De Amerikaanse presidentsverkiezingen hebben de Westerse wereld een aantal lessen geleerd. Niet alleen Poetin bedient zich van hybride middelen als nepnieuws om tegenstanders uitbundig met modder te besmeuren, maar ook het (overgrote) liberale deel van de Amerikaanse gevestigde media heeft zich daarin gespecialiseerd.
Vladimir Putin. Afb: wikimedia-commons.
Niet alleen Poetin bedient zich van een eigen interpretatie van de realiteit, Amerikaanse politici, rechters en media zijn daarin net zo bedreven. Niet alleen Poetin probeert democratisch gekozen regeringsleiders van het politieke podium te rukken, ook linkse Amerikaanse politici, media en beroepsdemonstranten in de VS en elders doen dat. Die lessen zouden Westerse media en politici moeten dwingen zich terughoudender uit te drukken en op te stellen als ze Poetin en zijn methoden de maat willen nemen. Het zo beschaafde, tolerante en integere Westen bedient zich van gelijksoortige bedenkelijke methoden. Ook in het Westen blijkt de inhoud van normen en waarden onderworpen te zijn aan een subjectieve interpretatie en is aan tijd, plaats en gebeurtenis en politieke kleur gebonden.
De Nederlandse predikant.
Die uitwassen zijn helaas ook herkenbaar in de aanloop naar de Nederlandse verkiezingen. Het virtuele Nederlandse luchtruim vult zich dagelijks met onevenwichtige proefballonnetjes en het gesmijt met miljarden voor zaken die blijkbaar aan het stemgevoel van de potentiële kiezer appelleren, is niet meer bij te houden. Veel van onze hoogwaardige politici gebruiken dezelfde methoden en instrumenten die tijdens de Amerikaanse verkiezingen uitbundig zijn ingezet. Onbetrouwbare peilingen die per dag en per peil organisatie wijzigen; partijprogramma´s die na de verkiezingsuitslag in de prullenbak verdwijnen; ‘popie jopies’ die losjes met de colbertjas over de schouder, opgestroopte mouwen en zogenaamd populair taalgebruik van de doorsnee kiezer proberen hun doelen duidelijk te maken.
En …natuurlijk de debatten. Wanneer de Nederlandse MSM net zo onbetrouwbaar te werk gaan als in de VS is gebeurd, kunnen de zendgemachtigden de Nederlandse kiezer die klucht beter onthouden. Het meest opmerkelijk was de term ‘Premierdebat’. De zendgemachtigde had al vastgesteld uit welke partijen die premier zeker zou voortkomen en dus kan de kiezer zich de gang naar het rode potlood, de lijst en het kieshokje besparen indien hij of zij op een andere politieke partij wil stemmen.
De Russische invulling.
In een groot aantal voorafgaande artikelen is herhaaldelijk uitgelegd hoe verkiezingen in het Rusland van Poetin in zijn werk gaat. Hoewel er tussen de Russische Federatie en het Westen op dat gebied veel gelijkenissen te vinden zijn, blijken er gelukkig ook een aantal significante verschillen te zijn. Dat de media vooraf al hebben vastgesteld wie de volgende president wordt, is wellicht de meest in het oog springende overeenkomst tussen de Russische en Amerikaanse uitvoering. Die overeenkomst kent echter een substantieel verschil. In Amerika zorgt de kiezer voor de verrassingen; in Rusland bepaalt de geheime dienst dat.
Poetin heeft volgens opiniepeilingen nog steeds veel steun bij en van de bevolking. Hoewel de opiniepeilers in het Westen niet door de staat worden gecontroleerd, bezitten hun resultaten toch een grote mate van onbetrouwbaarheid, vooral als kort voor de verkiezingen de te verwachten zetelverdeling opmerkelijk verschuift. In een informeel onderzoek, gehouden door een paar onderzoeksjournalisten in een middelgrote Russische stad met een bevolking die een afspiegeling is van de Russische samenleving (gepensioneerden, militairen, arbeiders en studenten) werd Poetin slechts door 35% van de populatie als mogelijke winnaar gezien. Dat percentage is in tegenspraak met de officiële cijfers van enquêtebureaus die steevast Poetin’ s populariteit tussen de 80 en 95 % aangeven.
