In NIW 13 stelt redacteur Bart Schut dat Israël zal moeten accepteren dat er een Palestijnse staat ten westen van de Jordaan komt, omdat de Palestijnse bevolking daar momenteel uit een kleine drie miljoen mensen bestaat en er een hoger geboortecijfer is dan in Israël.
Allebei deze beweringen zijn onwaar; gebaseerd op Palestijnse hocus pocus met statistieken.
En Bart Vink van D66 verdedigt verderop in hetzelfde NIW om meer druk op Israël uit te oefenen voor die tweestatenoplossing. Echter, nog geen drie jaar terug waren het weer – voor de zoveelste keer sinds 1937 – de Palestijnen die dat afwezen; nota bene het compromisvoorstel van president Obama, de meest pro-Palestijnse Amerikaanse president ‘ever’.
Over de wens tot vrede gesproken: zestien islamitische landen verbieden toegang aan Israëli’s. Groen: landen die Israëli’s weigeren. Donkergroen: landen die zelfs mensen weigeren die in Israël zijn geweest. Maar daar hoor je nooit iemand over.
Wel over zes van deze landen – omdat hun burgers op hun beurt nu de VS tijdelijk niet meer binnen mogen. Afb: Likud.nl
Die afwijzing betrof vier punten: de voorgestelde verdeling van Jeruzalem, de blijvende Israëlische militaire aanwezigheid in de Jordaanvallei, de erkenning van de Joodse staat en het afzien van nieuwe claims bij een definitief vredesverdrag.
Het weigeren van de erkenning van Israël als Joodse staat is een gotspe, wanneer je zelf een Jodenvrije Arabische staat op islamitische grondslag wilt stichten.
Maar het weigeren om af te zien van verdere claims is nog veelbetekender. Het laat zien dat de Palestijnen de droom van de vernietiging van Israël nog steeds koesteren en een Palestijnse staat slechts als opstap daartoe zien. Dit wordt overigens voortdurend door alle Palestijnse leiders (Hamas, Fatah en islamitische geestelijkheid) bevestigd, ook in recente Palestijnse televisie-uitzendingen. Zie likud.nl voor vele voorbeelden.
Zolang dit de Palestijnse houding is, waarom zou Israël dan haar nek in die strop steken?
Likud Nederland
Ingezonden brief van Likoed Nederland in het Nieuw Israëlitisch Weekblad (NIW), 27 januari 2017.