Door genocide veelvuldig en in een verkeerde context te gebruiken, is de term hard op weg om net als nazisme, fascisme, discriminatie en racisme, een container begrip te worden.
Dat die weg is ingeslagen wordt helder onderstreept door de inhoud van twee vonnissen die het Internationale Gerechtshof (ICJ, in dit artikel kortweg Hof genoemd) eind januari, begin februari 2024 over twee klachten van de Oekraïne heeft uitgesproken. Behalve op de websites https://www.mintpressnews.com en https://www.frontnieuws.com is door westerse media organen geen letter besteed aan inhoud en gevolgen van die vonnissen.
Twee klachten twee vonnissen
Op 31 januari 2024 deed het Hof een uitspraak in een zaak die Kiev in 2017 tegen Rusland had aangespannen, waarin Moskou werd beschuldigd van het leiden van een terrorisme campagne in de Donbas. In die zaak beschuldigde Kiev Moskou na de annexatie van de Krim Oekraïense en Tataarse inwoners te hebben gediscrimineerd.
Het Hof verwierp de meeste beschuldigingen kort en bondig.
Op 2 februari 2024 deed het Hof een voorlopige uitspraak in een zaak waarin Kiev Moskou ervan beschuldigde valse beweringen over een voortdurende genocide op Russen en Russischtalige etnische entiteiten in de Donbas te gebruiken om zijn invasie (SMO) te rechtvaardigen. Ondanks dat die SMO op zich geen genocide was, beschuldigde Oekraïne, Moskou ervan dat de SMO de Genocide Conventie schond.
Het Hof verwierp bijna unaniem de door Kiev aangevoerde argumenten.
Dit artikel zou vervolgens afgesloten kunnen worden, ware het niet dat de vonnissen toch nog een aantal interessante vaststellingen bezaten.
Terrorisme, terroristische organisaties en discriminatie
In het eerste vonnis oordeelde het Hof dat de Volksrepublieken Donbas en Lugansk geen terroristische entiteiten waren, omdat “geen van beide groepen eerder door een orgaan van de Verenigde Naties als terroristisch van aard is aangemerkt en daarom niet als zodanig kunnen worden benoemd alleen omdat Kiev ze als zodanig bestempelt. Dit ondermijnde ernstig de Oekraïense beschuldigingen dat Rusland in de Donbas terroristische groepen financiert, laat staan dat het daar terroristische daden zou plegen.
Het Hof oordeelde ook dat Moskou niet aansprakelijk was voor het plegen of niet voorkomen van terrorisme, omdat het Kremlin geen “redelijke gronden had om te vermoeden” dat het door Kiev verstrekte materiaal, zoals (details van) rekeningen, bankpassen en andere financiële instrumenten, door beschuldigde “terroristen” in de Donbas zouden zijn gebruikt voor dergelijke doeleinden.
Het Hof was zeer kritisch over de kwaliteit van getuigen en getuigenbewijs dat Kiev produceerde om zijn beschuldigingen te onderbouwen. De rechters waren met name vernietigend over het vertrouwen van Oekraïne in getuigenissen die een systematisch, door de staat/Kiev gesanctioneerd “patroon van rassendiscriminatie” tegen Oekraïners en Tataren op de Krim sinds 2014 moesten ondersteunen. Verklaringen die dit zouden moeten bevestigen werden jaren na de relevante gebeurtenissen verzameld en niet ondersteund door substantiële en geloofwaardige documentatie. Het Hof verwoordde dat als volgt:
Het Hof heeft geoordeeld dat bepaalde materialen, zoals persartikelen en uittreksels uit publicaties, worden beschouwd “niet als bewijs dat feiten kan aantonen….de rapporten waarop Oekraïne zich beroept zijn van beperkte waarde om te bevestigen dat de relevante maatregelen een rassendiscriminerend karakter hebben… Oekraïne heeft niet aangetoond… dat er redelijke gronden waren om te vermoeden dat er rassendiscriminatie had plaatsgevonden, wat de Russische autoriteiten ertoe had moeten aanzetten om een onderzoek in te stellen.
