier waarop de Democratische partij, tegen de Democratische partij aanschurende media, amusementindustrie, (delen van de) sportwereld en deskundigen voortdurend de veronderstelde Russisch georiënteerde inbraken in de virtuele bagage van politici van Democratische huize, verscherpte inreisregels en vermoedelijke kiezersfraude op een Russische manier als hybride instrumenten inzetten, getuigt niet van enig respect voor het presidentiële ambt en fatsoen in het gesproken en geschreven woord.
In het artikel “De Haagse Kerk” is op de door de linkse kerk betitelde moslimban ingegaan. Het gaat om inreizende bewoners uit Irak, Syrië, Soedan, Iran, Somalië, Libië en Jemen. Vier van die staten kunnen worden geschaard onder de noemer falende staten, waar het islamitisch extremisme de vrije hand heeft (Soedan, Somalië, Libië en Jemen). Iran staat bekend om het exporteren en sponsoren van het islamitische extremisme en in de conflicten in Syrië en Irak is het gros van de bevolking door de gewapende strijd op de vlucht en verblijft in tijdelijke opvangkampen binnen en vooral buiten de twee staten[1]. De vraag of hier – los van de benaming “foreign nationals” en niet van moslims – sprake is van een ban is, gezien het geringe percentage dat wordt getroffen door die scherpere controle, niet het geval. Maar daar hebben amusementsindustrie, campussen, beroepsdemonstranten en Democratische politici gevoed door twijfelachtige berichten uit de boezem van de media geen boodschap aan en protesteren en demonstreren dapper door.
Het kiezersbedrog is een hardnekkige bewering van de Republikeinen die doorlopend wordt aangevochten door media en liberale politici De sterk met de Democraten verbonden Washington Post berichtte op 17 februari 2017 dat de National Hispanic Survey al in juni 2013 had vastgesteld[2] dat bijna 13% van de rond 12 miljoen[3] illegale Spaanstaligen als kiesgerechtigden staan geregistreerd[4]. Het overgrote deel van de Spaanstalige ondervraagden bleek bovendien voor een sterkere en krachtigere gesanctioneerde immigratiewetgeving te zijn, grote waarde te hechten aan grensbewaking, aan een legale status en stevige sanctionering van illegaliteit. Daarover hoor je de media niet. Die vaststellingen ondersteunen de uitspraken van Jesse Richman en David Earnest (twee professoren van de Old Dominion University[5]) die in 2014 in hun studie vaststelden dat “…some non-citizens participate in U.S. elections, and that this participation has been large enough to change meaningful election outcomes including Electoral College votes, and Congressional elections.[6]..”. Hoewel liberaal georiënteerde experts direct hebben geprobeerd het effect van die vaststellingen in te dammen en af te zwakken, waren ze niet in staat om enig bewijs van het tegengestelde op tafel te leggen. Het is niet moeilijk te raden naar welke kandidaat de Spaanstalige stem is gegaan. De National Hispanic Survey constateerde dat uit het onderzoek was gebleken dat the Republican Party currently has a very negative image among Hispanics.
Het Witte Huis heeft een task force o.l.v. vice-president Pence in het leven geroepen om te onderzoeken wat er van de bewering waar is dat illegalen hun stem hebben uitgebracht en wat de effecten op de uitslag zijn geweest. Wat nu, als inderdaad blijkt dat mensen die illegaal in het land zijn, geen Amerikaans staatsburger zijn, op kieslijsten van meerdere staten staan of zelfs al overleden blijken te zijn? Het lijken wel Afrikaanse – en Balkantoestanden. Natuurlijk zullen de betweters en wereldverbeteraars ter linkerzijde die vaststellingen te vuur en te zwaard bestrijden en het zó spinnen dat de schuld op de schouders van Trump en zijn team wordt geschoven.
