Eén op de vijf huisartsen bewaart overgebleven medicijnen voor patiënten die de hoge zorgkosten niet kunnen betalen. ,,Om kosten te besparen, spelen mensen met hun gezondheid en soms met hun leven.”
Uit een tweetal onderzoeken blijkt dat patiënten steeds vaker de zorg mijden vanwege de hoge kosten. Voor veel landgenoten met de laagste inkomens is de eigen bijdrage voor medicijnen bijvoorbeeld, vaak niet op te brengen. Een door het Algemeen Dagblad geraadpleegde arts uit Tilburg, die om begrijpelijke redenen anoniem wil blijven, mag het weggeven van overgebleven medicijnen niet, maar de nood is gewoon te hoog. Sommige patiënten spelen letterlijk met hun leven.
Tweedehands goed genoeg voor Nederlanders? Afb: pixabay.
De restanten, die eigenlijk vernietigd moeten worden in de apotheek, krijgt hij van nabestaanden van overleden patiënten, ouderen die naar een verpleeghuis gaan of van patiënten die een bepaald medicijn niet blijken te verdragen. Uit het onderzoek blijkt dat patiënten vanwege de rekening vooral afzien van fysiotherapie, medicatie, bloedonderzoek en bezoek aan een specialist. Bijna één op de zeven huisartsen ziet dat patiënten zelfs operaties laten schieten. Uit onderzoek blijkt verder dat bijna 14.000 zieken en ouderen in de schulden zijn geraakt door de eigen bijdrages aan medicijnen.
Asielzoekers
De farmaceutische zorg voor asielzoekers is veel beter geregeld. Zij betalen namelijk niets. De vergoeding van de medicijnen voor asielzoekers is gelijk aan de regelingen volgens de basisverzekering van Nederlandse verzekerden. Zij betalen echter geen eigen bijdrage voor de medicijnen. Ook de ‘Regeling Zorg Asielzoekers 2016’ maakt ondubbelzinnig duidelijk dat asielzoekers géén eigen bijdrage betalen voor medicijnen. De veelgeroemde zorg is voor hen gratis-voor-niets.
Het door veel asielzoekers of hun ‘belangenbehartigers’ in de asielindustrie en ook door andere etnische minderheden vaak gehanteerde beroep op Artikel 1 van de Grondwet (er is zelfs een partij van politieke gelukszoekers naar vernoemd) is kennelijk niet van toepassing op n.b. autochtone Nederlandse burgers. Het gaat hier om zorg voor mensen die de ouders, ooms of tantes kunnen zijn van de ‘welkom’ zangers. Maar zij lopen daar met een grote boog omheen en de gevoelens van medeleven ‘waar iedereen mee naar bed zou moeten gaan en weer opstaan’ blijken aan anderen voorbehouden dat voor degenen die het geld ervoor bijeenbrachten – en nog brengen.
Fatsoen
Waar partijen zoals het CDA en D66 de mond vol hebben van fatsoen, staan zij nu kennelijk met de mond vol tanden, want het is er oorverdovend stil. De partijen die hun gedoogsteun hebben verleend aan maar liefst 10 miljard aan bezuinigingen in de zorg, slaan dit kennelijk zonder een traan te laten gade.
Dat is het grootste schandaal in het onverkwikkelijke zorgdrama wat zich voor onze ogen voltrekt.