Ironisch genoeg oordeelden de rechters dat de beschuldigingen van Kiev over terrorisme door Rusland vaag en zeer gegeneraliseerd waren, gebaseerd op zeer dubieus bewijs en documentatie, waaronder – opvallend genoeg – westerse mediaberichten.
Het Hof verwierp op basis van de door Kiev en Moskou ingebrachte bewijslast de Oekraïense beschuldiging dat Moskou maatregelen had getroffen tegen Krim-Tataarse en Oekraïense mediakanalen gebaseerd op etnische afkomst van de bij hen aangesloten personen. De ingebrachte bewijslast wekte zelfs de indruk dat bij dergelijke aanvragen Russische autoriteiten onpartijdig waren. Kleur van paspoort en moedertaal zouden irrelevant zijn.
Spoortjes van etnische zuivering
Het Hof stelde vast dat de AFU (Oekraïense krijgsmacht) zich routinematig bezighield met “onwettige gevangenneming en detentie van burgers zonder wettelijke of militaire rechtvaardiging…gemotiveerd door de behoefte aan valuta (aka onderpand) voor gevangenenruil.” Er zou volgens het Hof sprake zijn van “systematische mishandeling van gevangenen tijdens de “antiterroristische operatie” in de Donbas zoals marteling en ander gedrag dat wreed, onmenselijk en vernederend is.” Het Hof had een “houding en sfeer van straffeloosheid waargenomen voor degenen die betrokken waren bij de mishandeling van gedetineerden.”
Het Hof registreerde ook “wijdverspreid verlies van mensenlevens en de uitgebreide vernietiging van woonhuizen in de Donbas veroorzaakt door slecht gerichte en disproportionele AFU-aanvallen”. Volgens het Hof waren/zijn vooral waterinstallaties – ondanks het feit dat civiele onderhoud- en transportvoertuigen duidelijk gemarkeerd en volgens het internationaal recht een beschermde status genieten – herhaaldelijk het doelwit geweest van Oekraïense beschietingen.
Anders gesteld: extreem nationalistische militanten konden met de zegen van Kiev vrijelijk hun gang gaan en zich te buiten gaan aan aspecten van etnische zuivering. Wanneer die gedragingen bij Bosnische Serven, Serviërs en Russen geconstateerd zouden worden, dan schreeuwde de internationale pers moord en brand en beschuldigde die etnische entiteiten van genocide.
Het rapport van de International Crisis Group (ICG)
De 2017 zaak ging expliciet over het valideren van beschuldigingen van directe, actieve betrokkenheid van Rusland in de Donbas. Het leek er sterk op dat de tweede klacht bedoeld was om Kiev juridische argumenten te geven de Donbas binnen te vallen en een soort proxy oorlog te starten in de geest van een Oekraïense SMO. Het is inmiddels algemeen bekend geworden dat het westen sinds 2014 Kiev ondersteunde om een krijgsmacht met offensieve gevechtskracht op de been te brengen. In die tweede zaak draaide het vooral om de benadering van de inhoud van de twee Minsk-akkoorden uit 2014 en 2015.
Uit een rapport met de titel Rebels Without A Cause (2019) van de door Soros gefinancierde International Crisis Group (ICG), blijkt dat het standpunt van Rusland consequent was: de twee afgescheiden republieken blijven autonome onderdanen binnen Oekraïne. Dit bracht het Kremlin vaak in conflict met de leiders van de rebellen, die in hun eigen belang handelden en zelden bevelen opvolgden. Het rapport concludeerde dat Moskou uiteindelijk een verplichting had aan de afgescheiden republieken, en niet omgekeerd. Rebellenstrijders zouden hun wapens niet neerleggen, zelfs niet als Vladimir Poetin dat persoonlijk van hen zou eisen. De ICG stelde ook vast dat de situatie in de Donbas “niet gedefinieerd moet worden als een kwestie van Russische bezetting” en bekritiseerde de “neiging van Kiev om Kremlin en rebellen over één kam te scheren. Gelet op de huidige ontwikkelingen zijn de conclusies in het ICG rapport eng te noemen.
