In zijn bijdrage ‘Botsing der beschavingen’ begeeft Ian Buruma zich in het NRC op wel érg glad ijs. Zijn vergelijking tussen de positie van de Joden in het Westen door de eeuwen heen en de huidige positie van de moslims in het heden gaat volstrekt mank volgens David Pinto en Frits Bosch. Zij schreven dat aan NRC, maar of die het zal plaatsen is afwachten:
“Ian Buruma begeeft zich in zijn artikel “Botsing der beschavingen” op wel erg glad ijs. Joden waren voorbeeldige burgers. Zij pleegden geen aanslagen, roofden niet, maakten wijken niet onveilig etc. Joden werden vervolgd louter om hun Jood zijn. Wat wordt dan met wat vergeleken? Het onpeilbare leed van de Joodse gemeenschap eindigde in de vernietigingskampen. Dat is wel van een heel andere orde dan wat moslims nu te verduren hebben. Door het op één lijn stellen met de holocaust bagatelliseert Buruma de shoah. Wie dat doet pleegt niet alleen geschiedvervalsing, maar zaait ook haat”.
Auschwitz. Afb: pixabay.
Inderdaad: Joden waren voorbeeldige burgers, pleegden geen aanslagen, roofden niet en maakten wijken niet tot voor Westerse burgers onveilig terrein. Het onpeilbare leed van de Joodse gemeenschappen in het Westen eindigde in ziedende vervolgingen en tenslotte de vernietigingskampen in nazi-Duitsland destijds. Dat is bepaald van een andere orde dan wat moslims op dit moment in het Westen te verduren hebben. Moslims worden op grote schaal sociaal gefaciliteerd in het Westen, maar maken vooralsnog niet massaal aanstalten in de succesvolle Westerse maatschappijen te integreren en om te helpen dat succes verder uit te bouwen. Integendeel: een aanzienlijk deel van deze bevolkingsgroep laat zich vooral kennen als hoogvliegers in de misdaadstatistieken, een fors en uitgekiend beroep op allerhande uitkeringen, subsidies en toeslagen, naast een voortdurende ‘eisende’ houding.
Het is flagrante nonsens om de bepaald comfortabele positie van moslims in de huidige Westerse wereld te willen vergelijken met de positie van de Joden in de voorbije eeuwen. Er is namelijk een essentieel verschil: Joden zijn daadwerkelijk een volk, gekenmerkt door een gemeenschappelijke geschiedenis, een ‘goj’. Moslims kunnen enkel worden onderscheiden op basis van de door hen aangehangen religie, die zich overigens steeds heftiger en prominenter presenteert als een onversneden sociaal-politieke beweging, die een totaal ander staatkundig streven voorstaat dan de democratie. Dat staatkundige streven wat de meeste moslims -althans blijkens het onderzoek van prof. dr. Ruud Koopmans- voorstaan, is nog het best vergelijkbaar met een (inter)nationaal socialistische heilstaat onder dictatoriale leiding van religieuze voorlieden, die zichzelf gaarne tooien met academisch ogende titels in het religieuze veld. Moslims die zich daarvan willen afkeren worden met de dood bedreigd en niet zelden wordt die doodstraf letterlijk toegepast.
Een mogelijk nog belangrijker verschil ziet Buruma over het hoofd: moslims bevinden door hun religie of culturele- respectievelijk sociaal-politieke achtergrond in een staat van continue premoderniteit. De islam verhindert hen te ontwikkelen en te onderzoeken; verbiedt hen dat zelfs vaak. Joden daarentegen, hebben zich door de eeuwen heen vooraanstaand getoond op het gebied van wetenschap en ontwikkeling. Daardoor zijn zij deel gaan uitmaken van de moderniteit en excelleren daarin inmiddels. Sinds het begin van de uitreiking van de prestigieuze Nobelprijzen in 1901, verkregen leden uit de circa 1,2 miljard tellende moslimgemeenschap niet meer dan 8 Nobelprijzen en dan betrof het nog vaak ‘troostprijzen’ zoals onder andere de ‘Nobelprijs voor de Vrede’ door nota bene Yasser Arafat. Aan Joden, die door onder andere de Holocaust niet meer tellen dan ongeveer 14 miljoen, werden er in dezelfde periode 175 toegekend.
De verschillen tussen premoderne volkeren en moderne volkeren is groot. Wanneer de premoderniteit het terrein van de moderniteit betreedt en die premoderne entiteiten worden middels een geavanceerd religieus en wettisch systeem gevangen gehouden in hun premoderniteit, dan ontstaat een gevaarlijke cocktail die onvermijdelijk leidt tot de gevreesde ‘clash of civilizations’. Buruma bagatelliseert niet alleen de ‘shoah’, maar pleegt feitelijk geschiedvervalsing en zaait, wellicht onbedoeld, uiteindelijk alleen haat.
En haat, zo weten wij toch inmiddels, leidt tot het slechtst denkbare in de mens.
De Joden zijn de ‘nieuwe’ Joden.
Het zijn weer de Joden die op straat worden aangevallen als ze er herkenbaar joods uitzien en het zijn de Joden die weer vermoord worden door een neonazi-ideologie: in Parijs, Toulouse, Kopenhagen en Brussel.
En de moslims stromen Europa binnen, terwijl het de Joden zijn die dit verschrikkelijke klimaat ontvluchten.