Wat de inbraken in de virtuele wereld van de Democraten betreffen, verwijst de Democratische partij (DNC) voortdurend naar het door gecombineerde inlichtingenorganen ingestelde onderzoek[7]. In dat onderzoek worden de veronderstelde constateringen ingeleid door de term assess, m.a.w. een expertise-inschatting en geen conclusie gebaseerd op harde feiten. De meest relevante opmerking uit het rapport luidt “ we assess …Putin ordered an influence campaign in 2016 aimed at the US President Election. Russia´s goal was to undermine public faith in the US democratic process, denigrate Secretary Clinton and harm her electability and potential presidency. We further assess Putin and the Russian government developed a clear preference for president-elect Trump”. Daarbij gaan de verzamelde inlichtingeninstanties voorbij aan verklaringen van Assange, Russische president en cyberexperts dat inbraken door iedere goede inbreker gepleegd kunnen zijn en het natrekken van de identiteit een moeilijke exercitie is. Omdat die harde bewijzen ontbreken en de inschatting een sterke liberale kleur vertoont, zijn de opgenomen teksten te beschouwen als politieke uitspraken. Dat geeft te denken over de rol die de organisaties in de nabije toekomst gaan spelen. Overigens ondergraaft de manier waarop liberale politici, hun achterban en het gros van de media met het verlies van de verkiezingen omgaan, het geloof van de doorsnee Amerikaan in het Amerikaanse democratische proces. Daar hoeft Putin niets voor te doen.
De Nederlandse media, politici en segmenten van de elite spiegelen zich voortdurend geestdriftig aan Amerikaanse voorbeelden, maar wat nu gebeurt met een democratische gekozen president zou een waarschuwing voor die segmenten van de Nederlandse samenleving moeten zijn. Zou, want getoetst aan de mate van Trump bashen, het doorlopend gebruik van de term moslimban, het ontkennen van voor de liberale stroming gunstige stemfraude en het kritiekloos papegaaien van berichten uit liberaal georiënteerde dagbladen en mediazendgemachtigden, heb ik de indruk dat dat station al gepasseerd is. In Nederland heeft de onbewezen Russische inmenging zijn schaduw vooruit geworpen. Nederland gaat stemmen met potlood en papier om inmenging te voorkomen en de mogelijkheden voor kiezersfraude te vergroten. Het is maar waar je de prioriteiten legt.
Het is interessant te zien hoe liberaal georiënteerde politieke partijen en politici op 16 maart 2017 met hun mogelijke verlies om zullen gaan. Hopelijk denken ze niet dat ze ook op dat gebied hun Amerikaanse voorbeelden moeten volgen en gaan benadrukken dat fatsoen en beschaving ook in Nederland ver te zoeken zijn.
——————————————————–
[1] Het gewapende conflict in het Midden-Oosten heeft tot begin 2017 al 1.25 miljoen Syrische en 60.000 Iraakse slachtoffers gekost. In Syrië zijn 11 miljoen ontheemden en 4 miljoen vluchtelingen, Irak telt 3 miljoen ontheemden en tussen de 2 en 3 miljoen vluchtelingen. Bijna 22 miljoen mensen zijn tot nu toe de dupe geworden van het geharrewar rond Assad en de strijd tegen islamitisch-extremistische structuren in het algemeen en IS in het bijzonder. Uit die landen komen m.i. percentagegewijs weinig bewoners naar de USA.
[2] Zie presentatie op de website http://www.mclaughlinonline.com van het onderzoek dat werd uitgevoerd tussen 5 en 16 juni 2013.
[3] Vermoedelijk ligt het aantal illegale Spaanstaligen uit Mexico, Cuba en Zuid-Amerikaanse landen op bijna 20 miljoen.
[4] Een 1996 wet verbiedt dat non-citizens zich als kiezer kunnen laten registreren.
[5] Norfolk, Virginia.
[6] Zij raamden dat het aantal tussen de 38.000 tot 2.8 miljoen kan liggen.
[7] Verslag “Assessing Russian Activities and Intentions in Recent US Elections” (ICA-2017-O1D d.d. 6 january 2017)