Minsk akkoorden als aanloop naar de SMO
De Akkoorden voorzagen niet in afscheiding of onafhankelijkheid voor de Volksrepublieken Donetsk en Lugansk, maar in een volledige autonomie binnen Oekraïne. Rusland werd genoemd als bemiddelaar, niet als partij in het conflict. Kiev moest het geschil rechtstreeks met de rebellenleiders oplossen. Dat waren cruciale juridische verschillen waarover Oekraïne en zijn westerse sponsoren en donoren zeer ontstemd waren. In de daaropvolgende jaren probeerde de kongsi Washington/Brussel/Berlijn/Kiev Rusland ondanks diens minimale rol in het conflict probeerde, te dwingen om zichzelf formeel als partij in het conflict aan te wijzen.
Begin januari 2022 bevestigde de Franse president opnieuw zijn betrokkenheid bij de uitvoering van de Minsk akkoorden en beweerde dat hij de persoonlijke verzekering van Zelensky[1] zou hebben gekregen dat die akkoorden zouden worden uitgevoerd. Op 11 februari 2022 mislukten besprekingen tussen vertegenwoordigers van Frankrijk, Duitsland, Rusland en Oekraïne na negen uur zonder tastbare resultaten. Kiev verwierp eisen[2] voor een “directe dialoog” met de rebellen en stond erop dat Moskou zich formeel zou melden als partij in het conflict.
Zoals gedocumenteerd in meerdere ooggetuigenverslagen van OVSE-waarnemers barstte de massale Oekraïense artilleriebeschieting van de Donbas na het mislukte overleg in alle hevigheid los. Op 15 februari 2022 verzochten verontruste vertegenwoordigers van de Doema het Kremlin formeel om de Volksrepublieken Donetsk en Lugansk te erkennen. Poetin weigerde aanvankelijk[3] en herhaalde zijn toezegging aan Minsk. De beschietingen op hoofdzakelijk burgerdoelen intensiveerden Een rapport van de OVSE d.d. 19 februari 2022[4] registreerde 591 schendingen van het staakt-het-vuren in de achterliggende 24 uur, waaronder 553 explosies in gebieden die in handen zijn van de rebellen. Daarom accepteerde het Kremlin op 21 februari 2022 formeel het pleidooi van de Doema van een week eerder om Donetsk en Lugansk als onafhankelijke republieken te erkennen.
Op basis van de uitspraken van Merkel, Hollande, Von der Leyen, Stoltenberg en Trudeau zou Moskou kunnen aanvoeren dat de Minsk akkoorden nooit bedoeld waren om uitgevoerd te worden. Om Kiev tijd te geven de AFU te modelleren naar westers voorbeeld en gevechtskracht samen te stellen voor offensieve operaties. Moskou zou dat als een duidelijk bewijs kunnen aan voeren van Kievs kwaadaardige bedoelingen in de Donbas.
Veroordeling van Moskou
Het Hof oordeelde dat Moskou had nagelaten “een onderzoek in te stellen naar beschuldigingen van het plegen van misdrijven ter financiering van terrorisme door vermeende daders die op zijn grondgebied aanwezig zijn…en het Kremlin geen aanvullende informatie had verstrekt resp. had willen of kunnen verstrekken op verzoek van Kiev. De hoofdreden van die nalatigheid? “Oekraïne had niet gespecificeerd welke aanvullende informatie nodig was”.
Het Hof oordeelde ook dat Rusland “zijn verplichtingen van het Internationaal Verdrag inzake de uitbanning van rassendiscriminatie zou hebben geschonden,” Reden? Moskou zou niet hebben aangetoond dat het heeft voldaan aan zijn plicht om de rechten van etnische Oekraïners te beschermen tegen een ongelijksoortig negatief effect op basis van hun etnische afkomst”.
Dat het Hof nog in zijn vonnis de hoop uitsprak dat Volodymyr Zelensky over zijn schaduw wilde en kon stappen om zich “op vreedzame wijze zou kunnen herenigen met de door de rebellen bezette gebieden” is niet meer dan een wrange vaststelling.