Een bekende onderzoeksjournalist verklaarde in een interview:
‘In een autoritair regime zoals in Rusland hebben peilingen geen enkele betekenis. We leven in een samenleving waarin mensen worden opgesloten om wat ze zeggen, waarin de media totaal gecensureerd zijn en oppositiebijeenkomsten worden neergeslagen. Als iemand dan aan de deur klopt en vraagt: ‘Steun je Poetin?’, wat antwoord je dan? We hebben geen objectieve manier om te meten hoe populair dit regime is.’
Het lijkt er echter op dat het vertrouwen van Poetin in zijn herverkiezing om welke redenen dan ook aan het wankelen is gebracht. Hij heeft de nodige voorbereidingen getroffen om eventuele weerstand tegen de reeds bekende uitslag direct de kop in te drukken en heeft de minister van Defensie Sergey Shoigu opdracht gegeven een ‘Praetoriaanse Garde[1]’ samen te stellen, die bedoeld is om de machts- en economische centra te beveiligen. Inhoud gevend aan het aspect betrouwbaarheid zijn de betrokken eenheden gevuld met loyale beroepsmilitairen wier motivatie werd verstevigd door een hogere wedde en een betere emolumentenregeling. Omdat twee keer genaaid beter houdt, heeft hij ook de Grondwet in een modern jasje gestoken. Wel een jasje waarin vooral Poetin zich behaaglijk voelt.
De begrippen hoogverraad’[2] en laster· zijn opnieuw gedefinieerd. Demonstreren is praktisch onmogelijk[3] geworden. Omdat een wet uit 2014 bepaalt dat voor iedere publieke bijeenkomst minstens drie dagen van tevoren toestemming moet worden gevraagd en zonder toestemming een openbare bijeenkomst automatisch illegaal verklaard wordt en draconische boetes het gevolg kunnen zijn, is demonstreren tegen het regime nagenoeg uitgesloten.
Een nieuwe ‘internet-wet’ versterkt de mogelijkheden van internetcensuur. Er bestaan allang plannen om middels een referendum[4] de structuur van de Russische Federatie aan te passen. De functie van de ‘president’ zal dan worden vervangen door een ‘Voorzitter c.q. Secretaris Generaal van de Staatsraad[5].’ Lastige problemen over het al dan niet verlengen van de termijn van een president worden daarmee effectief omzeild. Poetin kan dus met deze truc zijn ambtstermijn herhaaldelijk verlengen.
In de aanloop naar de komende verkiezingen verschijnen regelmatig uitzendingen op de televisie en artikelen in de kranten, waarin de homogene structuur van de inwoners van de Russische Federatie voortdurend wordt benadrukt. Dat homogene karakter wordt omschreven als “Rossyane” en is volgens die media bronnen vergelijkbaar met de etnische structuur van de Verenigde Staten. In die berichten wordt geen melding gemaakt dat de Amerikanen zelf een onderscheid in etnische entiteiten maakt wat m.n. tot uiting komt in de aanduidingen “Irish Americans’, ‘Native Americans’, Afro-Americans’, ‘American Jews’, ‘Polish Americans’, ‘Latino Americans’. In de Verenigde Staten met meer dan 300 miljoen inwoners, die gezamenlijk 322 verschillende talen spreken voelen deze etnische groeperingen zich primair Amerikaan en dan pas komt de herkomst van een voorouder om de hoek kijken.
100% gegarandeerd.
Naast de inzet van de Praetoriaanse Garde, het aanpassen van de Grondwet, aanpassen van het bestuursmodel en manipuleren van de virtuele dimensie heeft Poetin nog een instrument in zijn gereedschapskist: neutralisatie resp. eliminatie van mogelijke lastige en luidruchtige tegenstanders. Zijn bekendste tegenstander, Boris Nemtsov, oppositieleider, werd op 27 februari 2015 doodgeschoten op de Bolsjoj Moskvoretskibrug, op nog geen 200 meter van het Kremlin en het Rode Plein.