Consequenties
Kort samengevat stelde het Hof vast dat: “de Volksrepublieken Donbas en Lugansk geen “terroristische” entiteiten waren; Rusland inwoners van de Krim niet discrimineerde op basis van etniciteit en (het niet in de hand te houden neonazistische door Kiev gesteunde militanten van) de AFU zich schuldig maakte aan marteling en onmenselijke behandeling van Oost-Oekraïense gevangenen”. Door toonzetting en strekking van de vonnissen verwerpt het Hof de legitimiteit van de acht jaar durende antiterroristische operatie van Kiev tegen “pro-Russische separatisten”, na maanden van massale protesten en gewelddadige botsingen in Oost-Oekraïne tussen Russischtalige pro-federale activisten en autoriteiten. Het Hof heeft met zijn vonnissen publiekelijk bevestigd dat het hele mainstream narratief over de ontwikkelingen in en bij de Krim en Donbas frauduleus was en nog steeds is.
Westerse media negeerden of verdraaiden de inhoud van de uitspraken van het Hof. Wanneer de media de uitspraken wel erkenden, schetsten ze een verkeerd beeld door zich prominent te concentreren op de aanvaarde beschuldigingen, terwijl ze alle afgewezen beschuldigingen bagatelliseerden of accentueerden als een belangrijk verlies voor Moskou. BBC en andere media organen concentreerden zich ook en vooral op het gegeven dat het Hof ermee instemde een deel” van de zaak van Oekraïne doorgang zou kunnen vinden. Dat “deel” strekte zich uit over de vraag of Kiev in de periode 2014-2022 in de Donbas niet zelf genocide heeft gepleegd, maar dat werd door de westerse kwaliteitmedia vanzelfsprekend niet vermeld.
[1] Zie https://youtu.be/InrDN7jYVOs?t=9
[2] Zie artikel d.d. 11 februari 2022 van Natalia Zinets op de website https://www.reuters.com
[3] Zie artikel d.d. 15 februari 2022 van Tom Balmforth en Anton Zverev op de website https://www.reuters.com
[4] Zie dagelijks rapport 39/2022 d.d. 19 februari 2022.
Hopelijk leest de heer Dorresteijn dit ook!
Rafi, eenieder zijn eigen mening maar niet zijn eigen feiten! De mijne zijn geverifiëerd, maar dat maakt mij hopelijk verre van een ‘Putin-lover’ . Vladimir is en blijft een compleet braakmiddel, maar hij is tenminste 100% ‘anti-woke’ en dat zit Biden en Obama duidelijk niet lekker..
De ellende die wij nu zien in de Ukraïne is Joe Biden’s’s kers op de Obama- taart die zich kenmerkte door een desastreus buitenlands (èn binnenlands) wanbeleid met als dieptepunten Afghanistan, de steun aan Iran en nu weer Biden’s oppositie tegen het komende IDF offensief in Rafah.
Die oppositie is uiteraard weer volledig gedicteerd door de Israel-hater Obama die niets liever ziet dan de instandhouding van het laatste Hamas bolwerk èn van de NeoNazi- kliek in de westelijke Ukraïne. Soort zoekt soort en het lijkt geen toeval dat Rutte nu ook maar gauw op de anti Israel kar springt….
Dat de ICJ vonnissen roemloos onder het vloerkleed verdwenen typeert de dominante positie van de ware schuldigen aan het conflict in de Ukraïne, de globalistische ‘puppetmasters’ van Zelensky in Washington, die slechts uit zijn op geld en (wereld-)macht. Dat in dat machtsstreven grondgebied van essentie is moge blijken uit het beestachtige optreden van de Ukraïense NeoNazi’s tegen de Russisch sprekende burgerbevolking in de Donbass die al meer dan tien jaren doelwit was van arbitraire artilleriebeschietingen.
Dat de ‘puppetmasters’ van de klagers in Kiev bij het ICJ zelfs de treurige lef hadden om daarbij één van hun stokpaardjes – de tot vervelens toe gehanteerde rassendiscriminatie – aan te voeren komt rechtstreeks uit de koker van de grootste rassenhater aller tijden, Barack Obama. De onbeschaamde communist die de USA in dat opzicht ongeveer een eeuw heeft teruggezet met zijn geleuter over ‘systemic racism’ in een land waar notabene 600.000 Amerikanen in de burgeroorlog zijn gesneuveld om de slavernij af te schaffen!
Onze weerzinwekkende opportunist Mark Rutte zag uiteraard ook meteen in dat Nederland daar erg veel last van had toen hij de communistische Black Lives Matter club in het torentje uitnodigde.
De strijd om grondgebied, hetzij in de Krim hetzij in de Donbas, is hierbij niet Putin’s hoogste prioriteit, nooit geweest getuige Ruslands veelvoudige initiatieven sinds de val van de Berlijnse muur om de relatie met het westen te optimaliseren. Maar zowel Jeltsin als Putin werden keer op keer keihard afgepoeierd door de neo-Marxistische kliek van o.a. Clinton en later Obama en zijn verderfelijke communistische trawanten toen zij voorstelden om tot de NATO toe te treden…
Dat Putin in die context slechts uit is op het herstel van Rusland’s geopolitieke, historische invloedssfeer moge inmiddels duidelijk zijn en dat hij in de Ukraïne door de neo-cons en de nog steeds door Obama’s stromannetje Biden aangestuurde neo-liberalen dermate geprovoceerd is dat dit conflict wel moest ontstaan is geen toeval maar pure kwaadwilligheid. Ik zei het al, wereldmacht gebaseerd op grootgrondbezit èn groot geld varen wel bij het instandhouden van het vijandbeeld van de ‘gevaarlijke Russische beer’. Zie de idiote, oorlogshitsende ‘woke’ militairen die dagelijks op de NOS podia om herstel van de dienstplicht zeveren zodat zij daar duizenden Nederlandse jongens de dood in kunnen jagen om hun zakken verder te vullen. ‘Onze oorlog’? Gekke Henkie!
Niet alleen het militair-industriële complex en de schuimbekkende Obama kliek in het Witte Huis, maar ook roofridders als Putin-hater #1 Georg Soros en BlackRock vullen hun zakken in de Ukraïne. De bloedzuiger George Soros, de reïncarnatie van de duivel, is al sinds 2015 doende om westerse investeringen in de Oekraïne voor zijn karretje te spannen met het argument ‘dat het land een verdedigingspost tegen Rusland moet worden’. Dat zou hem met zijn ‘investment portfolio’ prima uitkomen, want deze professionele onruststoker en oorlogsprofiteur had toen al US $ 180 miljoen gestoken in de energiesector en de agricultuur van ‘de graanschuur van Europa’. En ook in de IT sector, maar vooral in de omkoping van de Oekraïense politiek, en zocht daar koortsig een verzekeringspolis voor. Ziedaar zijn ware bedoelingen met de Oekraïne, waar zijn pestilente invloed destijds al enorm was. Het lijdt geen twijfel dat in dit conflict meespeelt dat hij Poetin een dagelijkse indigestie bezorgde met een uitlating als ‘I have witnessed Ukraine transform from a collapsing part of the Soviet Union to a liberal democracy and an open society. It has faced countless acts of Russian aggression, but has persisted’ (d.d. 26.02.2022) Nu staat Soros ongetwijfeld héél hoog op Poetin’s ‘hitlist’. Laten wij niet vergeten dat Soros president Zelensky nooit heeft gesteund als presidentskandidaat, maar zijn voorkeur getoond voor diens voorganger Poroshenko die dankzij zijn financiële steun president mocht worden.