Diens opvolger; Aleksey Navalny Navalny is verschillende keren gearresteerd op nepbeschuldigingen. In 2012 werd hij beschuldigd van verduistering van gelden en fraude. Dat er twijfel bestond over de rechtmatigheid van de uitspraak en een succesvol beroep op de uitspraak dreigde, werd Navalny de dag volgende op zijn veroordeling uit de gevangenis ontslagen. In 2017 werd hij opnieuw aangeklaagd en door een rechtbank in Kirov schuldig bevonden aan verduistering van een partij hout bij een bosbouwbedrijf, ter waarde van zo’n 450.000 euro.
Deze veroordeling betekent echter dat hij niet kan meedoen aan de presidentsverkiezing.
Nummer drie op de lijst van oppositieleiders was ook al ten dode opgeschreven; Kaza Murza studeerde geschiedenis aan de universiteit van Cambridge en maakte in eerste instantie carrière als journalist. Hij werkte als correspondent in Londen voor verschillende Russische media zoals Kommersant en het radiostation Ekho Moskvy. Ook werkt hij lange tijd als bureauredacteur in Washington voor televisiestation RTVi. Eind jaren negentig werd Kaza Murza adviseur buitenlandbeleid van Boris Nemtsov. In 2015 overhandigde hij aan Amerikaanse volksvertegenwoordigers een lijst met 8 namen van journalisten en anchor men die middels ‘hatred, intolerance and violence’ de dood van Boris Nemtsov ingeleid zouden hebben. Het bezoek werd door het Kremlin als verraad geafficheerd. Een maand later werd Vladimir Kaza Murza plotseling ziek en stelden artsen vergiftiging vast. Hij werd op het nippertje gered. Intussen ligt Kaza Murza opnieuw in coma in een ziekenhuis in Moskou, vrijwel zeker opnieuw vergiftigd door Poetin’ s FSB.
Journalisten die zich tegen de stroom in kritisch uit te laten over Poetin’ s presidentschap worden ‘kaltgestellt’. Ruim tweehonderd journalisten zijn door de geheime diensten van de Russische Federatie vermoord: 93 ten tijde van Jeltsin, en 110 in de periode Poetin/Mevedev.
De meest bekende journalisten die onder dubieuze omstandigheden werden vermoord waren:
Georgy Congadze: in 2000
Viktor Popkov; in 2001
Paul Klebnikov, in 2004
Otto Latsis: in 2005
Ana Politkovskaya: in 2006
Yuri Shchekochikhin; in 2007
Natalja Estemirova: in 2009
Anastasia Baburova: in 2009
In alle gevallen is de politie er niet in geslaagd de moordenaars op te sporen.
De Rus en Russin zijn zeker geen gekke Jopie.
Het lijkt er op dat de bevolking de beschreven ontwikkelingen door heeft. Toen de politie werd voorzien van nieuwe, Amerikaanse wapenstokken met een knopje waarmee je een elektrische stoot kon toedienen en uitstekend geschikt is om mensen snel op andere gedachten te brengen, werden die al snel in de volksmond ‘demokratizator’ genoemd.
———————————————————-
[1] Zie artikel “De Praetoriaanse Garde” van maart 2016
[2] Hoogverraad: alle activiteiten die ‘de veiligheid en het aanzien van Rusland bedreigen’
[3] De boete voor het organiseren van en deelnemen aan een ongeautoriseerde demonstratie bedraagt ongeveer € 700. Een gemiddeld maandsalaris. Rechtspersonen die publieke bijeenkomsten organiseren, riskeren een boete van bijna € 5.000.
[4] De uitslag van zo´n referendum is voorspelbaar. In 2015 was de uitslag van een enquête over aansluiting bij de Krim bij de Russische Federatie, dat ruim 90% van de Krim bewoners, voor aansluiting van de Krim was. De uitslag was aantoonbaar gefalsificeerd, omdat Tataren die ruim 20% van de inwoners uitmaakten, waren uitgesloten van de enquête.
[5] Zie artikel “De Russische Prestatie Manager”