De in Kiev gebaseerde Russischtalige krant Vesti publiceerde een jaarlijkse lijst van de 100 invloedrijkste lieden in de Oekraïne, waarin Soros prominent als # 2 figureerde in 2019, direct na president Zelensky. ‘Through the organizations financed by him, Soros can influence economic and political life in all of Ukraine,’ aldus deze krant, die memoreert dat Soros al in 1989 – nog voor de val van de USSR – zijn beruchte NGOs oprichtte, waaronder in 1990 ‘ the International Renaissance Foundation’ (IRF) als onderdeel van ‘ the Open Society Foundations ’. Sinds 1991 heeft Soros zijn invloed systematisch uitgebreid met investeringen van US $ 180 miljoen in identieke vehikels die volgens critici slechts netwerken om de privé belangen van Soros te behartigen, maar hoegenaamd niets voor het land en de burgerij doen. Als dank voor alle bewezen diensten werd hij benoemd tot lid van de Oekraïense ‘National Investment Council’ en heeft zodoende een dikke vinger in de pap, mogelijk ook in een oorlog waaraan onscrupuleuze profiteurs als Soros en de Rothschilds traditioneel geld verdienden, véél geld. Om zijn momentum niet te verliezen suggereerde hij nog in 2022 dat hij US $ 1 miljard in het land wilde investeren…
Dit hele financiële plaatje is één grote zwendel waarin westers belastinggeld – uw geld – naar het militair-industriële complex wordt gesluisd door schaamteloze landverraders als Rutte en Ollongren, die uw geld met bakken wegpissen naast alle ‘woke’ klimaatwaanzin. Al in het begin van de oorlog hadden Ukraïense politici in Toscane op grote schaal practisch alle luxe villa’s van € 5 tot € 10 miljoen opgekocht van uw belastinggeld terwijl zij grote delen van het land ter waarde van € 8 miljard aan Black Rock verpatsten zonder dat dat geld ooit in de schatkist belandde…
Integendeel, er kwam een fonds voor ‘wederopbouw’ dat nog nooit iets heeft opgebouwd maar vervolgens feitelijk het hele land in handen van Black Rock speelde. En dan te bedenken dat een sociopaat als Rutte elke ochtend bij het krieken van de dageraad ‘het is mijn oorlog’ kirt in de hoop op een job bij de NATO. Hopelijk boren de oost-Europese EU leden hem volledig in de grond!
Dat het financiële plaatje in Oekraïne een grote zwendel zou zijn en in het Militair Complex verdwijnt , waarbij ONS belastinggeld wordt gebruikt , en , door “” schaamteloze landverraders , als Rutte en Ollongren , door hen miljarden worden “” weggepist” , ik tot de conclusie MOET komen dat we toch te maken hebben met psychopaten . De kenmerken heb ik al eens eerder opgeschreven en als we goed alles tot ons laten doordringen , we dan beseffen dat we te maken met “ criminelen “ ., en juist deze kwalificatie is “” kenmerkend” voor Oekraïne . In 2016 heeft de Nederlandse bevolking per referendum duidelijk gemaakt “” geen associatie- verdrag met Oekraïne te willen en Rutte met “” slimme bijlagen” het verdrag toch tekende . Ook toen was de corruptie in Oekraïne bekend en de super opportunisten hun sociaal besef niet gebruiken . Alle symptomen wijzen er op dat en corrupte en totale verloedering, deze “” Proxi-oorlog nog lange tijd haar “ krankzinnigen aan de macht houdt “. Immers : het geld stroomt binnen en jonge mannen en vrouwen worden op het “” offerblok” gelegd . De in Oekraïne aan de macht zijnde elite doet me denken aan de tweede wereld-oorlog waar een elitaire bende alle besef van fatsoen, hebben ingeruild voor moordlust en behept met ongekende hebzucht . De meest dierlijke instincten werd opgeroepen waarbij de beheersing totaal afwezig was . Bij Rutte en Ollongren zijn de “” remmen tot besef “” en machtswellust niet duidelijk. Hoewel het riekt naar ambtsmisbruik geeft het een uiterst valse ( deviant ) indruk van een zieke existentie . Dat west Europa zich zo vastklemt aan Oekraïne en denken dat “ ze” Rusland kunnen dwingen af te zien van verdere geografische expansiedrift en de eerder geannexeerde stukken grond, zoals “ de Krim”” aan Oekraïne terug te geven is uiterst naïef . Macht corrumpeert niet alleen, het maakt mensen, machthebbers, krankzinnig . De nu door Rusland bezette gebieden zullen “ geofferd “ moeten worden aan de vrede . Anders is een gevaarlijke escalatie onverbiddelijk aanwezig . Krankzinnigen weten niet wat ze doen., Dat het westen zich nu sterk zal bewapenen als afschrikmiddel , is beter dan dan een “ heet” conflict. Als Poetin de indruk krijgt dat het westen zich En-masse zal verdedigen , hij zal dan afzien van verdere expansie . Ik hoop dat Rutte en Ollongren dat ook beseffen …… de elitaire bende kan dan hun “ bootjes van € 560 miljoen “” terug krijgen . .